Aşkın Medhi

Şahidi İbrahim Dede

Gönül hanesini nurlandıran, gam mülkünü viran eden aşktır.

Adem'i Havva'dan ayıran, Zekeriya'yı ikiye böldüren, Nûh' ı, Eyyub’ u hasta eden, Musa’ yı Tur'a çıkaran, Ya’kub' a gözlerini kaybettiren, Yusuf u Züleyha' nın canı yapan, Davud’ un elinde demiri mum, rüzgârı Süleyman'a hammal eden, İdris' e cenneti vatan tutturan, Cercis'i yetmiş sefer öldürülünce dirilten, Mesih'i semâya yükselten, Hz. Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellemi i mi'raca ulaştıran hep aşktır.

Enbiyânın mucizeleri ve evliyanın kerâmetleri de aşk iledir.

Haydar'ı Allah'ın arslanı edip, Hayber'in kapısını koparttıran, Mevlânâ'yı raks ettirip Şems'i kurban ettiren, İbn-i Edhem' e tahtını bıraktıran da yine aşk olmuştur.

Rahm içinde cesed aşk ile can bulur. Annenin göğsünde kan, aşk ile süt olur.

Aşk ney’i inletir, deryaları coşturur. Deryada sadef, aşk ile inci dolâr. Dürr-i Necef de aşk ile hasıl olur.

Aşktan ahunun göbeğinde müşg, taştan kan gibi lal, dut yaprağından ipek, neyden şeker, arıdan bal ve mum, üzümden şarap hep aşk ile meydana gelir.

Mecnûn' u Leylâ’ nm aşkiyle inletip dağlara düşüren de aşktır.

Aşk Ferhad'a dağı deldirmiş, Husrev ile Şîrîn'i, fitne ve belâyla denemiştir.       

Aşk gülleri süslemiş, bülbülleri şeydâ kılmış, ağaçtan meyveler bitirmiştir.

Rüzgârı estirmiş, suyu akarsu edip akıtmıştır.

Ateşi yakıcı yapıp cümle kuru ile yaşı yaktırmıştır.

Âşıkları inletmiş, gözyaşlarını da kan etmiştir.

Aşksız da ma'şûka kimse erememiştir.

Her kim ki âşık olmamışsa yoktur. Şaşkın ve mahrumdur. Her kim ki âşık olmuşsa nurla dolmuştur. Vardığı her yer onun için Tur olmuştur.

Bu âlemi aşk peyda etmiş, âdemi de yine aşk şeydâ kılmıştır.

Sözümüze aşk ile başladık, aşk ile bitirdik ve’sselâm.

Sh:47-48

Kaynak: Şahidi İbrahim Dede , Gülşen-i Vahdet Numan Külekçi, (Yüz İle İlgili Tasavvufî Remzler),Akçağ Yayınları, 1. Baskı 1996, Ankara

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar