İsmail Hakkı Altuntaş

  Acı çeken Hiçbir şey hissetmeyen Uçurumun kenarındaki Kimsenin farkına varmadığı Sessiz çığlıklar atan  Yalnız olan öyle birisi Ağlasa...duyan olur mu Kalbinin yarasını Sızan gözyaşlarını Başkalarının gözünde Sessiz,  aklı yerinde  ve sakinken İçinde bir alevi var  Karanlık düşüncelerinden Kurtulmak için çırpıyor Çiçek gibi açmak Hayata tutunmak Engelleyen zincirleri düşecek belki Hayatı bu Çok yıprandı Düzelir mi umuduyla gözler  Beklesin  Hayallerini İsmail Hakkı Altuntaş

  XXXIII Egerçi letîfî vo zîbâ-lekaayî Becân-ı bekaa rov zi cân-ı hevâyî Lâtifsin, yüzün de pek güzel... fakat ölümsüzlük canına git; hevâ ve hevesten doğma bir can var sende. Hava kimi soğuk olur, kimi sıcak, yakıcı. ondan ne diye vefa umarsın? Vefasızlığını görüver. Bedeni kafes, canı uçar kuş bil. kafes burda, fakat a can, sen nerdesin? Gökyüzünün çevresinde bir zamandır uçtun durdun; o padişahı geçtin gittin; oy saki ona lâyıksın sen. Dünya senin gibi bir kuşu ne gördü, ne görür. çünkü hem damın üstündesin, hem sarayın içinde. Kimi olur, taç ıssı padişahların başlarına ayak korsun; kimi de gider yoksulluk hırkasına bürünürsün. Kimi güneş olursun, dünyayı ışıtır, parlatırsın. kimi de şimşek kesilirsin; bir soluk bile eğlenmezsin; çakar gidersin. Şekerkamışı madenisin sen; gönüllerse dudu kuşudur sanki... yemyeşil bir ovasın sen, canlarsa sende yayılır. Bunlardan geçtim; tek sen gölgeni alma bizden. çünkü devlet bahçesinde gülümüzsün, selvimizsin bizim. Gönl

  Rüya gibi hayatım Ölmüşken can veren Senin mi benim mi Önceden kimindi Bulamadım, sorsam Senin mi benim mi Ağlayıp sızlarken peşine gelen gülmenin Yaşadığım bütün güzellikler Senin mi, benim mi Sevişmenin tadına hasret Kalbimi  buldum…demek Senin mi benim mi Bahtsız kaderin  tahtını indirdim Varlığıma yol açtım Senin mi benim mi Gözden kızıl gül döken yaşlarım silindi Kahkalarımın  nedeni Senin mi benim mi Solmuş ruhuma bahar yağmurum Sevgiyle  kucağıma doldun Senin mi benim mi Nedense önceden çoraktı yurdum Gözyaşlarım çeşmelere rakiptir Senin mi benim mi Düşmüşüm, boğulmuşum Kurtulmak istemiyor  Senin mi benim mi Başımı koyup doymaya ..bir göğüs  İçimde dışımda olan                         Senin mi benim mi Adını anmadığım bir an yok Gökkuşağı dudaklarıma değdi Senin mi benim mi İçimde bir mum eriyor Ağlamaktan vazgeçiyorum Senin mi benim mi Karanlıkta gölgeler Gün batımında ışık Senin mi benim mi Uykusuz gecelerime Gözyaşlarım inci  Senin

Tek Sevdiğim! Tek kalbim! Tek sinem ve tek hakikatim! Yorgunum biraz havalardan diye düşünüyorum ama değil. Kalbimi yoklayan o kadar lüzumsuz şey var ki, hepsi istemeden geliyorlar ve gidiyorlar. Kendilerince beni üzmeye de çalışıyorlar. Şükür ki sen varsın… ve bunlar beni neden etkileyemediklerini çözemiyorlar. Sığınağım benim! Bedenim yorgun ve perişan, fakat kalbimin sana olan saf sadakatiyle sessizlik içinde pas parlak ışıklar saçıyor. İçimi sıkan katılığı soğuk gecenin karanlıklarının peşinden dağların arkasından yükselen güneşin saçtığı ışık gibi gözlerimden akan yaşlarla defalarca yıkadım. İyiyim ama… Sevdiğim! Bilmelisin, bir başka güzel gördüğünde değişme gösteremez gerçek aşık olan…hiçbir şeyden emin olmasam bile bu aşkımdan eminim. Yine de yalvarıyorum, sana. Bu karmaşanın içinde zamanla yarışıyorum…ömrüm tükeniyor. Çok uzun bir ömrüm yok, böyleyken böyle. Bu arada kimse benim sana olan aşkıma sahip olmadığını fark ettim. Aşkım nedeniyle elimde olmadan çılgınca

  İyi geceler. Üzülmediğime bakma...seni özlemiyorum. Yine geldi geceler Rüyalarımda kavuşacağım Baka baka kendim gibi sarılıyorum sana...  İsmail Hakkı Altuntaş

