İsm-i A’zâm İle Kimin Boyanıp Aynîleştiğidir
Îskenderî’nin naklettiğine göre
de bir gün Şâzilî üstadının huzurunda iken, “Acaba şeyh hazretleri ism-i a’zâmı
biliyor mu?” diye içinden geçirir. Bu sırada îbn Meşîş’in henüz konuşma
bilmeyen küçük oğlu, oturdukları mekânın en uzak köşesinde bulunmaktadır.
Çocuk birden dile gelir ve “Ey Ebu’l-Hasan, önemli olan ism- i a’zâmı kimin
bildiği değildir. Asıl önemli olan, ism-i a’zâm ile kimin boyanıp
aynîleştiğidir.” der. Bunun üzerine şeyh îbn Meşîş tebessüm ederek Şâzilî’ye,
“Oğlum zihninden geçenleri açıkladı ve sende var olan şey konusunda isâbet
etti.” buyurur.
Bu olay karşısında Şâzilî, “Keşke
aklımdan böyle bir düşünce geçmez olaydı.” demiştir.[1]
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar