Afiyet Ehli

Hazreti Urvetü’l Vüskâ’nın
hastalıklarının başlaması şöyle oldu. Sıhhat ve âfiyetde olup, (Mişkât-ül
Mesâbîh)den ders verdikleri bir gün, şu hadîs- i şerîfe sıra gelmişdi. Câbir
(radıyallahu teâlâ anh) rivâyetiyle Resülullah (sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem) efendimiz buyurdu:

“Afiyet ehli [sağlam ve
sıhhatli yaşayanlar] kıyamet günü, belâ ve derd sâhiblerine sevâblar
verilirken, dünyâda derilerinin makasla doğranmış olmalarını arzû ederler.”
Bu hadîs-i şerîfi Tirmizî (rahmetullahi teâlâ aleyh) rivayet eyledi. İşte bu
mubârek hadîsi okuyunca, kendilerine derd ve belâ gelenlerden olmak istediler
ve bu istekleri ile berâber, o ânda ayaklarında şiddetli bir ağrı hissettiler.
Elleri ile ayaklarını kuvvetle tutdular ve dersi kestiler. Hazır olanlar,
ayaklarında bir ağrının meydâna geldiğini anladılar. Fakat kendileri bu
rahatsızlık ve ağrıdan hiç bahs etmediler.

Çünki bunu istemişlerdi.

Kaynak:Mektubat-ı Masumiyye,
trc: Süleyman Kuku, 2017, İstanbul, cilt 1, sh:53

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar