Maviler Giyinen Sofiler

  

Ebu Sa'īd Ebu'l Hayr

(10-11. C)

 Tercüme:

Sen ve ben, aşkım, bir çift pusulayız

İkiye bölünmüş olsa da, biz biriz

Pusulalar gibi bir noktayı çevreliyoruz

sonunda kafalarımızı bir araya getiriyoruz.

 

Tercüme: Reza Ourdoubadian. Abu Sa'id Abu'l Kheyr'in Şiirleri. Dağ Keçisi, 2010

Orijinal:

جانا من و تو نمونه پرگريم

سر گر چه دو كردهايم يك تن داريم

بر نقطه روانيم كنون خون پرگار

در آخر كار سر بهم باز آريم

 

 

Hafız

138.

Yıllardır defterimiz şaraba rehin edilmişti; yıllardır meyhanenin parlaklığı bizim dersimizin, duamızın sebebiyleydi.

Pîr-i Mugânın iyiliğine bak ki bizim gibi kötü sarhoşlar, ne yaptıysa kerem gözüyle hepsini iyi, hepsini hoş görmekteydi.

Bilgi defterimizi tamamıyle şarapla yıkayın; çünkü feleği gördüm, bilgi sahibinin gönlüne kastediyor.

* Gönül, güzellik nedir biliyor, anlıyorsan güzellerden alım iste. Bunu nazar bilgisinde basiret sahibi birisi söyledi.

. Gönül, pergel gibi her tarafa dönüp dolaşmaktaydı ama sevgiliyi sevme dairesinde ayağını direyen bir başı dönmüş kişiydi.

Çalgıcı, sevgi derdine ait öyle bir gazel okumaktaydı ki cihan hâkimlerinin kirpiklerinden kan damlıyordu.

Neşeden ırmak kıyısındaki gül gibi açılmaktaydım; başımda o usul boylu selvinin gölgesi vardı.

Gülrenk Pirim; maviler giyinen sofiler hakkında kötü söylememe müsaade etmedi; yoksa söylenecek ne hikâyeler vardı, ne hikâyeler!

Hâfız’ın, altın yaldızlı kalbi ona lâyık olmadı gitti. Çünkü bu sarraf, bütün gizli şeyleri biliyordu.

Salha defter-i ma der girev-i sahba bud

Revank-ı meykede ez ders-u ducây-ı mâ bud

203‏

Orijinal:

            سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

رونق میکده از درس و دعای ما بود

             نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان

هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود

             دفتر دانش ما جمله بشویید به می

که فلک دیدم و در قرد دل دانا بود

             از بتان آن طلب ار حسن شناسی ای دل

کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود

              دل چو پرگار به هر سو دورانی می‌کرد

و اندر آن دایره سرگشته پابرجا بود

              مطرب از درد محبت عملی می‌پرداخت

که حکیمان جهان را مژه خون پالا بود

              می‌شکفتم ز طرب زان که چو گل بر لب جوی

بر سرم سایه آن سرو سهی بالا بود

              پیر گلرنگ من اندر حق ازرق پوشان

رخصت خبث نداد ار نه حکایت‌ها بود

              قلب اندوده حافظ بر او خرج نشد

کاین معامل به همه عیب نهان بینا بود

 

John Donne

(16.-17. C)

"Yas Yasaklayan Valediction"

 

---

Kaynak:
Donne, John. John Donne'un şiirleri.  cilt I.
EK Chambers, ed.
Londra, Lawrence & Bullen, 1896. 51-52.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar