Sonsuza Kadar Varsın
“Aşk, dünya yaratılmadan önce de vardı. Yaratılmasından sonra aşk dağılmaya/çoğalmaya başladı. Aşk mükemmelleştiğinde, dünya yok olacak ve aşk sonsuza kadar var olacaktı.”
Sana!
Aşk, ilahiliğin aslında var ve insanlığa kaynaktır. Hayatımız için de
hayat olmuştur. Varlığımızı ilahi sevgiye
derinden bağlamazsak, bizdeki nefes sonunda hüsran ile ayrılacaktır.
-Neden?
Ruh özden ayrılınca, özgürlüğüne sevinmemiştir; tekrar yücelere kavuşmak
için teklif edilen bedenle mecburen birleşmiştir. İşte insanın
özünde gizlenmiş aşkı, arayış içinde sınırlı imkânları olan bir bedenden başka
bir bedene tutku ile bağlanmıştır. Uçması için tek kanadının yetmediğini bilmiştir.
Öyle ki, ruh aşkın aydınlanmasına kavuşmak için bir kafesteki kuş gibi çırpınmaktadır.
İşte bu nedenle, çok dolandım, çok arandım. Beni benden alan bir sevda
aradım. Her zaman gözyaşı döküp, aşkımın ilahisini bulmaya can attım.
Aşka olan aşkım, Tanrıma, aşık olana kadar, gayret et.
Ey Sevdam!
Seni görene kadar aşkın hakikatinden habersizdim. Seninle tattığım aşk
halleri, ilahi buluşmanın kulağımda çınlayan şarkısı. Bu da olmasaydı kendimi gayesiz ve bir
boşlukta hissederdim.
Sevgiyi herkes tarif etti. Bizdeki olan ise, bilinmez, görünmez ve
anlaşılmaz bir dil sanki, ben dahi muammasını çözmez oldum. Eğer ki dilimizden
düşmeyen bu şarkıysa, bizi buluşturan final mısraları kaçıncı
beyitte olacak. 15 000 incisi okundu galiba; hala içime bir ferahlık gelmedi.
Can vermek, sevdiğin manasına geliyorsa… söz olsun. Bunda yeminim
var, geri dönüşüm yoktur. Bir hiçlikle,
seni istiyor ve seni bekliyorum.
Birçok insanın gönlü o kadar kapalı ki, aşk hakkında ne kadar
konuşursam konuşayım, derdim sadece kelimeler olarak ortada, sahipsiz kaldı. Nasıl
anlasınlar konuştuklarımı benim kadar yaşıyamamadılar ki…
Böyleyken seni onlardan hep gizledim. Halimdeki emareler, perde
üstüne gölgeler gibi düştü, herkes şu mu; bu mu ile oyalandılar; canım kadar
göremediler; gölgeler hakikat olabilir mi?
Ah sevdam, ilahi aşkım
Hayatın benimse; tabii ki hayatımsın.
Korkularım varsa insaniyetim, cesaretimse ilahi tarafımdır
Aşkımsın yücesin.
Ben geçiciyim, ilahımsın değişmezsin, sonsuza dek varsın…
Sen…İlahi aşkım
İsmail’in
İsmail Hakkı ALTUNTAŞ
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar