Bu sensiz geçen bir gün
Bu sensiz geçen bir gün Bu sensiz bir İstanbul Bu sensiz ilk gün değil Ah bu ilk sürgün değil Senin şarkın canım bu şarkı Benim eksik yanım bu şarkı Sen unuttun belki çoktandır Ama benim sonum bu şarkı Yarım kaldı her şeyim Bu öykü yarım kaldı Bu şarkı zehir gibi Yıkık bir şehir gibi Senin şarkın canım bu şarkı Benim eksik yanım bu şarkı Sen unuttun belki çoktandır Ama benim sonum bu şarkı Bu şarkı senindi unutma Bu şarkı dünündü unutma Öyle bir gidişin vardı ki Bu şarkı bölündü unutma Giderken bıraktığım Asmalar üzüm olmuş Yerlerde bütün kollar Bütün bağlar bozulmuş Ben mi geç kaldım? Yoksa mevsimler mi soğumuş? Görmeyeli buralara Olanlar olmuş... Giderken bıraktığım Gökyüzü toprak olmuş Yıldızlar çakıltaşı Güneş bir yaprak olmuş Ben mi yaşlandım? Yoksa dünya mı alt-üst olmuş? Ben gideli buralara Olanlar olmuş… Kalsaydın Yokluğunla yokolmazdı Bu şehir… Kaçmakla mutluluklar Bulunmuyor bunu ...