  Kaderimin   değişmesi için Senin gelmen gerekliydi Umut bitmiş…kalp körelmiş…akıl çıldırmıştı Hâlâ pek bir güzelliğini göremediğim bu dünyada Bir sen hariç kaldın Kötülük ummaksızın Ne zaman baktıysam Halı döver gibi vuruyor kalbim Darbesinden titriyor bedenim Ruhunu yakalamak için kelimelerden Bir çok resim çizdim Seni yanımda bulmak için Yılların yalnız adamı ve gizli sevdası Acım çok ve derdim bitmeyecek belli Beni de kurtaracak bir kişi varsa O sensin, başkası değil Kabuslarım bitecek Ömrümü yakan volkandan çıkışımda Senin elinden olacak Neleri feda edebileceğimi Hayal dahi etme Ben bile yetişemedim Farkında olmadan düşmüşüm Yalnızlığa Yabancıyım galiba bu hayata Sonra…anladım ki, bunun da bir önemi yok Senin   peşine düşmüş…kavuşmak    arzum Kaybetmişim kendimi… ne hoş   şey   Sende kaybetmiş olana Kalan kalsın…çıkmasın geri İsmail Hakkı Altuntaş

Sen benim içimde bir korkulu rüya Her gün sevip sardığım bir hülyasın Yokluk ateşten gömlek Sensizlik ölüm gibi Rüyam,hülyam,benim dünyamsın Kanımda,canımda,alın yazımda Bir sen varsın bir de ben şu dünyada Nazar değmesin sana Eller değmesin sana Sensizlik ölüm bana Seni benim gibi seven bulamazsın Tanrım bu rüyadan hiç uyandırmasın Ömrün vefası yok Korkum aşkımdan çok Gönlüm sensiz kalmasın Korkulu rüyam Gülen bahtımsın Sen benim,sen benim,sen benim dünyamsın Hepimizin hayatı iki kelime Bir varmış bir yokmuş şu alemde Bir gün sana doymadan göçüp gidersem eğer Son nefeste adın dilimde Herşey sende başlar Seninle biter Sevilmek ümidi sevmekten beter Nazar değmesin sana Eller değmesin sana Sensizlik ölüm bana Seni benim gibi seven bulamazsın Tanrım bu rüyadan hiç uyandırmasın Ömrün vefası yok Korkum aşkımdan çok Gönlüm sensiz kalmasın Korkulu rüyam Gülen bahtımsın Sen benim,sen benim,sen benim dünyamsın . . .

Seni candan severim aşkına kurbân olurum Ölürüm feyz-i gârâmınla yine can bulurum Sanma ölmekle bu sevdâ tükenir kurtulurum Ölürüm feyz-i garâmınla yine can bulurum Dü çeşmimden gitmez aşkın hayâli Kıblem oldu bana dostun cemâli Rah-ı aşka süvar olup gitmeyen Ey efendim nice bilsin bu hâli   Ben o yarin bendesiyim Bende-i efkendesiyim Bahçesinde bülbülüyüm Canım güldür cemâli   Söz - Müzik : Tanbûri Mustafa Çavuş Makam:Hisâr Bûselik Usul : Düyek Ağlamakla inlemekle ömrüm gelip geçiyor Devâsı yok, garib gönlüm günden güne eriyor Feryâdıma efgaanıma kimse bir ses vermiyor Devâsı yok, garib gönlüm günden güne eriyor Güfte - Beste: Sâdi Hoşses Makam: Nihâvend Usûl: Düyek Gümüş tellerle örsem saçının her telini Kimse alamaz benden kalbimdeki yerini Bir ân görmesem inan ölürüm gözlerini Kimse alamaz benden kalbimdeki yerini Beste: Melâhat Pars Güfte: Şadan Kalkavan Makamı: Kürdîli hicazkâr Usûlü: Curcuna

  Mon âme est faible Il a trouvé en te connaissant Ce que mes yeux ne voient pas Que mon rêve ne pouvait pas atteindre Mon cœur ne peut pas t'oublier de toute façon Ne me demande pas Depuis que j'ai pris ta main je suis hors de mon esprit J'ai tout oublié sauf toi Les sentiments que j'ai Quel crayon peut écrire Ne parle pas la langue non plus Mon amour est au-delà de toute mesure Un silence se traduira pour moi Mon amour durera pour toujours ** Ruhum zayıf Seni tanıyarak buldu Gözlerimin görmediğini Rüyamın ulaşamadığını Kalbim zaten seni unutamaz Bana sorma Elini tuttuğumdan beri Aklımı kaçırdım Senin dışında her şeyi unuttum Sahip olduğum duyguları Hangi kalem yazabilir Dil de konuşamaz Aşkım ölçüsüz Bir sessizlik benim için tercüman olur Sonsuza dek sürecek aşkımı İsmail Hakkı Altuntaş