İsmail Hakkı Altuntaş

  Hazırlayan: Özge EYYÜPOĞLU “ Dünyanın her çeşit edebiyatında, nasıl zaman içinde oluşmuş, yazar veya şairlerin kurallarına uymak durumunda bulundukları edebi kalıplar varsa, çeşitli müziklerde de yine zaman içinde oluşmuş, bestecilerin ilhamlarını ses sanatına dökerken uymak durumunda bulundukları beste kalıpları vardır. Bu kalıpların adına genel olarak Fransızca ’ dan aldığımız bir terimle ‘form’ diyoruz”. ( Tanrıkorur, 2011, s: 47) Türk Müziği’ni, dini ve lâdini (dindışı) olmak üzere iki ana form meydana getirmektedir. Bunların içinde de belli bir usül ile bestelenmiş formlar ve ayrıca icracının dilediği gibi seslendirdiği, çaldığı irticâlen diye adlandırılan yani “doğaçlama” formlar bulunmaktadır. Dini Musikide sözlü eserler olarak irticâli formlar denildiğinde; ezan, mevlid ve kaside örnek olarak verilmektedir; Ezan: Ezanın kelime manası, “bildirme” demektir. Istılâh (terim) manası ise, Cuma ve beş vakit namaza Müslümanları davet etmek için, istenilen makamdan ve mümk