Bana Sevgilinin Zat Cilvesi, O Aynada Göründü

Bunlarada Bakarsınız

 

Translation:

 

Last night, at the moment of dawn, they saved me from sorrow

And in the darkness of night, they gave me the water of life

By the rays of the light of the Essence they made me selfless

They gave me wine from the cup of the radiance of the Attributes

What a blessed dawn it was, and what an auspicious night

That night of destiny, when they gave me a new fate

From now on, it’s just my face and the mirror, reflecting beauty

Since on that night they brought me news from the unveiling of the Essence

It’s no wonder that I achieved my desire and my heart became happy

I was a beggar, and they gave me this as alms

That day, the secret voice gave me the good news of this kingdom

that gave me patience and steadiness in the face of pain and suffering

All this honey and sugar which comes from my speech

is the reward of my patience in [the trials of love] that they gave me in the form of my Beloved (Shakh Nabat)

It was because of Hafez’s zeal and the breath of those who rise at dawn

that they saved me from the chains of the sorrows of fate

123.

Dün gece seher çağı, beni gamdan kurtardılar. O, gece karanlığında bana abıhayat sundular.

Zat ziyasının parıltısıyle kendimden geçtim, bana Sıfât tecellisinden şarap verdiler.

Ne mübarek seherdi o seher... ne kutlu bir geceydi o Kadir gecesi. O gece bana bu yepyeni beratı ihsan ettiler.

Bundan böyle yüzümü sevgilinin güzelliği aynasından ayırmam. Çünkü bana sevgilinin Zat cilvesi, o aynada göründü.

Muradım olduysa, gönlüm neşelendiyse şaşılacak ne var? Ben zaten bunlara müstahaktım; bunları bana zekât olarak verdiler.

O cevre, cefaya sabır ve sebat etme kabiliyetini verdikleri gün hatif, bana bu devletin de müjdesini vermişti,

* Sözlerimden damlayan bütün bu ballar, şekerler yok mu? Sabrıma karşılık olarak verdikleri kamış kalemindendir hep.

Zamanenin gam bağlarından beni kurtardılar ya., bu kurtuluş, Hâfız’ın himmetiyle ve seher çağlarında uyanık bulunanların nefeslerinin feyziyledir.

Düş vakt-i seher ez ğussa necâtem dâdend

Vanderan zulmet-i şeb Âb-ı Hayâtem dâdend

183‏

 

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

واندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند

 

بيخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلی صفاتم دادند

‏

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که اين تازه براتم دادند

 

بعد از اين روی من و آينه وصف جمال

که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

 

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و اين‌ها به زکاتم دادند

 

هاتف آن روز به من مژده اين دولت داد

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

 

اين همه شهد و شکر کز سخنم می‌ريزد

اجر صبريست کز آن شاخ نباتم دادند

 

همت حافظ و انفاس سحرخيزان بود

که ز بند غم ايام نجاتم دادند

 

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar