Ulusal Demokrasi Vakfı (NED)

Bunlarada Bakarsınız

 

Kaynaklara göre, Ulusal Demokrasi Vakfı (NED) gibi sivil toplum kuruluşları, ABD'nin küresel hegemonyasını sürdürmek ve ekonomik/ideolojik çıkarlarını gerçekleştirmek amacıyla rejim değişikliği aracı olarak kullanılmaktadır.

I. Ulusal Demokrasi Vakfı’nın (NED) Rejim Değişikliği Aracı Olarak Kullanılması

Ulusal Demokrasi Vakfı (NED), ABD’nin dış politik hedeflerini gerçekleştirmek için kurulmuş bir mekanizmadır ve kaynaklar, bu kuruluşun sivil görünümünün ardındaki hükümet bağlantısını ve amacını açıkça belirtmektedir:

1. CIA’in Yaptıklarını Açıkça Yapmak: NED, Reagan yönetimi tarafından 1983 yılında, ABD dış politikasına karşı sevgi beslemeyen devletlere karşı siyasi eylemi ve psikolojik savaşı teşvik etmek amacıyla kurulmuştur. NED’nin kurulmasındaki temel amaç, CIA'in on yıllardır gizlice yürüttüğü faaliyetlerin birçoğunu daha açık bir şekilde yaparak, bu gizli faaliyetlerle ilişkili olumsuz damgayı ortadan kaldırmaktı. NED yasasını hazırlamaya yardım eden Allen Weinstein, 1991'de "Bugün yaptığımız şeylerin çoğu 25 yıl önce CIA tarafından gizlice yapılıyordu" demiştir.
2. Yanlış Etiketleme: NED, fonlarının neredeyse tamamını ABD hükümetinden almasına rağmen, yurt dışında resmi bir ABD devlet kurumunun sahip olamayacağı belli bir güvenilirliği sürdürmeye yardımcı olduğu için kendisini STK (Sivil Toplum Kuruluşu) olarak adlandırmayı tercih etmektedir. Ancak kaynaklar, NED’nin yanlış kategoriye konulduğunu ve aslında bir GO (Hükümet Kuruluşu) olduğunu vurgular.
3. İdeolojik Misyon: NED'nin programları, demokrasiyi serbest piyasa ekonomisiyle eşitleyen bir felsefe aktarır. Bu programlar, çalışan insanların ve vatandaşların serbest teşebbüs, sınıf işbirliği, ekonomiye minimal hükümet müdahalesi ve her türlü sosyalizme karşıtlık sistemi altında en iyi hizmet göreceği temel felsefesini yayar. Yabancı yatırımın ekonomiye sağladığı faydalar özellikle vurgulanır.

II. Ukrayna Örneğinde Rejim Değişikliği Operasyonunun Somutlaşması

Ukrayna, NED’nin rejim değişikliğini sağlamak için nasıl bir araçsallaştırma yaptığının en somut örneklerinden biri olarak sunulmaktadır:

