Hayatımın Gizli Anahtarı
Sevgili!
Günler geçti gitti. Sen ve ben hem uzak ve hem yakın.
Ah…ne olacak bizim bu halimiz. İnan ki çok zor…yine de
acısıyla, tatlısıyla hayatın tüm hallerini yaşamalıyız. Bu bizim için büyük bir
şans ve nimet olmalı. Farklılık bence budur.
Sevgili!
Sanırım bizde bir gariplik var. İkimizede tuhaf
gelecek belki ama böyle düşünüyorum.
Her şeyimiz bir gariplik arz ediyor. Düşününce…normal
hayat tarzı bu olmayabilir, ama gerçekler, böyleyken böyle.
Sonsuz değer!
Akıl, Fikir!
Genelde hayat felsefemiz, her şeyi dibine kadar
yaşamak… sanırım bu oldu gibi…Böyle desek de mutluluk konusunda nefsimize
uyarak yaşamadık ve hiçbir zaman isteklerimizi abartamadık,
Etrafımızdakiler iyide kötüde olsa duygularımızı
anlamayınca genelde bizi abartıyor gördüler…
Bazen dümdüz insan olmak istediğimizde olmuyor değil.
Kafa rahat ve pırıl pırıl…
Ancak olmaz ki bu… bizde duyarsızlaşma, bencillik,
geleceği umursamayan sadece güne bakan olmak.
Nasıl olur bilemeyiz ama…bir şekilde beraber bir
geleceğin nasip olmasını diz dize oturup, kucak kucak uyuyacağımız günlerin tez
gelmesini, bekleyelim…
Kaderin çizdiği aşılmazlar var…bu nasıl aşılmalı
dediğimizde halihazırda bir çözüm olmayınca…başka ne diyebiliriz ki…
Şu günlere kadar sabırlı olduğumuzu galiba fark
etmemişiz. Hayatımızda herkesin dayanır dediğimiz şeyler oluyordu…ama sonra
baktık ki, bu şeylere herkes katlanamıyormuş. Yine nedendir bilemiyoruz sabırlı
olduğumuz şeyler bizi yıpratmıyor
İçimiz Yanığı hayatımız!
Kendi kendimizi doldurduk yine. Bizden bize gelen
mektuplarımızı okuyalım. Huzur bulalım. Olur ya, içmeden sarhoş olan birileri
kimler diye sorarlarsa… artık bizi söyleriz. Biz bize….
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar