İsmail Hakkı Altuntaş

    Hep söylerim biz olmalıyız Aslında  her insanda  zaten biz Biri dünyanın gördüğü Diğeri içimizdeki sakladığımız gizlimiz Hangisi...daha sevimli olmalı İçteki tatlıysa Dışındaki uyumsuz ve ürkek Sanki kanun gibi  Hep gizli olanın gerçeğidir Tutkulu, heyecanlıdır nedense Ve hep saklarız onu Sakınırız her şeyden Bizimize vefasız kaldık Yaşatmalıydık… nefes aldırmalıydık Birazda o hükmetliydi  hayatımıza … Aslında, doğru olan bu...yapmalı İçi dışa vurmalıydık korkmadan Biraz da cesaretle İçin sesini duyurmalıydık…hiç olmazsa şarkılarda Yoksa hayat koca bir yalan Çekilir mi yıllarca Bizim değil mi Üzülmek için gelmedik ya bu hayata Minnacık bir gülücüğe hasret kalmak ne kötü Geriye bırakmak mı yılları... Acımasız bile bile Bizimle yaşamadan tat almadan Tatlı yaşatmalıydık içimizi de Söylemeliydik hakkını Sevdiğimizi Dünya ölümün değdiği yer değil mi Neyi sağlam bıraktı ki  Rüzgara takılan bir tüy kadar Vurulup gideceksek sessizli

  Sessizliğimin gizeminden kalbim titreyerek En güzel duygularla seni çok seviyorum Kavuşmak...en büyük hayalim Kolay değildi ama zorlana zorlana Kozama girdim Bu bir umut Belki bu içinde bulunduğum Tüm acılardan kurtulma nedeni olacak Körler kuyusu zifiri karanlık Kozam sırlarım dünyası Soğuk, sessiz, gri ve sıkı Kavuşmak için çarem Dar yerin en darına düşmeli Sıkıntısı çok olacak Fakat seni hayal ederek aşacağım Dayanabilirim bu hâlime Uzun kısa demem Razıyım çile yumağına Bir gün gelecek Güneşim doğacak... Kalbimdeki hasretim dinecek Kelebeğin uçacak Ah ne güzel Saçlarına konduğunu düşündükçe  İsmail Hakkı Altuntaş

  seni her an düşünüyorum ne yapıyor?  nasıldır günü yoğun mu ancak çok ilgi ve alakadan sıkılırsın diye yazmaya çekiniyorum senin değerin benim yanımda en güzel yerde hayatımda kızım olsaydın, şanslıyım derdim eşim olsaydın, rabbimin en güzel nimeti derdim arkadaşım olsaydın  sensiz gün geçirmezdim talebem olsaydın, sana hayran hayran bakardım annem olsaydın dizinden ayrılmazdım galiba dünya da böyle öteki dünya da hep yanımda olman için rabbimden seni isterim onu benim için  günahkar ise affet sevabı çoksa beni ondan koparma, derdim daha, daha fazla seni hep dilerdim bir vesile ile canım benim

  Sanmayın derdimin çâresi var Ciğerimde kimin yâresi  Bir bakışıyla vurdun beni İçimde iz yâresi  Olmadı bu âlemde nasip Her günümün var bir karesi Beni sersem etti kader Etrafında var binlerce çilesi  Felek çok mu gördün bize Yoksa hoşluk mu var üzülmesi  Her gün tekrar tekrar Bir cevrin mi var çekilesi Ne vazgeçer başımız birbirimizden Ne zorun   var bırakmasın bizi  Bu başımız duracaksa eğer Verilmiş söz mü var bir kimseye düşmesi Başka çaremiz mi var  Al bizi bizden…isyan edemeyiz ki İsmail Hakkı Altuntaş

Özlüyorum Ben seni içimde saklıyorum ya… Ne yapalım…özlem bir acı rüzgar  Arada bir eser Can yakar ve kurutur Sonra gözler yaşarır…umut yeşerir Tekrar başa döner…her halimiz İsmail Hakkı Altuntaş

  “Herkesin bir şarkısı vardır. Bunlar duyulduğunda bir insanı hatırlatan şarkılardır. Elbette bir insan birçok türkü bilip söyleyebilir. Ama yine de, duyulduğunda sizi hatırlatan bir türkü varsa, o sizin şarkınız demektir.”   hatıran sızdı geçen yıllardan sevdamı duyduğundan beri gözlerimden kan damlıyor…yaş değil hasretlik içimde… yanıyorum ağlarken uğruna gör sen gözlerimi bugün olmadı… yarın da belki yıllardan sonra benim…gözlerim biliyorum…göreceksin nasıl olsa her gece ağlar dinlediğimiz şarkılarda… ıssız gecelerde gönlüm… ama hangisi bizim şarkımız…söylemedin ben de bilemem ki…   baş edemiyorum… dokunamadığım ezikliğime çok özlesem de   düşlerimde kavuştum yeminlerim oldu üstüne içimden bile gizli kalbim kanıyor derin düşümü anlatamam sonsuzluk…neye yarar içtiğim aşk ve rüyalar…buruk mutluluk   bari sen bir şey söyle… tanrım her şarkı da biraz daha ölüyorum fakat o şarkı…

  Ateşimi çıkardı Sana ulaşmak ve kucaklaşma arzusu Değil mi...bağımlıyım   Dudaklarım susuzluktan zonkluyor   Nefesini duymamak beni deli ediyor   Beni kollarına ve sesinle kulağımı alsan Bana duymayı özlediğim aşklarından söylesen Utangaç yanaklarım kırmızıya boyayıp Bana kendinden bahsetsen Ben farklıyım desen…bunları  tekrar tekrar  söylesen   Sesini seviyorum… Ben sen olmaz mıyım Dünyada olmak güzelse…belki budur Gayem benim Sonsuza kadar sonsuz dahi yetmesin Tanrıyı gökten indirip, gözyaşlarını sildirsem İçim susmaz  Herkesi unutacağıma söz Hayallerimde    gerçeğimde Gözlerimin önünde bir sen kalırsın   Aşkın çaresizliği acıtır Ayrılık hikayeleri   sert inlemeleri Çığlıkları ve korku veren umutsuzlukları Ölüm olsa keşke diyecek kadar Kavuşamamak en acısı   Anıları   istemiyorum Sana seni sevdiğimi söylemekten başka Hep   yalnız olmak istiyorum Birbirimize eğilip kördüğüm gibi Sadece ikimiz   Söz veremem bir şeye…am

    Sevmek nedir biliyorum İstemeyi de  Sevilmek can bulmak gibi Verdiğinden beri İçimde heyecandır seni düşünmek Ve hayat seninle yalnızlaştırsın beni Eğer ki kaldıysak beraber ikimiz Bu hal sonsuza kadar gitmeli Hani geç kalınmışlarımız var ya Madem...unutmak için Daha çok sevişmeli Kalan son demleri İsmail Hakkı Altuntaş

Ah ne özledim senli bir hayatı Yürek yanığım benim... Neden…ağlarsın   Gözyaşların  Yaktı beni  Ciğerimi kavuruyor ta uzaklardan Atacağın her adım  Herhangi bir kasabada, herhangi bir düşüncemde Çünkü hayatın en güzel resmi seninle  Benim bitmez rüyam ol Hep seni göreyim  Zaten her gün ayrı bir güzel oluyor Eski günlerim ne güzeldi… Senden bana  İlahi bir haberler gibi  Gelirdi her sözün ve haberin Şimdi ise ne olduğu bilemiyorum Meçhul dualar…yerine ulaşıyor mu Hangi halin içinde… Gözyaşın mı var sevincin mi var meçhul Bakmaz olma  Dünya senin yer senin gök senin Küçük umutlarım var…olsun Ey söz  Sen çık ağızdan Ulaşır mısın ulaşmaz mısın bakmam Nasıl olsa senin Bir ayak tozuna değersin Yârim gezdiği yerlerde Bence yetmez bu  olanlar Senin için  İçten içe selam  Asumanda bir yıldız  Hep senin için yandım der Ancak gözler arıyor mahzun olma hakkıyla İsmail Hakkı Altuntaş

    Öyle güzelsin ki Hiç yaşlanmıyorsun Zaman seni değiştirmiyor Ben öyle değilim Buna rağmen Seni sevmek benim çaresizliğim Rabbimden seni çok istiyorum ama Bir adını söylemekten başka bir nasip vermedi Hayal dünyası çok geniş Ve rüyalarıma bile girmiyorsun Hayatta her şey birbirine bağlı Her an, her olay Şu an dediğimiz de kaçınılmaz gerçeklik Neyi değiştireceğiz veya değişmeyecek Doğru olan nedir Değişseydi bir şeyler O zaman, bu zaman mı böyle mi olurdu Bende ben veya sen nasıl olurdun Kaybettiklerime veya kazandıklarıma bakıyorum Bu olanlar sanki Beni acıtan kaybettiklerimin sonucu Böyleyken böyle Kaybettiklerimden olmalı Bilemiyorum Değişenler ile değişmeyenler Daha farklı, daha mutlu mu ederdi Farkındayım Eksikler ve fazlalıklar bir nevi seninle çıktılar Sen girince hayatıma daha çok yıkıldım Ne çok şeyleri fark ettim Şimdi ise tamamlamak Seni bulmak…seninle olmak Ancak kaybettiklerim arasında Sen baştasın

  Ey Dünyam Eteklerine tutunsaydım Beni bırakıp gitmene İzin vermeseydim ... Mecbursun Biliyorum Hayat bu… Böyleyse...bir şeyler söyle Beklemekten, tekrarlanmaktan Kendime yalanlar uydurmaktan Öyle yoruldum ki Zamana dahi geriye gitsene diye Yalvarıyorum İçimin her an ölüşünü Kimseler bilmez Yalnızlığın verdiği sessizliğime Sakinledi sanıyorlar İçimdeki fırtınalar dinmiyor ki Sevdiğine yakın olamamak   Yer olmasın, zaman olmasın Olmaz ki Anlıyorum Hasretin acısına dayanılmazmış Günler uzuyor Gidişinin bir geleceği olur Bu bana biraz teselli Yine de Senin bulunduğun havanın Tadını vermiyor Ey gelecek Tek umudumsun Birlikte olmak şansı...   Başka bir dileğim yok Ona tutunup bu hali bitirmeliyim Yoksa hayat kalp kırıklığından ibaret   Kalıyor   Unutulmaz anlarımızı anmak En güzel duyguları Ele geçmez  Sevdam Hayatın seninle çok güzel Bir daha fark ettim ... Şimdi Üstte güneş...yerdeki gölge Bana dönsünler

  Her şey seninle    Baştanmış gibi...ilk andan Yeniden yepyeniden Yüce sevdândan Hoş bir sözünle uçmaktan Bütün ilkleri beraber bir andan Böylece gelmiş geçilmiş sayılmamaktan Ayrılıklar anılmadan Unutulmamaktan Gecenin karanlığından Gündüzün akından Zamansızlıktan Sesinle kokunla hayallere   dalmaktan Kimselerin görmediği Gülüşlerinden  kahkahalarından Bir ben duyar olmaktan Duygularımda boğulmaktan Kendimden uzaklara Tek bir rüyadan Bir bana yazılmış  Kaderimsin demek  İstiyorum İsmail Hakkı Altuntaş

  Açık ve gizli işlerde iffetinle Bir çok kez anıldın Aç yırtıcıların vardı Etrafını kuşattığında cesurdun Öylesine yalnız Kalsan da parçalanmadın Zorla da bölünmedin Hayatındaki tek güven Sen ve sahip olduğun şeyler Tüm bilenler, bilinenler Nedendir En çok bana nazlanıp konuştun Sözündesin bilirim Bir başkası elini tutmadı ve öpemedi de Dünya handır Bir anda buradan ayrılacağız İyi…bir umut Senden sonra tanımadığım yerler çıkarsa İşte Bir işaret olsaydı Ya bilseydim ya bildirseydin Nasıl olsa  sen bileceksin Ve ben Hala yalnız gezegen İsmail Hakkı Altuntaş

