Platonik Aşkın İdealleri

 

"ALINTI"

Shakespeare'in sonesi 116 ve sonesi 130'un her ikisi de aşkı farklı şekillerde anlatır ama her ikisi de platonik aşkın ideallerini gösterir. Platonik aşkın üç aşaması beden aşkı, akıl aşkı ve ruh aşkıdır.

Shakespeare, sone 130'da bedenin aşkını ya da yokluğunu ele alırken, aşkının onunla mutlu olabilmesi için güzel görünmesine gerek olmadığını sayar. Saçlarını "siyah tellere" benzeterek, gözlerinin ise "güneşe benzemediğini" sayarak gerçekte ne kadar çekici olmadığını anlatıyor. Ayrıca kötü kokan nefesini ve renksiz yanaklarını da anlatıyor ama sonunda onu herkes kadar nadir gördüğünü söylüyor ve ondan memnun olduğu mesajını veriyor. Sonnet 116 ayrıca aşkın asıl amacının güzellik olmadığını belirtiyor. "Gerçi pembe dudakları ve yanakları orak pusulasıyla gelse de" diyor. bu güzelliğin solup gittiğini gösteriyor ve sevginin güzellikten daha fazlası olması gerektiğine olan inancı gösteriyor.

sone 130'da Shakespeare'in "Onun konuşmasını dinlemeyi seviyorum ama müziğin çok daha hoş bir sesi olduğunu da biliyorum" diye yazdığı sone 130'da aklın aşkı tartışılıyor. bu, kadın fikrini söylese de söylemese de aşkından memnun olduğu anlamına gelir. Sone 116'da birisiyle sadece kendi düşüncesi için evlenmek istemediğini çünkü insanların zamanla değiştiğini ve "aşkın, değişim bulunca değişen aşk olmadığını" söylüyor.

Sone 116 aşkın gerçek olmadığını, sonsuza dek sürmediği sürece platonik aşk ya da ruh aşkı olmadığını gösteriyor. 11. ve 12. satırlarda "Aşk, kısa saatler ve haftalar içinde değişmez, kıyametin eşiğine kadar dayanır." sone 130'da Shakespeare, aşkının ne güzel düşünüldüğünü ne de ilginç olduğunu ama yine de onu sevdiğini ve ona değer verdiğini belirterek ruh sevgisini gösteriyor. Onun ruhunu seviyor olmalı çünkü platonik aşkın diğer özellikleri ona pek önemli gelmiyor.

platonik aşk, Shakespeare'in 116 ve 130 numaralı sonelerinde farklı biçimlerde de olsa gösterilir.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar