ÇeviriKİTAPLAR ARASINDA/ TAHA AKYOL
‘HALKSIZ DEMOKRASİ’ MAURICE Duverger’nin ünlü eserlerinden biri “Halksız Demokrasi” adlı kitabıdır.[ Maurice Duverger, Halksız Demokrasi, Dördüncü Yayınevi, İstanbul 1969.] Sanki bugünkü Türkiye’yi anlatır. Bir hastalığın arazlarının herkeste aynı olması gibi, demokrasinin “parçalanma” hastalığı da çeşitli ülkelerde benzer arazlar yaratıyor: “Bir demokraside çok sayıda ve zayıf partiler varsa, o ülke iyi yönetilemez, halk siyasetten soğur ve siyaset ‘merkezin hükümranlığı’ altına girer.” (Sf. 159, 192 vd.) Yıllardan beri Türkiye bu durumda değil mi? De Gaulle’ün 1960’ta getirdiği yan başkanlık sisteminden önceki Fransa’da da böyleydi. Çok sayıda ve zayıf partilerin kaygan koalisyonları yüzünden o zamanki Fransa’da şu şekilde berbat bir üçlü siyaset tablosu vardı: Kötü yönetim: Hükümetler güçsüzdür ve ortalama ömürleri ancak 1 yıldır. (Sf. 160) Programsız siyaset: Sürekli koalisyonlarda partiler kişiliksizleşmiş, programlan “müphem” hale gelmiştir. Duverger