Coşkulu Sevecen Bir Âşığın Mektubu

Âlemler kadar sevdiğim bir tanecik, sevgili ruhum!

Nasılsın?

Beni arıyor musun?

Ben seni çok arıyorum.

Biliyorum şu an ana yazma imkânın olsaydı yazardın, yine de ilk fırsatta yaz olur mu...

Seni her zaman ki..gibi göresim geldi. Sen de beni çok özledin mi?

Hatırlıyor musun…ilk sevdiğini söyleyen mektubu yazan sen olduğun için pişman oluyorum. Bu nedenle seni kıskanıyorum. O ilk ben olmayı ne çok isterdim. Sen benden daha cesursun.

Aramızdaki perdeleri kaldırıp ve cesaretle birbirimizi sevdiğimizi söylemek için sürekli kaleme sarıldık. İçten içe bütün yapmacık nezaketleri bir tarafa bırakıp bana içimizi döktük.

Oh olsun…hasret günlerine.

Şimdi hep şükrederim ve bunun için sana ne kadar çok teşekkür etsem, ne kadar minnettar olsam az kalır. Ne zaman bir mektubun gelse tekrar tekrar okuyorum.

Hayalimde tütenim!

Sana neler yazayım da neşelenesin diye düşünüyorum.

Garip ama, ben neşeyi senden  önce bilmezdim ki. Hayatım tekdüze acı ve felaketler içinde ve o kadar gülmekten ve neşeden uzaklaştırmıştı. Senin bana bağışladığın bu saadet dünyası içinde bile benliğimi şaşkınlıktan kurtaramıyorum. Öyle ki, sen gelene kadar umudum kalmamıştı…bir de talihin kahrına uğramışım diye üzüntüm sürekli artmakta ve hayatta bana da mesut olmak nasip olabileceğine inanamayacak kadar güvenim kalmamıştı.

Şimdi hayat ne güzelmiş benim sık sık söylediğim bir söz oldu.

Gönlüm huzur bulsun diye gönderdiğin resimlerine saatlerce bakıyorum. Yanımdaymışsın gibi beni adeta sarhoş ediyorlar.

Sevinçten mi ayrılıktan mı sürekli ağlıyorum.

Sen bu karanlıklara karışmış hayatımın gün ışığım…

Çölde yalnız kalmış ölümü
bekleyen son nefesini vermeyi bekleyen bir nisan yağmurum…

Saadet yağmurun altında kendini kaybettim.

İçimi kaplayan acılarım dursun diye kendime sözler veriyorum.

Hayatımın  bir tek gayesi var… bir an evvel sana kavuşmak, seni kollarımın arasına almak, eşsiz yüzüne saatlerce, günlerce hiç doymadan seyre dalmak istiyorum. 

Bu sözlerimi okuyunca senin göğsünde taşıdığın kalbin çarptığını duyar gibiyim, bu kalp bundan böyle benimle beraber çarpacağı için dünyanın en şanslı insanıyım.

Ne mutlu bana...

Sana da başkasına da kötü biri değilim, ama hassaten saadetin için hayatımı şimdiden fedaya hazırım!

Seni istediğin gibi sevmezsem ben ölmeyi kendime layık görürüm.

Biliyor musun?

Daha önce senin sevgin ile ben dünyada erişilebilecek saadetlerin en büyüğüne eriştiğimi itiraf edeyim. Hayallerin olmasa uyuyamıyorum.

Her geçen gün yazıştıkça sana çılgın gibi âşık oldum. Beni düşündüğünü söyleyen mektupların satırları kalbimin sana karşı olan bağlarını sürekli bir kat daha kuvvetlendirdi.

Sana kavuşmadan sükûnet bulamayacağım Senden ayrı geçen bu günleri cehennemdeymişim gibi geliyor.

Şimdi yazarken gözümün önüne hayalin gelince sevincimden yerimden sıçradım. Hayalde bile  birleşmemiz mutluluk veriyor. HAberin olsun...her gece başucumda hayalin duruyor, ona bakarak uyuyorum. Sonra rüyamda göremediğime üzülmüyorum. Hep varsın ya...

Ah…

Gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.

Doyamadığım…seni
sayıklayarak uyanan bine rüya sorulur mu?

Kendime söz verdim… ben
dünyada senin  kadar güzel gülen, güldüğü
zaman bu kadar güzel olan birini sen olarak gördüm. Birine kızsam ve kırıldığım
zaman seni bana hatırlatacağım kendimi teselli edeceğim.

Sevdiğim!

Uğruna canımı bile verebileceğim bir insanın bana küçücük bir sitemi dahi beni bugün fevkalade acıtıyor. Yaramı kanatıyor. Ben hayatımda o kadar ağır sözler  işittim ki, bunlara tahammül ettim. Onun için bana bir daha tevazu sözlerle kendini üzen mektuplar yazma. Sen benim için her halinle güzelsin. Seni her halinle seveceğimden bir an bile şüphe etmeni istemem.

Benim için dünyada her şey sen ve senindir. Senden önce candan bir dostum yoktu. Şimdi düşündükçe, senin ve benim üzülmemize sebep olanlara kızıyorum aslında. Sen benim yarım kalan tarafımsın ve beni tamamlayacaksın. Sen sevgin ile beni dünyada erişilebilecek saadetlerin en büyüğüne eriştirdin. Yanına gelmek istiyorum..daha yazacak çok şeylerin yok deme…var..ama kelimeler yetersiz bence…hep ilk yazacak bir şey olmadıktan sonra...

Güzelim.

Dünyada çok gülen insanlara biraz şaşarım. Sevgilisi uzakta olan içinse düşündüğümde dudaklarımın ve her tarafımın titrediğini hissediyordum. Hayatımda bu denli üzüldüğüm zaman yoktur.

Seninle ay ışığı altında, gün ışığında yalnızca dolaşmayı seni dünyanın en mesut insanı yapmak için her şeyi yapacağım diye hayaller ile...

Seni binlerce defa sımsıkı kucaklar, yüzünden, saçlarından, dudaklarından...kahverengi gözlerinden, kızıl dudaklarından binlerce defa hasretle öper, öper, öperim...

Bana bağışladığın güzide
hayat için teşekkür ederim.

…

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar