printfriendly-pdf-button-nobg-md

Şiir-Anton



يطفو صوتكِ

كنرجس ة نعسانة

فوقَ ماءِ الليلِ

فأصيرُ ساحلا يفكرُ بالغرقِ


Sesin süzülüyor

Uyuklayan bir nergis gibi

Geceleyin suyun üzerinde

Ben bir sahil oluyorum

Boğulmayı düşünen.

Bunlarada Bakarsınız

فمُكِ فراشةٌ وردية 

تطير من كلم ة إلى أخرى

وأنا وراءَها

أركضُ

في حدائقِ الصمتِ


Senin ağzın pembe bir kelebektir

Uçuyor

Bir kelimeden diğerine

Ve ben onun arkasındayım

Koşuyorum

Sessizliğin bahçelerinde


أحبُ الخريفَ

قالت لي

ومن ي ومِها

وأنا أتساقطُ


“Son baharı seviyorum”

Dedi bana

Onun günleri

Ve ben yavaş yavaş çöküyorum.


Sinan ANTON


Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar