Öpüşün Var ya...

Bunlarada Bakarsınız

Sevdam
Bugün bahçemde hasretinle dolanırken yine hayalin geldi. Bir öptü, bir öptü ki beni hayal edemezdim. Şimdi aklım uçtu, kendim yerimdeyim de…o aklım, kalbim şimdi nerelerde?
Söyler misin bana etrafında nasıl dönüp dolaşayım?
Tanrımın sığdığı ev senin değil mi?
Ah bir tanem!
Dünyama bastığın ayağını bile doymamış açlar gibi öperim.
Bu öpüşmeler hatırası değil mi beni ebedîliğe erdiren.
Bakıyorum da bahçemdeki çiçeklerin hepsi senin kendilerini öpmen için, ne çeşit ender kokular bulup bezenmişler. Ağızları olsa seni de bülbül gibi anacaklar.
Aşkım!
Bende neyi benim olarak bıraktın ki, sevdana düştüm düşeli, diyorum kendime onun öptüğün kimsede karar kalır mı?
Şimdi seni öpemez bile olsam, hayalimden ayaklarına sarılayım, çünkü sen benim başımın tacısın.
Ellerini de bir öpebilseydim şimdi…bir his düştü de içime.
Beni bırak okyanuslar bile en yüce dalgaları ile seni öpmeye heveslense ve yüceliğine ermek dileseler, nereye kadar ulaşabilirler ki?
Biliyorum ki, yerden kendilerini ayıramazlar. Ben ise sana ulaşamayacağımı bildiğimden bastığın yerlere alnımı sürüyorum ve çenemin üstüne göz yaşları döküyorum.
Ayağının bastığı toprağa kurban olayım.
Geçen sabah dudaklarını ısırdığımı gördün bari bu gece dudaklarını öpmeme engel koyma.
Ah… benim benimsin.
Her dil, seni öpmek için, nedenler arıyor ve bense kimimsesizim ama bir gel desen, senin için kanımı dökerdim.
Küstüm diyemem ama geçen bir gülü öptün, ben ise o an ayağın bana bassın diye eşiğine baş koymuştum ve defalarca bana bas diyordum.
Ah…dudağımda senin öpüş hatıran o kadar canlı ki tadından sesim çıkmaz oldu ve tatlılığından çatladı, yarıldı. Şimdi sızan kanımı yalıyorum
Öylesine sarhoşum ki halim kalmadı.
Şu an kulağıma sesin geldi.
Kendine gel, söylenme, tamam… ben seninle daha ne çok öpüşürüm. Ancak gönlünü çullarla ört, yoklukta gizlen, nefes bile alma. Can boğazına gelsin…Ben sana hayat veririm ve ölmelisin dedin.
Canım, sonsuz şarkım kalbime bir dokun sesim çıkmasın tamam, ölebilirim ve sana kavuşmak istiyorum.
Ölümde son söz yâr adı değil mi…yüce dostum. Sevgilim.
Sevgilim…

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar