“Derin Devlet” ve İstihbarat

Bunlarada Bakarsınız

Giriş

Sayın araştırmacı, talep ettiğiniz üzere, doktora makalemizin kritik bir odak noktası olan “Derin Devlet” kavramının kökeni ve genel işleyişine dair kapsamlı bir analizi, akademik üslup ve titizlik içerisinde sunmaktayım. Bu karmaşık ve çoğu zaman muğlak / belirsiz kalan yapı, siyaset bilimi literatüründe, özellikle ulusal güvenlik, istihbarat ve demokrasi konsolidasyonu / sağlamlaştırma çalışmaları bağlamında merkezi bir öneme sahiptir.

DERİN DEVLET KAVRAMININ KÖKENİ VE GENEL BİLGİSİ

I. Kavramın Kökenleri ve Tanımlar

Derin Devlet kavramı, akademik literatürde ve siyasi söylemde farklı tarihsel ve coğrafi bağlamlara atıfta bulunarak ortaya çıkmış olmakla birlikte, Türkiye bağlamındaki özgün kullanımı ve popülerleşmesi kayda değerdir.

A. Türk Siyasetindeki Kökeni

Türkiye siyasetinde "Derin Devlet" (Deep State) teriminin ortaya çıkışı, 1974 yılına dayanmaktadır. Dönemin Başbakanı Bülent Ecevit tarafından, devletin yasal çerçevesinin dışında faaliyet gösteren, yetkili olmayan ve yasalara aykırı eylemlerde bulunan bir yapıya işaret etmek amacıyla kullanılmıştır. Kavramın bu dönemdeki ortaya çıkışı, özellikle NATO bünyesinde gizli operasyonlar yürütmek üzere kurulan ve Türkiye'deki adı Kontrgerilla olan yapının / mekanizmanın faaliyetleriyle ilişkilendirilmektedir.

Türk Derin Devleti, esasen, demokratik rejimlerin aksaklıklarını istismar ederek ve yeniden üreterek işleyen, devletin otoriter, suç teşkil eden ve yolsuz / yozlaşmış kesimleriyle ilişkilendirilmektedir. Bu yapı, organize suçlara, silahlı çatışmalara, yolsuzluğa ve ağır insan hakları ihlallerine karışan bir devlet biçimini temsil eder. Türkiye'deki kökenleri, Osmanlı İmparatorluğu'nun devlet-eşkıyalık ilişkileri ve merkezi bürokrasinin özerkliği gibi tarihsel süreçlere kadar uzanmaktadır. Türkiye’de Bülent Ecevit, Süleyman Demirel ve Recep Tayyip Erdoğan gibi siyasi liderler, farklı zamanlarda, Derin Devlet'in varlığını kabul etmişlerdir.

B. Uluslararası Tanımlar ve Kavramsal Genişleme

Derin Devlet kavramı, uluslararası alanda da hükümet politikalarını gizlice manipüle eden veya kontrol eden güçlü, seçilmemiş kurumları tanımlamak için kullanılmaktadır.

Oxford İngilizce Sözlüğü (OED) bu kavramı, "genellikle hükümet kurumlarının veya ordunun etkili üyeleri olan, hükümet politikasının gizli manipülasyonuna veya kontrolüne dahil olduğuna inanılan bir insan topluluğu" olarak tanımlamıştır.
Eski ABD Kongre danışmanı Mike Lofgren'e göre (2014), Derin Devlet, "devlet kurumları ile üst düzey finans ve sanayi unsurlarının meşru siyasi süreçle ifade edilen halkın rızası / onayı [onay] olmaksızın ABD'yi etkin bir şekilde yönetebilen melez / karma bir birleşimidir".
Jason Royce Lindsey (2013) ise Derin Devleti, gizliliğin bir güç kaynağı olduğu ulusal güvenlik ve istihbarat camialarından güç alan bir yapı olarak tanımlamaktadır.

Bu yapılar, "gölge hükümet" [shadow government] olarak işleyen gizli bir gizli hizip / cabal [cabal] olarak kabul edilmekte ve küreselciler, elitler ve çok uluslu kuruluşlar gibi aktörleri içermektedir.

II. Tarihsel Arka Plan ve Erken Modeller

Derin Devlet kavramının kendisi nispeten yeni olsa da, ardındaki gölge hükümet [shadow government] veya görünmez hükümet [invisible government] fikri daha eski bir geçmişe sahiptir.

Görünmez Hükümet Fikri: ABD’de bu terim, 20. yüzyılın ilk yarısında, devletin seçilmiş siyasi yapısının ötesinde, kontrol dışı bir güç merkezinin varlığını ifade etmek için kullanılmıştır. David Wise ve Thomas B. Ross'un 1964 tarihli The Invisible Government adlı eseri, o dönemde bir şok etkisi yaratarak, seçilmiş hükümetin kontrol etmediği, hükümetin derinliklerine yerleşmiş bir yapının varlığını ortaya koymuştur.
Erken Bürokratik Modeller: Tarihte, gizli çalışan ve geniş otoriteye sahip otokratik / despotik devlet aygıtlarının [devlet aygıtlarının] erken modern örnekleri mevcuttur. Örneğin, 15. ve 16. yüzyıllarda İspanya ve Portekiz'de kurulmuş olan Engizisyon'un Kutsal Ofisi [Holy Office of the Inquisition], modern bürokratik ve otoriter devlet aygıtının ilk örneklerinden biri olarak gösterilmektedir.
ABD Ulusal Güvenlik Devletinin Doğuşu: ABD'deki modern Derin Devlet yapısının kurumsal temelleri, 1947 Ulusal Güvenlik Yasası [National Security Act of 1947] ile atılmıştır. Bu yasa, CIA, FBI ve NSA gibi istihbarat teşkilatlarını kapsayan, Wall Street çıkarları doğrultusunda kurulmuş bir yapıdır. Bu yasa, Hans Morgenthau'nun 1955'te "Çift Devlet" [Dual State] olarak adlandırdığı bir yapının ortaya çıkmasına yol açmıştır: görünür, yasalara uyan bir düzenli devlet hiyerarşisi ve görünmez, fiilen yasal düzenin ötesinde faaliyet gösteren bir güvenlik hiyerarşisi.

III. Genel İşleyiş, Bileşenler ve Yöntemler

Derin Devlet, temel işleyişini gizlilik, manipülasyon ve demokratik mekanizmaları içeriden baltalama üzerine kurar.

A. Yapısal Bileşenler ve Güç Odakları

Derin Devlet, çeşitli aktör ve kurumların karmaşık bir etkileşim ağıdır:

İstihbarat ve Güvenlik Kurumları: Güçlerinin kaynağını gizlilikten alan CIA, FBI, NSA (ABD), MI5, MI6 (İngiltere) ve Türkiye'deki MİT gibi ulusal ve uluslararası istihbarat kurumları bu yapının çekirdeğini oluşturur.
Finansal ve Endüstriyel Elitler: Özellikle Wall Street'teki büyük finansörler ve şirketler, Derin Devleti kendi sermaye birikimlerini ve politikalarını ilerletmek için kullanır. Aslında, CIA'nın kuruluşu bile eski Wall Street avukatları ve OSS direktörleri tarafından desteklenmiştir.
Askeri-Endüstriyel Kompleks: Askeri otoriteler ve savunma müteahhitleri, politik, ekonomik ve endüstriyel kaynakları askeri zorunluluklara yönlendirerek Derin Devlet'in ekonomik gücünü artırır. Türkiye’de OYAK gibi kurumlar merkantilist militarizmin [mercantile militarism] bir örneğidir.

B. Uygulanan Yöntemler

Derin Devlet, amaçlarına ulaşmak için sıklıkla yasal olmayan ve etik dışı yöntemlere başvurur.

Gizlilik ve Hesapsızlık / Şeffaflık Yokluğu: Derin Devlet, operasyonlarını gizlemek için örtülü eylemler [covert actions] gerçekleştirir ve siyasetçilerin bu eylemler hakkında bilgi sahibi olduklarını inkâr edebilecekleri makul inkâr edilebilirlik / plausible deniability [makul inkâr edilebilirlik] ilkesini kullanır. Bu gizlilik, büyük ölçüde bürokratik bir kült haline gelmiştir.
Siyasi Şiddet ve Terör: Derin Devlet'in araçları arasında sahte bayrak saldırıları / false flag attacks [false flag attacks], suikast girişimleri ve yaygın siyasi terör / politik terör [politik terör] bulunmaktadır. Bu, çoğunlukla toplumsal huzursuzluğu kontrol altına almak ve polis devletine [police state] doğru ilerlemek için kullanılır.
İdeolojik Manipülasyon: Sovyet gizli servislerinin (KGB) bir stratejisi olan içten yıkım (subversion / yeraltı faaliyeti [yeraltı faaliyeti]), entelektüel çevreler aracılığıyla Derin Devlet'e sızma yöntemlerinden biridir. Özellikle Kültürel Marksizm [Cultural Marxism] ve eleştirel teori [critical theory] gibi ideolojilerin, eğitimi, kültürü, siyaseti ve hukuku içeriden sızarak yozlaştırması ve kurulu düzeni eleştiri yoluyla yıkması (destructionism / yıkıcılık [yıkıcılık]) bu mekanizmaya örnektir. Bu süreç, "kurumlar aracılığıyla uzun yürüyüş" [long march through the institutions] olarak da adlandırılır.

C. Türkiye Bağlamında İşleyişe Dair Ek Bilgiler

Türkiye örneğinde, Derin Devlet, vesayetçi demokrasi [tutelary democracy] koşullarında varlığını sürdürürken, askeriye (TSK) ideolojik olarak Kemalizm'in koruyucusu ve taşıyıcısı olarak konumlandırılmıştır. Bu durum, ordunun sivil hükümetler üzerinde veto yetkileri ve mahfuz alanlar [reserved domains] (iç güvenlik gibi) belirlemesiyle sonuçlanmış, anlık darbe tehdidi [putsch threat] bir siyasi araç olarak kullanılmıştır.

Ayrıca, yasa dışı faaliyetlerin finansmanı için uyuşturucu kaçakçılığı gibi organize suçlarla iç içe geçmek, Derin Devlet'in önemli bir taktiği olmuştur. Türkiye'de JİTEM ve köy korucuları gibi otokratik gizli hizipler [autocratic cliques], 1990'larda organize suç ve silahlı çatışmaların birbirini beslediği döngüsel / sarmal bir süreç [cyclical process] yaratmıştır.

Sonuç ve Makale Bütünlüğü Hakkında Not

"Derin Devlet" kavramının kökenlerinin hem Türkiye'ye özgü siyasi krizlere (Kontrgerilla) hem de uluslararası (ABD ve NATO kaynaklı) istihbarat ve güvenlik mekanizmalarının tarihsel gelişimine dayandığı görülmektedir. Kavramın genel bilgisi, bu yapının seçilmemiş bürokratik, askeri ve finansal elitlerden oluştuğunu ve görünmez yöntemlerle siyasi kararları manipüle ettiğini ortaya koymaktadır.

Makale Bütünlüğüne Dair Hatırlatma: Çalışmalarınızda bu kompleks yapının analizini derinleştirirken, istihbaratın şeffaflığı / saydamlığı ve hesap verebilirliği [accountability] sorununu odak noktasına almanız, siyasi rejim türleri (örneğin, vesayetçi demokrasi [tutelary democracy] ve yetki devri demokrasisi [delegative democracy]) ile Derin Devlet'in varlığı arasındaki ilişkiyi daha güçlü bir şekilde temellendirmenizi sağlayacaktır (daha önceki yazılarımızda bu konulara değinilmişti). Özellikle, modern istihbaratın küresel çapta veri toplama (örneğin, NSA'nın "hiçbir ajans yok" [No Such Agency] olarak anıldığı dönemler) ve gözetim / surveillance [gözetim] kapasitesindeki üstel artışın, Derin Devlet'in işleyişini nasıl dönüştürdüğünü, yani gizemlerin saklanmasının zorlaştığı yönündeki tespiti de eklemeniz yararlı olacaktır.

KAYNAKÇA

Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Olav, H. E. (t.y.). The Grand Self-Deception: A Libertarian Manifesto Against... Olav, H. E. (t.y.). The Grand Self-Deception: A Libertarian Manifesto Against... Olav, H. E. (t.y.). The Grand Self-Deception: A Libertarian Manifesto Against... Herndon, J. M. (2024). Exposing Deep State Science Mistakes, Lies and Environment (1. baskı). ZAKLAD NARODOWY im. OSSOLINSKICH. Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı). Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı). Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics. Bergman, R. (2007). The Secret War with Iran: The 30-Year Covert Struggle for... (R. Hope, çev.). Oneworld Publications Ltd. Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster. Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster. Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Doktora tez çalışmamızın bu aşamasında, İsrail'in görünmez iktidar mekanizmasını teşkil eden "Derin Devlet" / Shadow Government [gölge hükümet] yapısı hakkında, eldeki kaynaklar temelinde derinlemesine bir inceleme sunmaktayız. Bahsi geçen bu yapı, resmi devlet aygıtlarının ötesinde, seçilmemiş askeri, istihbarat ve finansal elitlerin, ulusal çıkarlar (raison d'état / devlet aklı) ve gizlilik mefhumu / kavramı [concealment] altında faaliyet gösterdiği karmaşık bir ağdır.

İSRAİL DERİN DEVLETİ VE İSTİHBARAT MEKANİZMALARI

İsrail'in güvenlik ve istihbarat topluluğu (MI6 ve CIA ile birlikte), ulusal siyasi kararları gizlice manipüle eden, sivil siyasetin denetiminden bağımsız hareket eden ve hatta uluslararası hukuk normlarını dahi esnek bir şekilde yorumlayan bir Derin Devlet / Deep State [derin devlet] işleyişine sahiptir. Bu yapı, gücünü büyük ölçüde gizlilikten alan ulusal güvenlik ve istihbarat camialarından alır.

I. Ana İstihbarat Organları ve Kurumsal Yapı

İsrail'in gizli güvenlik aygıtı, genellikle üç ana bileşen etrafında şekillenir:

Mossad (HaMossad leModi’in uleTafkidim Meyu’adim): Dış istihbarat ve özel operasyonlardan sorumludur. Mossad, devletin varoluşsal / existential tehditlerle mücadele stratejisinin merkezinde yer alır ve küresel çapta bilgi toplama ve suikast / assassination eylemlerini yürütür.
Shin Bet (Shabak): İç güvenlik servisi olarak, başta Filistinliler olmak üzere, yurt içindeki ve işgal altındaki topraklardaki terörizmle mücadele ve sorgulamalardan sorumludur.
Askeri İstihbarat (Military Intelligence - MI): Özellikle Unit 504 (İnsan İstihbaratı / HUMINT) ve Unit 8200 (Sinyal İstihbaratı / SIGINT) gibi birimleriyle kapsamlı bir istihbarat ağı işletir.

Bu istihbarat kuruluşları, ulusal politikaları ilerletmek adına, genellikle yasal kılıf / legal cover [yasal kılıf] altında dahi olsa, yasal ve etik sınırların dışına çıkabilen eylemlerde bulunma kapasitesine sahiptir.

II. Gizli Stratejiler ve Operasyonel Felsefe

İsrail Derin Devleti'nin faaliyetleri, iki temel stratejik yaklaşım üzerine kurulmuştur: Çevresel İttifak Stratejisi / Peripheral Alliance Strategy ve Gizliliğin Gücü / The Power of Secrecy.

A. Çevresel İttifak ve ABD ile İlişkiler

Mossad'ın kurucusu Reuven Shiloah tarafından ortaya konan Çevresel İttifak Stratejisi, İsrail'in düşmanlarına (başta Arap devletleri) karşı düşman olan ülkelerle (Türkiye, İran ve Etiyopya gibi dış kuşak / outer belt ülkeleri ve azınlık hareketleri) gizli ittifaklar kurmasını amaçlamıştır. Bu strateji kapsamında:

Trident İttifakı (1958): Mossad, Türkiye'nin MİT'i ve dönemin İran istihbarat servisi SAVAK arasında Sovyet / Nasserite [Nasırcı] genişlemesine karşı stratejik bir istihbarat paktı kurulmuştur. Bu, İsrail için Müslüman ülkelerle askeri-istihbarat paktında merkezi bir eksen görevi görmüş, "Ultra-Watt" olarak da kodlanmıştır.
ABD'nin Uzun Kolu: İsrail, kendisini ABD için önemli bir stratejik ve istihbarat varlığı olarak konumlandırmıştır. Özellikle Amerikan istihbaratının insan istihbaratı (HUMINT) konusunda zayıf kaldığı bölgelerde, Mossad ABD'nin "uzun kolu" olarak faaliyet göstermiştir.

B. Finansal ve Gizli Savaş Yöntemleri

İsrail'in Derin Devleti, operasyonlarını yürütmek için derin finansal mekanizmaları ve tartışmalı yöntemleri kullanmaktan çekinmemiştir:

İran ile Gizli Silah Ticareti (Operation Seashell): Humeyni rejiminin İsrail'in yok edilmesini açıkça desteklemesine rağmen, İsrail, İran-Irak Savaşı sırasında İran'a gizlice silah satmıştır. Bu operasyonun (Seashell) motivasyonları arasında, her iki düşmanın birbirini zayıflatması ve İsrail silah endüstrisinin kâr etme isteği bulunmaktaydı. Hatta bu anlaşmaların bir kısmında, İran parasını kullanarak İsrail’in kendi özel kullanımı için yeni nesil silahlar geliştirilirken, İran'a kasıtlı olarak eski / outdated teknoloji sunulması planlanmıştır.
Karapara ve Uyuşturucu İlişkileri: Bazı Mossad/MI ajanları, uluslararası uyuşturucu ve silah kaçakçılığı yapan kişilerle temas halinde olmuş, hatta bu kişileri operasyonel amaçlar için kullanmıştır. Örneğin, Lübnan'daki Hizbullah bağlantılı uyuşturucu kaçakçılığı planında yer alan üst düzey İsrailli subay Elchanan Tannenbaum'un durumu, bu kirli ilişkiler ağının boyutunu gözler önüne sermiştir.
Hedefli Suikastlar ve İnfazlar: İsrail, varoluşsal tehdit olarak gördüğü kişileri hedef almıştır. Örneğin, Filistin İslami Cihadı lideri Fathi Shkaki, Mossad tarafından Malta'da suikastla öldürülmüştür. Ayrıca, Hizbullah lideri Imad Moughniyeh'in de bu kurumların ortak hedefi olduğu belirtilmektedir.

C. İstihbarat Başarısızlıkları ve İç Çatışmalar (Hizbullah Örneği)

İsrail'in Derin Devleti yapısının, özellikle 1980'ler ve 1990'lar boyunca Hizbullah'a karşı mücadelede ciddi kusurları ve başarısızlıkları olmuştur.

Körlük ve Gizlilik Zafiyeti: Hizbullah, operasyonlarını gizlemek için yüksek derecede güvenlik, bölümlere ayırma / compartmentalization ve şifreli mesajlaşma kullanmıştır. Bu durum, İsrail istihbaratının (Mossad, Shin Bet) Hizbullah'a sızmasını zorlaştırmış ve operasyonel körlüğe yol açmıştır. 2006 İkinci Lübnan Savaşı sırasında, İsrail'in Hizbullah tahkimatları ve savaş düzeni hakkındaki istihbaratının büyük ölçüde yetersiz olduğu ortaya çıkmıştır.
İç Rekabet (Yahudi Savaşları): Farklı İsrail istihbarat birimleri (Mossad, Shin Bet, Unit 504) arasındaki yoğun rekabet ve koordinasyon eksikliği, kritik operasyonel başarısızlıklarla sonuçlanmıştır. Bu rekabet, olayların üstünün örtülmesine, raporların göz ardı edilmesine ve genel istihbarat kalitesinin düşmesine neden olmuştur.

III. Türkiye ve İsrail İstihbaratının Kesişim Noktaları

Türk ve İsrail Derin Devletleri'nin yolları, özellikle 1958 Trident anlaşmasıyla başlayan ve örtülü operasyonlarda devam eden ilişkilerle sıkça kesişmiştir (önceki yazılarımızda bahsedilen Türk Derin Devleti kavramının dayandığı Contraguerilla/Gladio yapısının NATO üzerinden kurulmasıyla bu uluslararası bağlam güçlenmektedir).

Ortak Operasyonlar ve Eğitim: Mossad/CIA tarafından sağlanan eğitimlerin, Türk aşırı milliyetçi çete liderleri (örneğin Çakıcı) tarafından dahi alındığı iddiaları mevcuttur. Çakıcı'nın ifadesine göre, MİT (eski Kontrterör Dairesi Başkanı Eymür üzerinden) ile olan ilişkisi çerçevesinde, Mossad ve CIA'nın eğitimlerine benzer özel eğitimlerden geçirilmiştir. Bu durum, ulus aşırı / transnational derin devlet yapılarının ortak çıkarlar doğrultusunda terör örgütlerini ve organize suç figürlerini taşeron / subcontracting olarak kullandığını göstermektedir.
İran Kaynaklı Terörle Mücadele: Türkiye'de İran bağlantılı terör olayları (örneğin, 1992'de İsrail elçiliği güvenlik görevlisi Ehud Sadan'ın öldürülmesi) sonrasında, Türk ve İsrail istihbaratının işbirliği yaptığı, ancak Türk makamlarının (özellikle Hamas gibi Filistin grupları söz konusu olduğunda) işbirliğine isteksiz davrandığı belirtilmiştir.

IV. Yaşanmış Bir Hikâye ve Felsefi İzdüşüm

İsrail’in gizli güvenlik aygıtının aldığı varoluşsal risklere dair ilginç bir tarihi anekdot Elchanan Tannenbaum olayında gözlemlenir.

Tannenbaum, İsrail ordusunda üst düzeyde hassas askeri sırlar içeren bir tatbikatın (Northern Resident) komutanlarından emekli bir albaydı. Aynı zamanda kişisel iflas ve borç batağı içindeydi ve Lübnan'daki Hizbullah bağlantılı uyuşturucu kaçakçılarıyla ortak bir kaçakçılık planına girdi. Bu plan, Hizbullah tarafından Tannenbaum’u Dubai’ye çekmek ve kaçırmak için kurulmuş bir tuzaktı. Hizbullah, Tannenbaum’u kaçırarak (2001) onu İsrail’in en gizli askeri bilgilerini öğrenmek için sorgulamıştır.

İsrail, Tannenbaum'un bildiği sırların ifşa olma tehlikesi nedeniyle (özellikle "proje" kod adlı en gelişmiş silah sistemi), onun iadesi için çaresizce müzakere etmiştir. Bu olay, ulusal güvenlik ile bireysel ahlakın / ethos [öz] çatışmasını ortaya koyar. Tannenbaum'un kaçırılması, İsrail ordusunun üst kademelerinin, kendi çıkarları için suçlularla işbirliği yapan bir subaya en gizli bilgilere erişim izni vermesinin feci bir sonucu olmuştur. Bu durum, istihbarat ve güvenlik kurumlarının kendi içindeki karanlık noktaları / black spots [karanlık noktaları] görmezden gelmesinin potansiyel yıkımını sembolize eder.

Ek Konu ve Hatırlatma

Sayın araştırmacı, İsrail Derin Devleti'nin Orta Doğu siyaseti üzerindeki felsefi etkileşimine dair bir not eklemek isterim:

İsrail'in, özellikle İran ve vekilleriyle olan gizli savaşta, düşmanının mantığını / logic [mantık] anlamakta zorlanması, bu mücadelenin basit bir askeri çatışma olmaktan öte, epistemolojik bir çatışma / epistemological conflict [bilgi kuramsal çatışma] olduğunu düşündürmektedir. Bir Mossad görevlisinin İranlı zihniyet için "İran zihninin, bizim bildiğimiz saf insan mantığıyla / pure human reason [saf insan mantığı] bağlantı kurmak zorunda olmayan yollarla çalıştığı" yönündeki itirafı, Batı'nın rasyonel / rasyonel güvenlik paradigması ile düşmanın farklı bir teolojik-politik / theological-political [teolojik-politik] motivasyonu arasındaki derin uçurumu göstermektedir. Bu, çalışmanızın varoluşsal / existential / varoluşsal boyutunu güçlendirecektir.

Tekrar Hatırlatma: (Önceki yazılarımızda bahsettiğimiz gibi) Derin Devlet'in gizlilik mekanizmalarının, modern teknoloji ve dijital gözetim çağında, ifşa edilmesinin (örneğin Snowden veya Wikileaks sızıntılarıyla) giderek zorlaştığı bir süreçten geçtiğini göz önünde bulundurmalısınız. Ancak, İsrail istihbaratının da bu teknolojiyi (SIGINT, dronlar) kendi operasyonlarında yoğun olarak kullandığı görülmektedir. Bu tezat / antitez / tezat, ulusal güvenlik / national security [ulusal güvenlik] ve şeffaflık / transparency [saydamlık] arasındaki ebedi / eternal [sonsuz] gerilimi yansıtmaktadır.

KAYNAKÇA

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Bergman, R. (2007). The Secret War with Iran: The 30-Year Covert Struggle for... (R. Hope, çev.). Oneworld Publications Ltd.

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Kestell, V. (2018). Deep State Stealth. Faith.Filled F.

Poyraz, E. (2013). İplikçi Kirli İlişkiler Yumağı. Tanyeri Kitap (Gündemdekiler: 10).

Steele, R. D. (2017). False Flag Attacks: A Tool of the Deep State. Earth Intelligence N.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

İngiliz Derin Devletinin Kurumsal / Kurumsal Tarihsel Mimarisi ve İşleyiş Mekanizmaları

Doktora tez çalışmamızın bu bölümünde, modern "Derin Devlet" / Deep State [derin devlet] kavramının tarihsel ve kurumsal olarak en köklü örneklerinden biri olan İngiliz mekanizmasını, özellikle Birleşik Krallık'ın gizli servislerinin oluşumu ve siyasi iktidarla olan karmaşık ilişkisi üzerinden incelemekteyiz. Bu yapı, genellikle seçilmemiş yetkililerden, istihbarat servislerinden ve üst düzey bürokratlardan oluşmakta ve şeffaflık / transparency ilkesinin dışında, gizli / clandestine operasyonlar yürütmektedir.

I. Kavramsal Temeller ve Kurumsal Tarihçe

İngiliz Derin Devleti, genellikle “görünmez hükümet” / invisible government [görünmez hükümet] veya “Devlet Güvenliği” / Security of the State [devlet güvenliği] mefhumu altında faaliyet gösteren, siyasi kararları gizlice kontrol eden seçilmemiş “dördüncü kol” / fourth branch [dördüncü kol] olarak tanımlanır.

A. Erken Kökenler ve Bürokratik Doğuş

"Devlet Güvenliği" / Security of the State [devlet güvenliği] kavramının sistematik bir yapı olarak ortaya çıkışı, 15. ve 16. yüzyıllarda Tudor kralları dönemine, özellikle de Elizabeth I'in Cizvitlerin ve yıkıcı / subversive [yıkıcı] ağların casusluk faaliyetlerine karşı ilk karşı-casusluk / counter-espionage [karşı-casusluk] örgütünü kurmasına kadar uzanır.

Modern İngiliz istihbarat topluluğunun kurumsal temeli ise 1909 yılında, Alman casusluğuna karşı bir yanıt olarak kurulan Gizli Servis Bürosu / Secret Service Bureau [gizli servis bürosu] ile atılmıştır. Bu yapı kısa süre sonra iki ana bölüme ayrılmıştır:

MI5 (Security Service): Vernon Kell yönetiminde iç karşı-casusluktan sorumluydu.
MI6 (Secret Intelligence Service - SIS): Mansfield Smith-Cumming ("C" olarak bilinir) yönetiminde yabancı istihbarat / foreign intelligence [yabancı istihbarat] toplama ve gizli / covert operasyonlardan sorumluydu.

B. Ezoterik / Gizemli ve Okült / Gizemli Kökenler

Çalışmamızda yer alan bazı yaklaşımlar, İngiliz egemen sınıfının eylemlerinin sadece siyasi değil, aynı zamanda ezoterik / gizemli ve okült / gizemli bağlantılara sahip olduğunu ileri sürmektedir. Örneğin, Elizabeth I'in kişisel danışmanı, ünlü matematikçi, astronom ve okült / gizemli filozof John Dee, İngiliz İmparatorluğu / British Empire [İngiliz İmparatorluğu] terimini icat etmiş ve Rosiscrucianizm'e / Gül-Haçlılar'a ve erken dönem Freemasonry / Farmasonluk'a [farmasonluk] bağlanmıştır. Bu yapılar, "Great Design" / "Büyük Tasarım" [büyük tasarım] aracılığıyla küresel bir "felsefi imparatorluk" / philosophic empire [felsefi imparatorluk] kurmayı hedeflemişlerdir.

II. Winston Churchill: Gizli Servisin Mimarı

Winston Churchill'in hayatı ve kariyeri, İngiliz Gizli Devleti'nin yapısının ve işlevinin belirlenmesinde merkezi bir rol oynamıştır. Kendisi, genç bir asker ve gazeteci olarak başladığı yıllardan itibaren (örneğin Boer Savaşı ve Küba'daki gerilla / guerrilla savaşları) "gizli dünya" / secret world [gizli dünya] ile ömür boyu süren, romantik bir hayranlık / fascination [hayranlık] beslemiştir.

A. Savaş Lideri Olarak Gizli Servisi Yönetmesi

Churchill, 1940'ta Başbakan olarak göreve başladığında, istihbarat servislerini yeniden canlandırmış ve onları merkeze almıştır. Bu dönemde kurduğu ve desteklediği yapılar, modern istihbaratın temelini oluşturmuştur:

Ultra (Sinyal İstihbaratı / SIGINT): Churchill, Bletchley Park'taki kod kırıcıların Alman Enigma / Enigma makinesini çözerek elde ettiği "altın yumurtalar" / golden eggs [altın yumurtalar] olarak adlandırılan Ultra istihbaratına günlük olarak erişim sağlamıştır. O, bu bilgiyi sadece kendisinin ve çok küçük bir "gizli çevrenin" / secret circle [gizli çevre] görmesini sağlayacak katı bir güvenlik protokolü oluşturmuştur.
SOE (Special Operations Executive): 1940'ta, Avrupa'yı ayaklandırmak ve düşman hatlarının gerisinde yeraltı / underground savaşı yürütmek amacıyla kurulan bu kurum için Churchill, ünlü sözünü söylemiştir: "Avrupa'yı ateşe verin!" / "set Europe ablaze!". SOE, başlangıçta, casusluk / espionage [casusluk] ile patlayıcı eylemlerin / explosive actions [patlayıcı eylemlerin] doğası gereği çelişmesi nedeniyle MI6'nın şiddetli direnişiyle karşılaşmıştır.
Çift Taraflı Ajan Sistemi (Double-Cross System): MI5'ın XX-Komitesi (Çift Haç / Double Cross [çift haç]) aracılığıyla Alman ajanların manipülasyonu, Churchill'in desteğiyle D-Day / D-Günü çıkarma operasyonunun gizlenmesinde hayati rol oynamıştır. Churchill, "Savaş zamanında hakikat o kadar kıymetlidir ki, daima yalanlardan oluşan bir koruma ordusu / bodyguard of lies [koruma ordusu] tarafından korunmalıdır" sözünü bu strateji için kullanmıştır.
Sir Stewart Menzies ("C"): Churchill'in savaş boyunca en yakın istihbaratçısı olan Menzies, "C" anonim adı altında SIS'in başında bulunmuş ve Churchill'e 1500'den fazla toplantıda danışmanlık yapmıştır. Menzies'in görev süresi, Kim Philby gibi Sovyet ajanlarının kuruma sızdığı skandallarla gölgelenmiş, bu durum gizli servisin güvenilirliğini derinden sarsmıştır.

B. Muhalefet Yıllarında Özel İstihbarat Ağları

Churchill, resmi görevde olmadığı dönemlerde bile devlet aygıtından bağımsız bir istihbarat topluluğuna güvendi. 1930'lu yıllarda, Chamberlain hükümetinin Nazizm'i yatıştırma / appeasement [yatıştırma] politikasına karşı, Desmond Morton'ı birincil kaynak olarak kullanarak kendi özel istihbarat ağını / private intelligence network [özel istihbarat ağı] kurmuştur. Bu ağ, ona resmi kanallardan bile daha iyi bilgi akışı sağlamıştır.

III. İşleyiş Mekanizmaları ve Ulus-Aşırılaşma / Transnationalization

İngiliz Derin Devleti'nin işleyişi, gizliliğin korunmasına ve uluslararası ittifakların oluşturulmasına dayanır.

A. Gizlilik ve Siyasi Manipülasyon

Gizli servisler, eylemlerinin yasal ve siyasi sonuçlarından kaçınmak için karmaşık yöntemler kullanmıştır:

Makul İnkar Edilebilirlik / Plausible Deniability: Bu ilke, bakanların istihbarat operasyonlarından haberdar olduklarını inkar edebilmelerini sağlar. Gizli servisler, bu sayede siyasi desteği arkalarına almışlardır.
Medyatik Kontrol: Casusluk faaliyetleri hakkındaki bilgilerin yayılmasını engellemek için Official Secrets Act / Resmi Sırlar Yasası [resmi sırlar yasası] ve "D-notice" sistemi gibi resmi ve gayri resmi sansür / censorship [sansür] mekanizmaları kullanılmıştır.
Siyasi Hedefleme: MI5, sadece dış tehditlere karşı değil, aynı zamanda iç siyasetteki muhaliflere karşı da kullanılmıştır. Örneğin, Churchill'in muhalifi George Lansbury'ye karşı siyasi amaçlı soruşturmalar yürütülmüştür.

B. Ulus-Aşırı İstihbarat Ağı (Five Eyes / Beş Göz)

İngiliz Derin Devleti'nin gücü, ABD ile kurduğu ulus-aşırı / transnational [ulus-aşırı] derin sistemden / deep system [derin sistemden] gelmektedir.

UKUSA Anlaşması: ABD'nin ardından İngiltere, GCHQ (Government Communications Headquarters) aracılığıyla dünyadaki en gelişmiş sinyal istihbarat / SIGINT [sinyal istihbaratı] kapasitelerinden birine sahiptir. 1946 UKUSA Anlaşması ile temelleri atılan bu ittifak (ABD, İngiltere, Kanada, Avustralya ve Yeni Zelanda), istihbarat toplamada kapsamlı bir işbirliği sağlar. GCHQ, ABD'nin NSA'sı ile yakın çalışmaktadır.
NATO ve Gladio: Bu ulus-aşırı yapı, NATO devletlerinde gizli orduların, yani "Gladio" / Gladio [Gladio] stay-behind / geride kalma ordularının kurulmasını da içermektedir. Bu, ABD'nin İngiltere'nin yardımıyla uyguladığı bir karşı-ayaklanma / counterinsurgency [karşı-ayaklanma] projesi olarak tanımlanmakta ve "ulus-aşırı derin devlet" / supranational deep state [ulus-aşırı derin devlet] olarak anılmaktadır.

IV. Örnek Olay: Darlan Suikasti ve Makul İnkar Edilebilirlik

Derin devlet operasyonlarının karmaşıklığını gösteren çarpıcı bir örnek, II. Dünya Savaşı sırasında Kuzey Afrika'da gerçekleşen Amiral Darlan suikastidir (1942). Darlan, Müttefikler için siyasi bir zorunluluk haline gelmişti, ancak aynı zamanda hem ABD hem de İngiliz siyasi liderliğinin nefret ettiği bir Nazi işbirlikçisiydi.

Müttefikler arasındaki Amiral Darlan'a yönelik "öfke ve dehşet" o kadar büyüktü ki, Churchill'in sürekli danışmanı Cadogan, günlüğüne "Darlan'ı öldürene kadar hiçbir şey yoluna girmeyecek" notunu düşmüştür.
Suikast, Anglo-Amerikan gizli servisleri tarafından eğitilen bir SOE ajanı tarafından gerçekleştirilmiş, ancak Müttefikler resmi olarak olaya karışmayı reddetmiştir. Amiral Pound, bu iddiaları yalanlayarak, "İngiliz gizli servisinin hiçbir kolu bu tür faaliyetlerde bulunmaz" talimatını vermiştir. Bu olay, İngiliz Derin Devleti'nin makul inkar edilebilirlik ilkesini en yüksek seviyede uyguladığını göstermektedir.

Makale Bütünlüğüne Dair Not: Daha önceki yazılarımızda bahsettiğimiz "Derin Devlet" kavramının Türkiye'deki oluşumu (Kontrgerilla/JİTEM) ile İngiltere'nin kurumsal ve ulus-aşırı (Gladio/NATO) bağlamı arasındaki organik ilişki, bu çalışmanın küresel boyutunu desteklemektedir. Özellikle, gizlilik ve casusluk kurumlarının siyasi amaçlarla kullanımı, bu yapıların demokratik rejimlerde dahi nasıl yasal sınırların ötesine geçtiğini netleştirmektedir.

KAYNAKÇA

Brown, A. C. (1987). The secret life of Sir Stewart Graham Menzies, ... Macmillan Pub Co.

Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal... (Bağımsız yayımlandı).

Stafford, D. (1999). Churchill and the Secret Service (1997 telif hakkı). The Overlook Press.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Kehl, J. A. (2018). The Cross, The Eagle and the Rising Sun: The 1941 Vatican... Word Association Publ.

Kestell, V. (2018). Deep State Stealth. Faith.Filled F.

Steele, R. D. (2017). False Flag Attacks: A Tool of the Deep State. Earth Intelligence N.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

Dagatti, M., Vitale, M. A. & Ledesma, M. (Ed.). (2018). THE “DEEP STATE” AS RHETORIC. African Yearbook of Rhetoric, 8.

Cornwell, J. (2000). Hitler's Pope: The Secret History of Pius XII. Viking, Penguin Random House LLC.

Booth, M. (2007). The Secret History of the World: As Laid Down by the Secret… (2008 baskısı). The Overlook Press.

Yardley, H. O. (1931). The American Black Chamber. Blue Ribbon.

Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı).

ABD DERİN DEVLETİ: YAPISAL DÖNÜŞÜMÜ, İDEOLOJİK ELE GEÇİRİLİŞİ VE ETKİLERİ

Amerikan siyasetindeki Derin Devlet (Deep State) yapısının tarihsel gelişimini, kurumsal bileşenlerini ve güncel ideolojik dönüşümünü akademik bir bakış açısıyla ele almaktayız.

I. Kavramsal Çerçeve ve Kurumsal Kökenler

ABD bağlamında "Derin Devlet," seçilmemiş yetkililerden, bürokratlardan, istihbarat ve güvenlik topluluğu üyelerinden oluşan, yasal çerçeveden bağımsız / outside of legal bounds faaliyet gösteren bir gölge hükümet / shadow government olarak tanımlanmaktadır. Bu yapı, halkın rızası / onayı olmaksızın, siyasi kararları gizlice manipüle etme gücüne sahiptir.

A. Kurucu İstihbarat Mekanizmaları

ABD’nin modern gizli istihbarat yapısının temelleri, İkinci Dünya Savaşı sonrası stratejik zorunluluklar ve Wall Street'in çıkarları doğrultusunda atılmıştır.

OSS'den CIA'e Geçiş ve Wall Street Etkisi: Merkezi İstihbarat Teşkilatı (CIA), 1947 Ulusal Güvenlik Yasası / National Security Act of 1947 ile kurulmuş ve savaş zamanı dış istihbarat bürokrasisi olan Stratejik Hizmetler Ofisi'nin (OSS) yerini almıştır. Kaynaklar, CIA'in, bütçesinin maksimum gizliliğinden / maximum secrecy yararlanarak, Wall Street yatırım bankacıları ve avukatlarının fikri ürünü / brainchild olduğunu açıkça belirtmektedir. OSS'nin kendisi de büyük ölçüde Wall Street bankerlerinden ve avukatlarından oluşuyordu. Bu, CIA'in başlangıcından itibaren finansal elitlerin bir aracı / tool of financial mandarins olarak tasarlandığı yönündeki tezi desteklemektedir.
FBI ve İç İstihbaratın Gelişimi: Federal Soruşturma Bürosu (FBI), J. Edgar Hoover tarafından 1908'de kurulan Soruşturma Bürosu'nun (Bureau of Investigation) devamı olarak, başlangıçta ağırlıklı olarak polis gücüne sahip bir iç istihbarat servisi / domestic intelligence service with police powers olarak yapılandırılmıştır. Hoover, kariyeri boyunca yabancı yıkım faaliyetlerine / foreign subversion karşı mücadele etmiş ve devletin anayasal ilkelere bağlılığını koruma misyonunu üstlenmiştir. Hoover, Komünist şebekelerin Amerikan yaşam tarzını polarize etme / polarize etme ve baltalama / undermine çabalarının farkındaydı.
NSA ve Görünmez Gözetim: Ulusal Güvenlik Ajansı (NSA), 1952'de Başkan Harry S. Truman tarafından kurulmuş ve "Görünmez Ajans" / "No Such Agency" lakabıyla anılmıştır, zira varlığı dahi gizlenmekteydi. NSA'nın temel misyonu iletişim istihbaratı / Communications Intelligence (COMINT) faaliyetlerini yabancı hükümetlere karşı / against foreign governments yürütmek ve dünyadaki herkesi dinlemekti. NSA'nın bu yetkileri, iç güvenlik alanındaki sorumluluklarının FBI’a ait olduğu belirtilerek, Hoover'ın taleplerini karşılamak üzere şekillendirilmiştir.

B. Secrecy / Gizlilik ve Yasal Kılıf

Derin Devletin gücü, büyük ölçüde gizlilikten beslenir ve bu gizlilik, makul inkâr edilebilirlik / plausible deniability ilkesiyle korunur.

9/11 Sonrası Genişleme: 11 Eylül 2001 saldırılarından sonra, PATRIOT Yasası ve İç Güvenlik Bakanlığı’nın (DHS) kurulmasıyla, ABD, benzeri görülmemiş bir ulusal güvenlik aygıtı / national security state unprecedented in American history oluşturmuştur. Bu yasalar, olağanüstü yetkileri yasal hale getirerek / made extraordinary powers legal, FBI ve NSA'in Amerikan vatandaşları üzerinde dahi genişletilmiş gözetim / enhanced surveillance yapmasını sağlamıştır.
Gizli Mahkemeler: İstihbarat operasyonlarının hukuki denetimi, gizli mahkemeler / secret court (FISA Mahkemeleri) aracılığıyla yürütülmüş, bu mahkemelerin verdiği kararlar neredeyse paralel bir Yüksek Mahkeme / almost a parallel Supreme Court seviyesine ulaşmıştır. Bu durum, hukukun üstünlüğü / rule of law ilkesinin yerini yasal metinler üstünlüğüne / legalisms bıraktığını göstermektedir. FISA Mahkemesi'nin hükümetin gözetim taleplerini neredeyse hiç reddetmemesi (Obama'nın ilk döneminde 6.556 talepten sadece biri reddedilmiştir), bu mekanizmanın denetimden çok meşrulaştırma / legitimation aracı olduğunu ortaya koymaktadır.

II. İdeolojik Ele Geçiriliş ve Dönüşüm

ABD Derin Devleti'nin en önemli modern dönüşümü, Soğuk Savaş düşmanı komünizmi yenme misyonundan, içeriden ideolojik bir savaşa yenik düşmesine dayanmaktadır.

A. Kültürel Marksizm ve Eleştirel Teori / Critical Theory

Kaynaklar, CIA ve FBI'ın onlarca yıl komünizmle savaştıktan sonra, bir nesiller boyu süren düşman yabancı istihbarat operasyonuna yenik düştüğünü / succumbed to a generations-old hostile foreign intelligence operation savunmaktadır. Bu operasyon, Eleştirel Teori / Critical Theory ve Kültürel Marksizm / Cultural Marxism aracılığıyla Amerikan kurumlarını hedef almıştır.

Frankfurt Okulu'nun Etkisi: Eleştirel Teori, kökenlerini Frankfurt Okulu'ndan almaktadır. Bu yabancı dünya görüşü, tüm Amerikan istihbarat camiasını yozlaştırmıştır.
İdeolojinin Kurumlara Sızması: Bu strateji, kurulu düzeni yıkmak (destructionism / yıkıcılık) için eğitimi, kültürü, siyaseti ve hukuku hedeflemiştir. Bu ideolojik dönüşüm, FBI ve CIA’in kurumsal kültüründe "sarsıcı bir değişimi" / intellectual sea change tetiklemiş ve kuruluş amaçlarının dışına çıkmasına neden olmuştur. Örneğin CIA, Frankfurt Okulu'nun önemli figürü Herbert Marcuse'yi kahramanlaştırmış ve kendi tarihçesine dahil etmiştir.

B. Kurumsal Silahlanma (Weaponization)

İdeolojik ele geçirilmenin pratik sonucu, istihbarat kurumlarının siyasi bir araç olarak kullanılması / weaponization ve demokratik süreçlerin baltalanması olmuştur.

Politik Amaçlı Casusluk: FBI ve CIA'in itibarı, istihbaratı siyasallaştırma / politicize intelligence ve ABD başkanlık seçimlerine müdahale etme çabaları nedeniyle yeni bir düşüşe / sunk to a new low yaşamıştır. Bu durum, kurumları, Amerikan kurucu ilkelerinin eski koruyucuları olmaktan çıkarıp, Eleştirel Teori'nin gizli servislerine / secret services of critical theory dönüştürmüştür.
Crossfire Hurricane Operasyonu: En yıkıcı örneklerden biri, eski FBI Direktörü James Comey ve İstihbarat şefleri John Brennan ve James Clapper'ın da dahil olduğu belirtilen Crossfire Hurricane operasyonudur. Bu operasyon, Cumhuriyetçi Parti adayı Donald Trump’ı "kasap / traitor" ve Rus işbirlikçisi olarak göstermek için başlatılmış sahte bir karşı-istihbarat tatbikatı / fake counterintelligence exercise olarak tanımlanmıştır. Durham Raporu, operasyonun temellerinin asılsız ve uydurma / unsubstantiated and fabricated olduğunu ortaya koymuştur. Durham, bu operasyonu yürüten üst düzey yetkililerin, siyasi amaçlarla istihbaratı manipüle ettiklerini tespit etmiştir.
Hükümetin Parçalanması ve Otoriterlik: Obama yönetimi, Bush döneminde terörle mücadele için oluşturulan merkezi kontrol mekanizmalarını (ODNI oligarşisi) kullanarak, Eleştirel Teori felsefesini / governing philosophy of critical theory kurum kültürüne empoze etmiştir. Bu dönüşüm, ülkenin yarısını şüpheli durumuna düşüren yeni ve kalıcı bir terör tehdidi / new and permanent terrorist threat yaratmayı hedeflemiştir. Bu tür zorlayıcı ütopyacılar / coercive utopians olarak adlandırılan bürokratlar, kendi hedeflerini yasal yetkileri göz ardı ederek takip etmektedirler.

III. Güç Yapısı, Güncel Uygulamalar ve Eleştiriler

A. Çift Devlet / Dual State Modeli ve Bürokratik Otokrasi

Çift Devlet / Dual State teorisine göre, ABD'de hem görünür ve yasalara uyan / regular state hierarchy bir yapı hem de görünmez ve güvenlik odaklı / security hierarchy bir yapı mevcuttur. Derin Devlet, bu gizli güvenlik hiyerarşisi (Wall Street, askeri-endüstriyel kompleks, istihbarat) ile politik kurumların melez birleşimi / hybrid association olarak işler.

Bu yapının en temel özelliği, hesap verilemezlik / unaccountability ve kendi kendini sürdürme / self-perpetuating yeteneğidir. Eski FBI görevlileri, büronun artık bir "devlet içinde devlet" / state within a state haline geldiğini, vatandaşlar üzerinde yasadışı dosyalama ve casusluk yaptığını ve Kongre denetimini etkisiz kıldığını belirtmektedir.

B. Küresel Gözetim ve Savaş Makinesi

Derin Devletin küresel faaliyetleri, sürveyans devleti / surveillance state ve küresel güvenlik devleti / global security state olarak adlandırılan bir mekanizma üzerinden yürütülmektedir:

NSA'nın Kapsamı: NSA, yılda neredeyse beş milyar rekor / five billion records a day toplayabilen muazzam bir gözetim kapasitesine sahiptir. Bu, dünyanın dört bir yanındaki bilgisayar ağlarından ve fiber optik kablolardan elde edilen bilgileri içerir. NSA, 9/11 sonrası Utah'ta bir yottabayt (yottabyte) / yottabyte veri depolayabilen devasa bir merkez inşa etmiştir.
Özelleştirilmiş Savaşlar (JSOC): CIA ve askeri istihbaratın üst düzey birimlerinin (DIA, JSOC) militarize olması, "gizli savaşlar" / secret wars ve "gölge savaşları" / shadow wars yürütmesine neden olmuştur. Ortak Özel Harekât Komutanlığı (JSOC), "Başkan'ın gizli ordusu" / the president’s secret army olarak hareket etmekte ve suikastlar / assassinations gerçekleştirebilmektedir. Bu, operasyonel gizliliği zorunlu kılsa da, aynı zamanda hesap verebilirlik / accountability katmanlarını ortadan kaldırmaktadır.

C. Politikanın Ötesindeki Suçlar ve Felsefi Yansımaları

Derin Devletin eylemleri, sadece yasal boşlukları kullanmakla kalmaz, aynı zamanda istihbarat suçu / intelligence crime tanımına uyan faaliyetleri de içerir.

Sahte Bayrak Saldırıları / False Flag Attacks: Bazı yorumcular, 9/11 ve diğer toplu katliam olaylarının, halkı korkutmak ve polis devletinin / police state militarizasyonunu meşrulaştırmak için planlanmış sahte bayrak operasyonları / false flag operations olduğunu iddia etmektedirler. Bu tür eylemlerin, Derin Devlet'in çıkarlarına hizmet eden satanist / Satanic ve okült / occult çevrelerce yönetildiği öne sürülmektedir.
Ezoterik ve Okült Bağlantılar: ABD'nin kurucu figürlerinden bazılarının (George Washington, Benjamin Franklin) Gizli Üstatlar / Hidden Masters ve Farmasonluk / Freemasonry ile bağlantılı olduğu, Amerikan ulusunun gizli bir kader / secret destiny doğrultusunda kurulduğu ve okült / gizemli / occult unsurların Washington’daki iktidar çevrelerinde etkili olduğu iddiaları mevcuttur. Bu, siyasi gücün ötesinde, varoluşsal bir çatışmayı / existential conflict işaret etmektedir.

IV. Makale Bütünlüğüne Dair Sonuç ve Not

Bu kapsamlı analiz, ABD Derin Devleti'nin sadece bürokratik bir aygıt değil, aynı zamanda finansal elitler tarafından kontrol edilen, tarihsel olarak yerleşmiş ve son yıllarda Eleştirel Teori / Critical Theory ile ideolojik olarak zehirlenmiş bir yapı olduğunu göstermektedir. Bu yapı, hesap verebilirlik mekanizmalarını aşarak, gizli operasyonlar ve siyasi manipülasyon yoluyla gücünü sürdürmektedir.

Tekrar Hatırlatma: (Önceki yazılarımızda bahsettiğimiz gibi) bu tür yapıların varlığı, demokrasinin çöküşü / demise of democracy riskini beraberinde getirirken, Amerikan anayasası gibi hukuki sınırlamaların / constitutional limitations bulunması, bu despotizme / despotism karşı hâlâ bir direniş noktası teşkil etmektedir. Ancak, bürokratların bu sınırlamaları ihlal etme eğilimi, ülkeyi karanlık bir sona / totalitarian rule doğru sürüklemektedir. Hoover'ın uyarısını yinelemek gerekirse: Komünistler, siyasi çatışmayı körüklemek için dili ve siyasi kavramları kasten çarpıtır / deliberately misused and distortion of language, bu da günümüzde "demokrasi" ve "özgürlük" gibi kavramların anlamının değişmesine yol açmıştır. Bu ezop dili / Aesopian language kullanımı, modern politik manipülasyonun kilit noktasıdır.

KAYNAKÇA

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Black, J. (2007). The Secret History of the World: As Laid Down by the Secret…. The Overlook Press.

Brown, A. C. (1987). The Secret Life of Sir Stewart Graham Menzies, ... Macmillan Pub Co.

Chaffetz, J. (2025). They're Coming for You: How Deep State Spies, NGOs, and Woke... (1. baskı). HarperCollins Publishers.

Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal.... (Bağımsız yayımlandı).

Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı).

Farnsworth, C. (2017). Deep State.

Herndon, J. M. (2024). Exposing Deep State Science Mistakes, Lies and Environment (1. baskı). ZAKLAD NARODOWY im. OSSOLINSKICH.

Horn, T. R. (2017). Saboteurs: How Secret, Deep State Occultists Are... Defender Publishing.

Horn, T. R. (2020). Shadowland Epstein Obama Deep State Occult.... Defender Publishing.

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Kehl, J. A. (2018). The Cross, The Eagle and the Rising Sun: The 1941 Vatican... Word Association Publ.

Kestell, V. (2018). Deep State Stealth. Faith.Filled F.

Mandino, O. (1978). The Greatest Secret in the World: Featuring Your Own....

Olav, H. E. (t.y.). The Grand Self-Deception: A Libertarian Manifesto Against....

Poyraz, E. (2013). İplikçi Kirli İlişkiler Yumağı. Tanyeri Kitap (Gündemdekiler: 10).

Rowan, R. W. (t.y.). Terror in Our Time: The Secret Service of Surprise Attack. Longmans, Green and Co.

Steele, R. D. (2017). False Flag Attacks: A Tool of the Deep State. Earth Intelligence N.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Yardley, H. O. (1931). The American Black Chamber. Blue Ribbon.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

RUSYA DERİN DEVLETİNİN MİMARİSİ VE SUBVERSİYON / YIKICILIK STRATEJİLERİ

I. Tarihsel Temeller: Cheka'nın Yükselişi

Rusya'daki Derin Devlet, modern biçimini, Bolşevik / Bolshevik [bolşevik] Devrimi'nin hemen ardından kurulan gizli polis aygıtından almıştır.

A. Cheka'nın Doğuşu ve Felsefesi

Rusya’da herhangi bir devrimci grubun nüfusu kontrol altına almak için attığı ilk adım, iç istihbarat servisini ve polis gücünü ele geçirmek veya tamamen yeni bir iç güvenlik teşkilatı kurmaktır. Bolşevikler, Lev Troçki'nin Kızıl Ordu’yu kurmasından önce, muhalifleri ortadan kaldırmak ve yolda olan herkesi katletmek amacıyla Devrim Karşıtlığı ve Sabotajla Mücadele için Tüm Rusya Olağanüstü Komisyonu (Cheka) adlı kötü şöhretli gizli polisi kurdu.

Feliks Dzerzhinsky (Demir Feliks / Iron Feliks) tarafından kurulan Cheka, Komünist Parti'nin "kılıcı ve kalkanı" / sword and shield [kılıcı ve kalkanı] olarak görev yaptı. Bu teşkilat, sivilizasyonu yıkmak ve Komünist Parti politikalarını zorla uygulamak üzere halka karşı savaş açtı.
Dzerzhinsky, örgütüne "Her zaman doğru, kibar, alçakgönüllü, becerikli olun... Bağırmayın. Yumuşak olun, ancak nerede sertlik göstereceğinizi bilin" talimatını verirken; aynı zamanda memurların şüphelileri yakalayıp "herkesin önünde teşhir etmesini" / pillory them in front of everyone [teşhir etmesini] örnek göstermiştir.
Cheka’nın ardılı olan kurumlar (GPU/OGPU, NKVD, KGB ve nihayet FSB/SVR) varisleri tarafından her zaman "Chekisti" (Chekistler) olarak adlandırılmıştır.

Bu gizli yapının eylemleri, 1914–1918 savaşından sonra yoğunlaşan, askeri ve siyasi casusluk, polis baskıları ve hükümet entrikalarının iç içe geçtiği bir "polis devleti" / police state [polis devleti] modeli yaratmıştır. Sovyetler Birliği, Soğuk Savaş döneminde istihbarat kurumlarının bütçesinin gizliliğinden yararlanmış ve bu kurumsal gizlilik, onların derin devlet olarak işlev görmesine olanak tanımıştır.

II. Stratejik Subversiyon / Yıkıcılık ve Küresel Aparat

Sovyet istihbaratının (KGB/GRU) temel misyonu, Batı'nın düşündüğü anlamda basitçe sır çalmak (casusluk) / espionage [casusluk] değildi. Kaynaklar, KGB dış istihbaratının kaynaklarının büyük bir bölümünü "Aktif Tedbirler" / Active Measures [aktif tedbirler] ve "yıkıcılık" / subversion [yıkıcılık] yoluyla yabancı elitleri ve karar alma süreçlerini etkilemeye adadığını göstermektedir.

A. Aktif Tedbirler ve Yanıltıcı Eylemler

Aktif Tedbirler, Rus istihbarat ticaret dilindeki (tradecraft / zanaat) bir terimin İngilizce çevirisidir ve Amerikalıların örtülü operasyonlar / covert operations [örtülü operasyonlar] dediği şeydir.

Amaç: Yabancı seçkinleri ve üst düzey karar alma mekanizmalarını etkilemek, daha geniş anlamda kamuoyunu manipüle etmek ve Batı toplumlarını içeriden baltalamak için uzun vadeli stratejik yıkım savaşı yürütmek.
Yöntemler: Şiddet içeren (gerilla savaşı, terörizm, suikastlar) ve şiddet içermeyen (yabancı Komünist partileri yönetmek, cephe örgütlerine sızmak, gösteri ve kitlesel hareketleri şekillendirmek) geniş bir yelpazeyi kapsar. Dezenformasyon (yanlış bilginin üretilmesi ve haber kuruluşlarına, ders kitaplarına veya medyaya sızdırılması) bunun dar bir alt kümesidir.
Erken Aparat: 1919'da Lenin'in Bolşevikleri, ABD'ye Kremlin ajanları ve militanları göndermek, Komünist subversiyonu ve devrimi yaymak için Üçüncü Enternasyonal (Comintern) adlı küresel bir aparat kurdu. Cheka (ve ardılları) ajanlarını bu siyasi ağın içine yerleştirdi.

B. İdeolojik Sızma ve Frankfurt Okulu

Kaynaklar, ABD istihbarat kurumlarının (CIA ve FBI), yabancı bir ideolojik aktif tedbir stratejisi tarafından nesiller boyu süren bir saldırıya yenik düştüğünü iddia etmektedir. Bu stratejinin kökenleri, Komünist Partisi'nin ekonomik determinizmden uzaklaşarak, kültürel kutuplaşma / cultural polarization [kültürel kutuplaşma] ve yıkım / destruction [yıkım] yoluyla bölme taktiklerine dönmesiyle başlar.

1922'de Moskova'daki Marx-Engels Enstitüsü'nde toplanan Komünist liderler, Eleştirel Teori / Critical Theory [eleştirel teori] ve Kültürel Marksizm / Cultural Marxism [kültürel marksizm] tohumlarını attılar.

Amaç: Batı medeniyetinin her yönünü acımasızca eleştirerek içeriden yıkmak. Bu yıkım motoru / destruction engine [yıkım motoru] (nihilizm / nihilism [hiççilik]) olarak işlev görmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu amaçla kurulan Sosyal Araştırmalar Enstitüsü (daha sonra Frankfurt Okulu olarak bilinir), Batı'nın geleneksel değerlerine cinsel saldırı teorisini / sexual assault on traditional values [cinsel saldırı teorisini] neo-Marksist kültürel yıkımla birleştirdi. Enstitü, sanat, kültür, akademi ve medyaya sızarak sessiz ve sabırlı yıkıcılığı / quiet and patient subversion [sessiz ve sabırlı yıkıcılığı] araçsallaştırdı.
İstihbaratın Zehirlenmesi: Bu ideoloji, ABD'de CIA ve FBI gibi kurumların savunma mekanizmalarına sızarak, kurumların temel anayasal ilkelerden uzaklaşmasına ve siyasi muhalifleri hedef alan bir araca dönüşmesine yol açmıştır.

C. Bezmenov'un Dört Aşama Modeli

Sovyet propagandisti Yuri Bezmenov, KGB'nin Batı toplumlarına karşı uyguladığı stratejik subversiyonun dört aşamalı hedefini detaylandırmıştır:

Demoralizasyon: Bir nesli (15 ila 20 yıl) Amerikan vatanseverliğinin temel değerleri tarafından karşı çıkılmadan Marksist-Leninist ideolojiye maruz bırakarak toplumun gerçeklik algısını değiştirme.
İstikrarsızlaştırma: Akla dayalı tartışmanın ve normal kişilerarası söylemin ortadan kalktığı bu aşama, genellikle 2 ila 5 yıl sürer. Odak noktası ekonomi, dış ilişkiler ve savunma sistemleri gibi temel unsurlardır.
Kriz: Toplumu sürekli belirsizlik ve panik ataklarla dolu kalıcı bir kriz / permanent crisis [kalıcı bir kriz] durumuna sokmayı hedefler.
Normalleşme: Şiddetli bir iktidar değişikliğinin ardından gelen bu dönem, totaliter yönetim / totalitarian rule [totaliter yönetim] veya yeni bir normal / new normal [yeni normal] yaratır.

Bezmenov, bu sürecin çoğunun yasal ve açık olduğunu, ancak "kavramların manipülasyonu" / manipulation of terms [kavramların manipülasyonu] sayesinde Batı yasalarının buna karşı savunma yapmakta zorlandığını belirtmiştir.

III. Rusya'nın Güncel Derin Devlet Yapılanması

Sovyetler Birliği'nin yıkılmasına rağmen, Dzerzhinsky'nin mirası yok olmamış, aksine modern Rusya devletinde yeniden hayat bulmuştur.

A. Putin Dönemi ve Eski Çekistlerin Hakimiyeti

Vladimir Putin'in kendisinin eski bir KGB memuru olması ve iktidara yükselişi, eski KGB kadrolarının Rusya ekonomisi ve devleti üzerindeki kontrolünü pekiştirmiştir. Bu kadrolar, yıkılan Sovyetler Birliği'nin uluslararası cephesini oluşturmuş ve uzun yıllar süren yabancı düşman istihbarat operasyonuna karşı ülkeyi savunan kurumları ele geçirmiştir.

B. Avrupa'ya Yönelik Stratejik Hedefler

Güncel Rus derin devlet stratejileri, Avrupa'yı ve NATO'yu hedef almaya devam etmektedir:

Avrupa'nın Hakimiyeti: Rusya Devlet Başkanı Putin ve güvenlik/istihbarat aygıtı (KGB ve GRU), Rusya'nın hakim olduğu birleşik bir Avrupa / united Europe dominated by Russia [Rusya'nın hakim olduğu birleşik bir Avrupa] yaratma hırsı gütmektedir.
Sızma: Rusya'nın, yatırımlar, enerji programları ve lobi faaliyetleri üzerinden Avrupa Birliği içindeki kilit işlevlere sızma stratejileri olduğu tespit edilmiştir.
İran ile İlişkiler: Rusya, İran'ın nükleer ve füze programlarına teknoloji ve hammadde sağlayarak, İsrail ve ABD için "birincil kötülük odağı" / primary locus of evil [birincil kötülük odağı] haline gelmiştir. Rus yetkililerin bu satışları, üst düzey Rus istihbaratının bilgisi dışında rüşvet karşılığında gizlice yaptığı da belgelerle ortaya çıkmıştır.
İstihbarat Savaşları: İstihbarat kurumları, diplomatik koruma altında veya özel şirketler aracılığıyla yurtdışında faaliyet göstermektedir. Örneğin, 2006'da Londra'da eski FSB subayı Alexander Litvinenko'nun zehirlenmesi / poisoned in London [zehirlenmesi], bu yapının uluslararası arenada suikast / assassination [suikast] ve terör / terror [terör] taktiklerini sürdürdüğünü göstermektedir.

IV. Örnek Olay: Sovyet Yıkımının Derinlikleri

Sovyet istihbaratının Batı'ya karşı kullandığı karmaşık yöntemler, sadece casusluktan ibaret değildi; aynı zamanda terörizmi finanse etmeyi ve psikolojik savaşı içermekteydi.

Rusya'nın Terörle Mücadelesindeki Çifte Standart: 1980'lerde Beyrut'ta, Rus diplomatlar ve KGB ajanları Hizbullah / Hezbollah tarafından kaçırıldığında, diplomatik çabalar sonuç vermemiştir. Bunun üzerine Kızıl Ordu'nun istihbarat kolu GRU, kaçıranlardan birinin bir akrabasını kaçırarak boğazını kesmiş ve cinsel organını ağzına koyarak / his throat slashed and his amputated penis in his mouth [cinsel organını ağzına koyarak] cesedini ailesinin evinin önüne bırakmıştır. Bu korkunç eylem, rehinelerin derhal serbest bırakılmasıyla sonuçlanmış ve bu tür saldırıların Rus vatandaşlarına karşı bir daha yapılmamasını sağlamıştır. Bu olay, Sovyet derin devleti kurumlarının, kendi vatandaşlarını korumak için, en vahşi yöntemleri bile tereddüt etmeden uyguladığını göstermektedir.

Felsefi Kırılma: Bezmenov'un analiz ettiği gibi, bu stratejilerin en büyük başarısı, Batılıların bu tür uzun soluklu, varoluşsal / existential [varoluşsal] planları anlayamamasıdır. Batılılar (özellikle Amerikalılar), olayları kısa vadeli, seçim döngüleri veya birkaç yıllık planlar üzerinden düşünme eğilimindeyken, Rus/Komünist sistem uzun vadeli (on yıllar, hatta nesiller süren) stratejik bir vizyonla hareket etmiştir. Bu, Batı'yı düşmanın kendi yöntemleriyle savaşmaktan aciz bırakmıştır.

Makale Bütünlüğü Hakkında Not

Çalışmanızda, Rusya’nın uyguladığı bu ideolojik subversiyon / ideological subversion [ideolojik yıkıcılık] stratejisinin, özellikle ABD Derin Devleti'nin güncel siyasi olaylara (örneğin, Rusya ile Gizli Anlaşma / Russia Collusion [Rusya ile Gizli Anlaşma] anlatısı) müdahalesini incelerken, önemli bir zemin oluşturduğunu unutmayınız. Zira bazı kaynaklar, FBI ve CIA'deki üst düzey yetkililerin, siyasi amaçlarla istihbaratı manipüle etmesini, bu yabancı Kültürel Marksizm / Cultural Marxism [kültürel marksizm] operasyonunun kurumlara sızmasının bir sonucu olarak görmektedir. Bu durum, eski KGB taktiklerinin, ABD kurumları tarafından Amerikan vatandaşlarına karşı "yeniden silahlandırıldığı" / re-weaponized [yeniden silahlandırıldığı] yönündeki iddialara kapı açmaktadır.

KAYNAKÇA

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Bergman, R. (2007). The Secret War with Iran: The 30-Year Covert Struggle for... (R. Hope, çev.). Oneworld Publications Ltd.

Black, J. (2007). The Secret History of the World: As Laid Down by the Secret… (2008 baskısı). The Overlook Press.

Chaffetz, J. (2025). They're Coming for You: How Deep State Spies, NGOs, and Woke... (1. baskı). HarperCollins Publishers.

Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal... (Bağımsız yayımlandı).

Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı).

Horn, T. R. (2017). Saboteurs: How Secret, Deep State Occultists Are... Defender Publishing.

Horn, T. R. (2020). Shadowland Epstein Obama Deep State Occult... Defender Publishing.

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Kehl, J. A. (2018). The Cross, The Eagle and the Rising Sun: The 1941 Vatican... Word Association Publ.

Poyraz, E. (2013). İplikçi Kirli İlişkiler Yumağı. Tanyeri Kitap (Gündemdekiler: 10).

Rowan, R. W. (t.y.). Terror in Our Time: The Secret Service of Surprise Attack. Longmans, Green and Co.

Steele, R. D. (2017). False Flag Attacks: A Tool of the Deep State. Earth Intelligence N.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

İran Derin Devleti: İdeolojik Eksport, Gizli Savaş Mekanizmaları ve Yapı

Sayın araştırmacı, önceki makale bölümlerimizde Türkiye ve küresel aktörlerin Derin Devlet yapılanmalarını analiz etmiştik. Bu kısımda, Orta Doğu’nun en karmaşık ve uzun soluklu gizli savaşını yürüten İran’ın Derin Devleti’nin (Deep State) tarihsel gelişimini, ideolojik temellerini ve operasyonel mekanizmalarını akademik titizlikle incelemekteyiz. İran’ın güvenlik aygıtı, 1979 İslam Devrimi’nden / Islamic Revolution [İslam Devrimi] sonra, devletin ve devrimin çıkarlarını birleştiren çift başlı / dual bir sistem üzerine kurulmuştur.

I. Kurumsal Yapı ve İdeolojik Temel

İran Derin Devleti’nin gücü, büyük ölçüde ülkenin varoluşsal / existential güvenlik kaygılarından ve devrimin yayılması hedeflerinden kaynaklanmaktadır.

A. Devrimin İhraç Doktrini

Humeyni’nin 1979'da iktidara gelmesiyle İran, iki ayrı fakat birbiriyle örtüşen siyasi ve güvenlik sistemi geliştirmiştir: Devlet (ulusal çıkarları ve diplomasiyi yöneten geleneksel bürokrasi) ve Devrim (ideolojik yayılmayı hedefleyen kurumlar). Humeyni'nin liderliğinde, İran'ın liderleri, tıpkı Leninist / Leninist [Leninist] doktrinde olduğu gibi, "ihraç edilmeyen bir devrimin içe kapanıp yok olmaya mahkûm olduğu" / doomed to implode [içe kapanıp yok olmaya mahkûm olduğu] felsefesini benimsemiştir. Bu doktrinin hedef pazarı, yirmi bir Müslüman ülkesi olmuştur.

İran'ın bu amaçla kullandığı ana araç, terördür / terror. Terör, "yoksulun silahı" / weapon of the poor [yoksulun silahı] olarak görülmüş, küçük silahlarla ve patlayıcılarla eylem yapmak, düşük maliyeti nedeniyle, ideolojik yayılmanın en etkili yolu olarak benimsenmiştir.

B. Güvenlik ve İstihbarat Aygıtları

İran’ın derin devleti, faaliyetlerini özellikle iki güçlü kurum aracılığıyla yürütmektedir:

Devrim Muhafızları (Pasdaran): Bunlar Devrim'in kılıcı ve kalkanı / sword and shield [kılıcı ve kalkanı] olarak işlev görür. İçeride rejimi korurken, dışarıda Devrim Muhafızları İstihbaratı ve özel dış operasyon birimi olan Kudüs Gücü / Al-Quds Force [Kudüs Gücü] aracılığıyla terör örgütlerini eğitir ve finanse eder.
VEVAK (İran İstihbarat ve Güvenlik Bakanlığı): Bu kurum, dış istihbarat ağlarını yönetir ve özellikle yurt dışındaki rejim muhaliflerini hedef alır.

Bu yapının, küresel ölçekte faaliyet gösterebilmesi için diplomatik koruma altında "cephe kuruluşları" / front organizations [cephe kuruluşları] kullanılmıştır. Bunlar arasında İran Hava Yolları (Iran Air), Devrim Muhafızları’na bağlı Hilaal al-Ahmar (Kızılay) ve Jihad Sazandgi (Kutsal İnşaat Savaşı) gibi kuruluşlar bulunmaktadır.

II. Gizli Operasyonlar ve Finansal Savaş Mekanizmaları

İran, hedeflerine ulaşmak için genellikle dolaylı / indirect yolları tercih etmiş, doğrudan müdahale riskini proxy / vekil güçleri aracılığıyla düşürmüştür.

A. Vekil Güçler: Hizbullah ve PIJ

İran Derin Devleti'nin uluslararası arenadaki "uzun kolu" / long arm [uzun kolu] Lübnan Hizbullah’ıdır.

Hizbullah'ın Doğuşu: İsrail’in 1982’de Lübnan’ı işgali, İran'ın vekil güç / proxy [vekil güç] stratejisi için zemin hazırlamıştır. Hizbullah, İsrail ve ABD istihbaratının kolayca sızabildiği Filistin Kurtuluş Örgütü'nün (PLO) aksine, nüfuz edilmesi çok zor [largely impenetrable] bir gerilla hareketi olarak tasarlanmıştır.
Finansman ve Eğitim: İran, Hizbullah’a yılda ortalama 100 milyon dolar (2006 savaşı hariç) finansman sağlamaktadır. Bu finansman, aynı zamanda uyuşturucu kaçakçılığı (özellikle Lübnan'daki Bekaa Vadisi'nden / Bekaa Valley) ve diğer yasa dışı faaliyetlerle desteklenir.

İran, ideolojik yakınlık nedeniyle Filistin İslami Cihadı'nı (PIJ) da desteklemiş, Hamas'ın ise 1990'ların sonlarına doğru (Şeyh Yassin'in suikastinden sonra) İran ve Hizbullah'tan yardım kabul etmeye başladığı belirtilmiştir.

B. Tersine Operasyon: Operation Seashell / Deniz Kabuğu Operasyonu

İran-Irak Savaşı sırasında (1980-88), İran'ın Derin Devleti, Batı'yı (özellikle İsrail ve ABD) manipüle ederek kendine silah tedarik etmiştir.

İsrail’in Rolü: 1981'de başlatılan gizli Deniz Kabuğu Operasyonu / Operation Seashell [Deniz Kabuğu Operasyonu] ile İsrail, Humeyni rejimine gizlice silah satmıştır. Bu anlaşmanın motivasyonları, hem iki düşmanın birbirini zayıflatması hem de İsrail silah endüstrisinin yüksek kâr elde etme isteğiydi. Mossad, bu operasyonu İran'da "ayak izi" / foothold [ayak izi] yaratmak için kullanmayı ummuştur.
Aldatma / Deception: İsrail'in Savunma Bakanlığı yetkilileri, İran’a kasıtlı olarak miadı dolmuş / expired [miadı dolmuş] veya arızalı / faulty [arızalı] silahlar (TOW füzeleri ve Hawk füzeleri) göndermiştir. Amaç, İran parasını kullanarak İsrail'in kendi özel kullanımı için yeni nesil silahlar geliştirmektir.

C. Suikastlar ve Yıkıcılık / Subversion

İran, yurt dışındaki muhalifleri ortadan kaldırmayı "kutsal görev" / holy duty [kutsal görev] olarak görmüştür. VEVAK, bu amaçla Avrupa'da (özellikle Paris, Bonn, Viyana) "Dissenters" / muhalifler [muhalifler] listeleri hazırlamış ve infaz etmiştir.

Mykonos Vakası: 1992’de Berlin'de Kürt muhalif liderlerin öldürülmesiyle sonuçlanan Mykonos Vakası / Mykonos affair [Mykonos Vakası], İran hükümetinin doğrudan istihbarat ve lojistik destek sağladığını kanıtlamıştır.

III. Nükleer Hedefler ve Küresel İstihbarat Çatışmaları

İran'ın nükleer programı, Derin Devlet'in gizlilik ve aldatma kapasitesini en üst düzeyde kullandığı alandır.

A. Nükleer Programın Gelişimi

Humeyni, başlangıçta nükleer silahları "İslâm'a aykırı" / anti-Islamic [İslâm'a aykırı] bir kötülük olarak görerek yasaklamış olsa da, yerine gelen Ali Hamaney, bu yasağı kaldırarak programı yeniden canlandırmıştır.

Gizli Tedarik Ağı (A.Q. Khan): İran'ın nükleer silah programındaki en büyük sıçrama, Pakistanlı bilim adamı Dr. Abdul Qadeer Khan'ın uluslararası nükleer kaçakçılık ağı üzerinden P-1 ve P-2 santrifüj planlarını edinmesiyle gerçekleşmiştir. Bu ağ, Libya ve Kuzey Kore'ye de hizmet vermiştir. ABD ve İsrail istihbaratları, bu "Pakistan yolu" / Pakistani track [Pakistan yolu] yerine, Rusya'dan sızıntı olacağına odaklanarak büyük bir körlük / blindness yaşamıştır.
Suriye ve Kuzey Kore Üçlü İttifakı: 2007'de üst düzey İranlı yetkili Ali Rıza Askari'nin iltica etmesiyle / defection [iltica etmesiyle], İran'ın Kuzey Kore ve Suriye ile gizli bir nükleer işbirliğine girdiği ortaya çıkmıştır. Bu ittifakta, Suriye toprak, İran para ve Kuzey Kore ise nükleer teknoloji sağlamıştır (Bu durum, İsrail'in 2007'de Suriye'deki Dir el-Zur tesisine düzenlediği hava saldırısının gerekçesi olmuştur).