1. Yoğun Finansal Destek ve Hedef Belirleme: NED'nin web sitesi, Ukrayna’da son yıllarda mali olarak desteklediği altmış beş (65) projeyi listelemiştir. NED Başkanı Carl Gershman, Ukrayna'yı "en büyük ödül" olarak nitelendirmiştir. NED, Gürcistan'daki Gül Devrimi (2003) ve Ukrayna'daki Turuncu Devrim (2004) gibi olayları denetlemiştir.
2. Seçim Meşruiyetini Yoksayma: 2010 yılında yasal ve demokratik olarak seçilen Cumhurbaşkanı Viktor Yanukovych'in seçim meşruiyeti, yalnızca Avrupa'nın ve IMF'nin talep ettiği "ticaret anlaşmaları" ve "ekonomik reformları" kabul ettiği sürece geçerli sayılmıştır. Yanukovych, Ukrayna için fiyatı çok yüksek bulup Rusya'dan daha cömert bir anlaşmayı tercih ettiğinde, derhal "rejim değişikliği" hedefi haline gelmiştir.
3. Kukla Hükümet Kurma Zihniyeti: ABD Dışişleri Bakanlığı yetkilisi Victoria Nuland ve ABD büyükelçisi arasındaki kaydedilmiş telefon görüşmesi, Washington’ın yeni bir hükümette hangi Ukraynalıları istediğini tartıştıklarını ortaya koyan bir "rejim değişikliği zihniyetine" örnektir. Nuland’ın tercihi olan Arseniy Yatseniuk, geçici başbakan olarak atanmıştır.
4. Aşırı Sağcı Müttefikler: Yanukovych'e karşı Şubat 2014’te darbeyi (putsch) gerçekleştiren Ukraynalı isyancılar ve Batılı destekçiler, müttefiklerinin kim olduğuna bakmamıştır: Polisleri ateşe veren haydutlar, Çeçen İslamcı militanlar ve Yahudileri açıkça kınayan neo-Naziler dahi bu müttefikler arasındaydı. Aşırı sağcı Svoboda Partisi'nden bir milletvekili, Ukrayna'nın nükleer silahlarını yeniden inşa etmekle tehdit etmiştir.
5. Gizli Güçlerin Olayı Manipülasyonu: Darbe sırasında protestoculara ateş açan keskin nişancıların göründükleri gibi olmadığı ortaya çıkmıştır. Estonya Dışişleri Bakanı Urmas Paet'in AB dış politika şefiyle yaptığı bir görüşmede, keskin nişancıların arkasında Yanukovych’in değil, yeni koalisyondan birinin olduğu yönünde güçlü bir kanı olduğunu söylediği belirtilmiştir.

III. ABD Müdahalelerinin Ölçeği ve Gerçek Amacı

Yazar William Blum, ABD dış politikasının demokrasi veya özgürlükle değil, ekonomik ve ideolojik çıkarlarla yönlendirildiğini vurgulamaktadır.

1. Müdahale Ölçeği (1945 Sonrası): Yazar, II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden bu yana ABD’nin, dünyaya hükmetmeye çalıştığı tezi ışığında, sayısız ülkenin iç işlerine karıştığını iddia eder:
• ABD, çoğu demokratik olarak seçilmiş 50’den fazla yabancı hükümeti devirmeye çalışmıştır.
• En az 30 ülkede demokratik seçimlere açıkça müdahale etmiştir.
• 71 farklı ülkede (dünya ülkelerinin üçte birinden fazlası) bu tür eylemlerden birini veya daha fazlasını gerçekleştirmiştir.
• Bu süreçte milyonlarca insanın hayatını sona erdirmiş ve daha milyonlarcasını ıstırap ve umutsuzluk dolu bir yaşama mahkûm etmiştir.
2. Gerçek Çıkar Odakları: ABD dış politikasının motoru, ahlaki bir bağlılık veya basit bir dürüstlükle değil, başka zorunluluklara hizmet etme ihtiyacıyla beslenir. Bu müdahalelerin temel itici güçleri şunlardır:
• Ekonomik Hegemonya: Dünyayı, özellikle de Amerikan merkezli ulusötesi şirketler için küreselleşmeye açık ve misafirperver hale getirmek.
• Alternatifleri Engelleme: Kapitalist modele alternatif başarılı bir örnek teşkil edebilecek herhangi bir toplumun yükselişini engellemek.
• Jeopolitik Hakimiyet: Siyasi, ekonomik ve askeri hegemoniyi olabildiğince küresel alana yaymak ve Amerikan üstünlüğüne meydan okuyabilecek herhangi bir bölgesel gücün yükselişini engellemek.
• Askeri Sanayi Çıkarı: Kongre üyelerine ve Beyaz Saray sakinlerine cömertçe katkıda bulunan savunma müteahhitlerinin bilançolarını iyileştirmek.

Yazar, ABD’nin dış politikasının "iyi niyetli" olmadığını fark etmenin en önemli ders olduğunu vurgulamakta ve Amerikan devlet adamlarının sürekli bahsettiği ancak adını vermedikleri "çıkarların" ne olduğunu sorgularken okuyucuyu "Parayı takip edin" (follow the money) diye yönlendirmektedir.

 

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar