Print Friendly and PDF

Sonsuza Kadar Varsın

Bunlarada Bakarsınız

 




“Aşk, dünya yaratılmadan önce de vardı. Yaratılmasından sonra aşk dağılmaya/çoğalmaya başladı. Aşk mükemmelleştiğinde, dünya yok olacak ve aşk sonsuza kadar var olacaktı.”

Sana!

Aşk, ilahiliğin aslında var ve insanlığa kaynaktır. Hayatımız için de hayat olmuştur.  Varlığımızı ilahi sevgiye derinden bağlamazsak,  bizdeki  nefes sonunda hüsran ile ayrılacaktır.

-Neden?

Ruh özden ayrılınca, özgürlüğüne sevinmemiştir; tekrar yücelere kavuşmak için teklif edilen bedenle mecburen birleşmiştir.   İşte insanın özünde gizlenmiş aşkı, arayış içinde sınırlı imkânları olan bir bedenden başka bir bedene tutku ile bağlanmıştır. Uçması için tek kanadının yetmediğini bilmiştir. Öyle ki, ruh aşkın aydınlanmasına kavuşmak için bir kafesteki kuş gibi çırpınmaktadır.

İşte bu nedenle, çok dolandım, çok arandım. Beni benden alan bir sevda aradım. Her zaman gözyaşı döküp, aşkımın ilahisini bulmaya can attım.

Aşka olan aşkım, Tanrıma, aşık olana kadar, gayret et.

Ey Sevdam!

Seni görene kadar aşkın hakikatinden habersizdim. Seninle tattığım aşk halleri, ilahi  buluşmanın  kulağımda çınlayan şarkısı.  Bu da olmasaydı kendimi gayesiz ve bir boşlukta hissederdim.

Sevgiyi herkes tarif etti. Bizdeki olan ise, bilinmez, görünmez ve anlaşılmaz bir dil sanki, ben dahi muammasını çözmez oldum. Eğer ki dilimizden düşmeyen bu şarkıysa,   bizi buluşturan final mısraları kaçıncı beyitte olacak. 15 000 incisi okundu galiba; hala içime bir ferahlık gelmedi.

Can vermek, sevdiğin manasına geliyorsa… söz olsun. Bunda yeminim var, geri dönüşüm  yoktur. Bir hiçlikle, seni istiyor ve seni bekliyorum.

Birçok insanın gönlü o kadar kapalı ki, aşk hakkında ne kadar konuşursam konuşayım, derdim sadece kelimeler olarak ortada, sahipsiz kaldı. Nasıl anlasınlar konuştuklarımı benim kadar yaşıyamamadılar ki…

Böyleyken seni onlardan hep gizledim. Halimdeki emareler, perde üstüne gölgeler gibi düştü, herkes şu mu; bu mu ile oyalandılar; canım kadar göremediler; gölgeler hakikat olabilir mi?

Ah sevdam, ilahi aşkım

Hayatın benimse;  tabii ki hayatımsın.

Korkularım varsa insaniyetim, cesaretimse ilahi tarafımdır

Aşkımsın yücesin.

Ben geçiciyim, ilahımsın değişmezsin,  sonsuza dek varsın…

Sen…İlahi aşkım

 

İsmail’in 


İsmail Hakkı ALTUNTAŞ 

 

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar