İsmail Hakkı Altuntaş

 Bazı yerlerde tecrübe edilmiştir ve faidesi görülmüştür. Örnek olarak; Muhammed b. C‘afer’in tercümesinde: gözleri zayıf gören birisi vardı.  Rüyasında ona şöyle denildi: “ اُعيذُ نُورَ بَصَري بِنورِ اللهِ الْذي لا يُطفَأ ” " u'îzü nura basari binûr-i allahi 'llezi la yudfaü" Allah'ın sönmeyen nuruyla gözümün nurunu sığınırım. de. Ve gözlerini sağ elinle meshet.  İkinci defa âyet el-Kürsî ile birlikte aynı şeyi yap, görmen düzelecektir.  Adam yaptı ve tecrübe ile sabit gözleri düzeldi.  Mihlat Kitabından

  Evrâd-ı Behâiyye, Nakşi Haki kolunda muteber bir evrâd olarak okunur. Senelerdir -kendiminde- sürekli duyduğumuz üzere, bu dua hakkında ihvan-ı kirâmında itikâtları   Evrâd-ı Şerifin Şah Nakşibend kaddese’llâhü sırrahu’l azîz in bir tertibi olduğu idi. Ancak zaman içerisinde Hacegân Hanedanı hakkında okuduğum malumatlarda –Ortaasya Meşâyıhini bilhassa- bu evradın Şah Nakşibend’e ait olmadığı zannı galibi oluştu. Gümüşhaneli Ahmed Ziyâuddin Efendi tarafından hazırlanmış, Büyük bir tasnif olan “Mecmûatü'I-Ahzâb”da ilk defa meşhur olan bu dua için,   Şeyh Bahâeddîn-i Amil hazretlerinin olduğuna dair bilgiler zamanla ortaya çıkmaktadır. Amilinin eserlerinde dua hakkındaki beyanlarında dikkatimi çeken bir husus şu ki, genelde Evradı bahaiye muhteviyatında olan duaların   tekrarı olmaktadır. Konu hakkında en yetkin bilgi ise Osmanlı’nın son dönem büyük araştırmacısı Hüseyin Vassaf’ın beyanlarıdır. Evrâd-ı Bahâiyye Hakkında Sefine-i Evliya Kitabında Hüseyin Vassaf E...