İsmail Hakkı Altuntaş

Sırrım, aşkım özledim seni. Gerçekten böyle ayrı kalmayı tercih etmiyorum. Ancak seni her an özlemek gözümün sende kalması…benin için bengisu. Benim hayat içkim! Şaraba karakter ve kalite veren zamandır. Zamanımı en iyi değerlendirmek istiyorum. Bu da seninle olduğum andır. Seni ellere bırakıp gittiğim için kendimi affedemiyorum. Hiçbir şeyi saklayamıyorum ama bu acımı üzüleceğini de bilerek senden saklamak istemiyorum. O zaman bunu bana neden  söylüyorsun? Nasıl bu kadar saf olabiliyorsun? Söylemesen, gizlesen veya yalan söylesen olmaz mı? Sana her şeyi söylemek zorundayım. İçim biliyor…sen içimdeyken, kimi ve neyi senden saklayabilirim ki? Ne zaman içime baksam sen oradasın ve beni biliyorsun. Ümidimi yitirdiğim bir gece, Tanrı'ya yakardım: “Tanrım, beni ya öldür ya kurtar. ” Ben bu duruma dayanamıyorum diye… Her şeyin sonunun geldiğini ve seni sonsuza kadar kaybettiğimi sandığım bir andı. Sonra cesaretle Sana söyleyince  tam tersi oldu. Tanrım bana bir şans vermişti. Tanrım! Tan