  Eşiğinde aşkın Yankıları vardır Büyüleyen  sesi ve ahenginde Arzular çarpar…yaşanmadan Düşlere karışmış İki parça bir kalp   Kaybolmaz büyüsünde Ve her yeni günün şafağında Çıkar karanlığından Sadece varlığına…çaresiz kalır Bu da yeterli olmalı Ne olabilirdi İnlesin yankıları İsmail Hakkı Altuntaş

  Yumuşak tenini, tatlı dudaklarını   Diri ve genç vücudunu Öpmüş birine Yaşam ve ölüm çok mu önemli Senin kadar bir başkası güzel olsa Hani derim o da olabilir Yok ki   Seni istiyorum Sen de beni istiyorsan Gelsene İçimde senden başka bir şey kalmadıki Geç olmasın Bir kez daha öpsem Ne güzel olur benim için   Diyorlar Güzellik uzun sürmez Sendeki güzelliğin sonu yok ki Biri olmazsa biri daha var Kaybedilenlerle güzelliğin eksilmez ki Benimde sahip olduğum Tek bir kalbim var Onu da karşılıksız sana verdim Daha verecek başka bir şeyim olsa Sana vermek en büyük şereftir   Hiçbir şeyi sevmezken Hayattan seninle keyif aldım Kalp   ve ruhla yaşamak Sevmenin yolunu Seninle öğrendim   Yolum beni nereye götürse…götürsün Hepsi sana çıkıyor…daha ne olsun   Sana veriyorum kendimi Bütün bunlar olsa bir rüya Hiçbir rüya    sonsuza dek sürmez Sadece sen ve ben Yapmak istediğimizi Beraber hemencik yapıverelim   Yaşa

  Sanki kader seçmiş Hep bir keder gecesi gelir Okutur acımasızca Yalnızlık kitabını İlk heceleri acı sonu da acı Ağlatır sessiz sessiz… İşaret olsun yüzümde kalan izleri Kabul et der mi der hayatı Olmaz olsun hayallerin Düşe mi ihtiyacın var Neyin doğru ya da yanlış olduğuna aldırma Olsaydı da her şey neticeli...değişmez ki Derin düşünmeli aklı devşirmeli Çözüm mü ki Kalbinin ve ruhunun derinlerinde yerleştiyse Sadece gereken zamanı elemeli  Kaderin anlamadığı  Gözyaşları  ve kahkahalar Mavi deniz ve rüzgarları  Bulutsuz mavi gökyüzü Romantik mi nostalji mi Tamam da... ihtimallerimizi öbür hayata satmak Çaresizliği Söz yazılmaz sahile...doğrudur  Nasıl  dayanır Umudum yok de…umudum var de Hepsi silinmeye mahkum Gürültü bittiyse içinde Gücün yetmedi veya yetti...hepsi aynı şeyler Yalnız kalmışsa zaman Kaderin   itirazında Sadece senin varlığına inanmak istiyorum Hep yanımda kalacağına Her ne kadar yalnız kalsam da … İsmail H

  Seninle haykırabildim hayata Ne zamandır suskunluğum Başıma bağlıyken Yakınlık ve uzaklık sorunlarım var Umutlarda çok değil ya Sıcacık elin boynuma dolansa Kalbim kuş gibi uçsa Çok güzel olmaz mı Tek düze bu hayatımda Değişse bendeki rüyalar Ölümün soğuk yüzü İstediğimde gelmez İçinde kaldığım acılar Ne son ve ne ilkse Rüyalar değişmeli bence…gerekli   Belleğimin çaresizliği İçteki sızılar Akan gözyaşları Gün doğmaz sokakların kara çatıları Altında saklanırken yapışan inatçı sinekler Kurtulmalı Rüyalar değişmeli   Durmaz olduğum, durduramadığım Kalbime söz geçmiyor Isırık izi mavileşmiş dudağın Ve daha çok öpmek için Soğuk rüzgarlar değmesin diye Sarılmak istediğim rüyalar   Isınmak için beni bir arasan Yanacak halim yakacak gibi hazır Bir faydam olur Sobalara düşmeden Ferahlar içimdekiler Çok şükür senin için Bunu yapabildim Yanabilmekte çok güzel Görülmeye değen ne güzel rüyamsın İsmail Hakkı Altunta