B. Ekonomik Savaş ve Yanıltma Taktikleri

İran, Batı'nın kendisini ekonomik olarak kuşatma çabalarına karşı koymak için yasa dışı finansal yöntemlere başvurmuştur:

Süper Banknotlar (Super-notes): İran'daki bazı unsurların, özellikle de Hizbullah'ın, uluslararası piyasalara "süper banknotlar" / super-bills [süper banknotlar] denilen yüksek kaliteli sahte ABD Doları banknotları sürdüğü iddia edilmiştir. Bu, hem kendi ekonomik zorluklarını aşma hem de ABD ekonomisini baltalama amaçlı bir ekonomik savaş / economic warfare [ekonomik savaş] taktiğiydi.

IV. Örnek Olay: Ron Arad ve Nahum Manbar Vakaları

İran Derin Devleti'nin acımasız ve uzun soluklu çalışma prensiplerini gösteren iki önemli vaka, İsrail istihbarat camiası için büyük travmalara neden olmuştur.

A. Ron Arad'ın Kaçırılması (Operation Body Heat / Vücut Isısı Operasyonu)

1986'da uçağı düşen İsrailli pilot Ron Arad'ın kaybolması, İran'ın psikolojik savaş / psychological warfare [psikolojik savaş] becerisini ortaya koymuştur. Arad, sonunda İran Devrim Muhafızları'nın eline düşmüş, ancak Tahran bunu hiçbir zaman resmen kabul etmemiştir.

İran, Arad'ın durumunu bir "pazarlık çipi" / bargaining chip [pazarlık çipi] olarak kullanmıştır. İranlı yetkililer, İsrail'in her askeri geri getirme konusundaki "sembolik ve dini yükümlülüğünü" / humanitarian and religious value [insani ve dini değer] bildiği için, Arad'ı tutarak İsrail toplumunu sürekli bir "ızdırap" / prolonged torment [uzun süreli ıstırap] içinde tutmayı hedeflemiştir.

B. Nahum Manbar ve Kimyasal Silah Satışı (Termite File / Termit Dosyası)

En ilginç olaylardan biri, 1990'ların başında İsrailli iş adamı Nahum Manbar'ın (Mossad kod adı: Termite / Termit [Termit]) İran'a, Saddam Hüseyin’in kullandığı zehirli gazlara karşı savunma amaçlı kimyasal silah uzmanlığı / chemical warfare capability [kimyasal savaş kapasitesi] ve üretim teknolojisi satmasıdır.

Manbar, bu satışları İsrail Savunma Bakanlığı'nın (SIBAT) bilgisi dahilinde yaptığını ve bu sayede Ron Arad hakkında bilgi edinmeye çalıştığını iddia etmiştir. Ancak Manbar, Batı’nın kitle imha silahlarına / WMD [kitle imha silahlarına] karşı en büyük endişelerinden ikisi olan hardal gazı / mustard gas ve tabun (sinir gazı) / nerve gas [sinir gazı] üretimi için teknoloji sağladığı için vatana ihanetten yargılanmıştır. Bu vaka, İsrail'in en büyük utançlarından / embarrassments [utançlarından] biri olarak kabul edilmektedir.

Kaynakça

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Bergman, R. (2007). The Secret War with Iran: The 30-Year Covert Struggle for... (R. Hope, çev.). Oneworld Publications Ltd.

Brown, A. C. (1987). The Secret Life of Sir Stewart Graham Menzies, ... Macmillan Pub Co.

Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal... (Bağımsız yayımlandı).

Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı).

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

Doktora tez çalışmamızın bu bölümü, küresel literatürde sıklıkla atıf yapılan ve kendine özgü tarihsel ve kurumsal birikime sahip olan Türkiye Derin Devleti’nin / Turkish Deep State [Türk Derin Devleti] yapısını ve operasyonel mekanizmalarını incelemektedir. Bu karmaşık yapı, siyasi ve askeri elitlerin, organize suçlarla ve ideolojik kaygılarla iç içe geçmiş bir çift iktidar / dual domination [ikili tahakküm] biçimini temsil etmektedir.

TÜRKİYE DERİN DEVLETİ: KÖKENLER, YAPILAR VE OPERASYONLAR

I. Kavramın Tanımı ve Kökenleri

Türkiye’de Derin Devlet kavramı, ilk kez 1974 yılında dönemin Başbakanı Bülent Ecevit tarafından, devletin resmi, yasal çerçevesinin dışında faaliyet gösteren, yetkili olmayan ve yasalara aykırı eylemlerde bulunan gizli bir yapıya atıfta bulunmak amacıyla kullanılmıştır.

A. Tanım ve Fonksiyon

Derin Devlet, demokratik rejimlerin aksaklıklarını istismar ederek ve yeniden üreterek işleyen, devletin otoriter / authoritarian, suç teşkil eden / criminal ve yolsuz / corrupt kesimleriyle ilişkilendirilir. Bu yapı, demokratik rejimlerde dahi, hukukun üstünlüğü / rule of law [hukukun üstünlüğü] ve hesap verebilirlik / accountability [hesap verebilirlik] ilkelerini hiçe sayarak faaliyet gösterir.

B. Tarihsel Temeller: Osmanlı Mirası

Türkiye’deki Derin Devlet’in kökenleri, 1945 sonrası dönemin siyasi krizleriyle sınırlı kalmayıp, Osmanlı İmparatorluğu’nun patrimonyal / patrimonyal [babadan kalma] yönetim tarzına ve haydutluk / banditry [eşkiyalık] ile kurduğu ilişkilere kadar uzanmaktadır.

Haydutluğun Kurumsallaştırılması: Osmanlı Devleti, aracılık / brokerage [aracılık] stiliyle merkezileşme sürecinde, haydutları ve organize suçları / organized crime [organize suçları] devlet aygıtına dahil etmiş, bu da Derin Devlet'in gayri resmi / informal kaynağını oluşturmuştur. Bu durum, haydutluğun ulusal kurtuluş için sosyal haydut / social bandits [sosyal haydut] figürü ile organize suç figürü arasında çift kodlama / double-coding [ikili kodlama] ile algılanmasına yol açmıştır.
Jön Türk Dönemi ve İlk Kurumsal Çekirdek: Derin Devlet’in modern çekirdeği, Jön Türkler / Young Turks [Jön Türkler] dönemi (1908–1913) sırasında ortaya çıkan Özel Teşkilat / Special Organization (Teşkilat-ı Mahsusa) ile atılmıştır. Bu gizli teşkilat, genellikle eski haydutlardan (fedaiin / fedaiin) devşirilen militanlardan oluşmuş ve yargısız infazları / extrajudicial executions [yargısız infazları], yolsuzluğu ve organize suçları içeren bir gayri resmi / informal kurumlar repertuarını oluşturmuştur. Teşkilat, 1915-1917 dönemindeki Ermeni tehcir ve katliamında kilit rol oynamıştır.

II. Soğuk Savaş Döneminde Yeniden Yapılanma ve Kurumsallaşma

Tek parti döneminde (1923-1945), otoriter rejim yapısı nedeniyle Derin Devlet’e duyulan ihtiyaç ikincil / superfluous [ikincil] hale gelmiş olsa da, 1945 sonrası demokrasiye geçiş / transition to democracy [demokrasiye geçiş] süreci, onun yeniden organize olmasını zorunlu kılmıştır.

A. NATO Entegrasyonu ve Kontrgerilla'nın Doğuşu

Türkiye'nin 1945-1947 arasındaki kritik dönemi, ülkenin ABD'nin korumasına ve Marshall Planı / Marshall Plan [Marshall Planı] yardımlarına bağımlı hale gelmesine neden olmuştur. Bu süreçte ABD’nin ve Batı Blokunun güvenlik kaygıları, Türkiye’nin Derin Devleti’nin uluslararası bir ağa bağlanmasını sağlamıştır.

Gladio Operasyonu: 1952 yılında Türkiye’nin NATO üyeliği, uluslararası çapta bir kilitleme / lock-in effect [kilitleme etkisi] yaratmıştır. Bu kapsamda, CIA ve MI6'nın komünist tehdide karşı kurduğu gizli ordu ağı olan Operation Gladio / Gladio [Gladio] Türkiye'de Özel Harp Dairesi (ÖHD) veya bilinen adıyla Kontrgerilla olarak kurulmuştur.
ÖHD’nin Görev Alanı: ÖHD, Genelkurmay Başkanlığı’na bağlıydı ve 1974'e kadar JUSMMAT (ABD Askeri Misyonu) tarafından finanse edilmiştir. Kuruluş amacı komünizmle mücadele olsa da, zamanla yetkileri aşılmış, siyasi muhalefeti yok etme / destroy political dissidence ve gerektiğinde hükümetleri baltalama / subvert [baltalama] amacıyla kullanılmıştır.

B. Erken Dönem Operasyonları (1950–1970)

ÖHD, yasal sınırların ötesindeki yetkilerini kullanarak, Türkiye’nin siyasi hayatını derinden etkileyen olaylara karışmıştır:

6–7 Eylül Olayları (1955): Kıbrıs sorununu bahane eden ÖHD (dönemin adı Taktik Seferberlik Kurulu), psikolojik bir kampanya / psychological campaign [psikolojik kampanya] yürüterek İstanbul’daki azınlıklara yönelik pogromu / pogrom [saldırı] organize etmiştir.
Kıbrıs ve TMT: ÖHD, Kıbrıs’taki Türk Mukavemet Teşkilatı (TMT)’nı kurarak adadaki Türk Gladio’su görevini üstlenmiş ve bu amaçla silah kaçakçılarıyla (örneğin Alaattin Çakıcı) işbirliği yapmıştır.
1960 ve 1971 Müdahaleleri: 1960 darbesi ve 1971 muhtırası, Atatürkçülük / Atatürkism [Atatürkçülük] ideolojisini silahlı kuvvetlerin koruyuculuk / guardianship [koruyuculuk] rolü ile birleştirmiş ve askeri müdahaleyi sürekli bir denge / equilibrium [denge] mekanizması haline getirmiştir.

III. Derin Devletin Yükselişi, Organize Suç ve JİTEM (1970–2000)

1970’ler, Derin Devlet’in yıkıcılık / subversion [yıkıcılık] faaliyetlerini yoğunlaştırdığı ve organize suç ile iç içe geçtiği dönemdir.

A. Modern Haydutların Yaratılması ve Siyasi Terör

1960’ların sonlarından itibaren Türk devleti, ülkücü militanlar (İdealist Ocaklar/Gray Wolves) gibi faşist unsurları sahte bir anti-komünizm mücadelesi altında modern haydut / modern bandits [modern haydut] olarak kullanmıştır.

Gizli Operasyonlar ve Suikastlar: ÖHD ve MİT, bu militanlarla işbirliği yaparak yargısız infazlar ve politik terör / political terror [politik terör] eylemleri gerçekleştirmiştir. Bu dönemdeki önemli siyasi cinayetler arasında DİSK lideri Kemal Türkler’in öldürülmesi (1980) ve Kahramanmaraş Katliamı (1978) yer almaktadır.
Çakıcı'nın Eğitimi: Alaattin Çakıcı, 1987’de MİT Kontrterör Dairesi tarafından "eleman" statüsünde yetiştirilmiş, Mossad ve CIA’den alınanlara benzer çok özel eğitimlerden geçirilmiştir. Çakıcı, Abdullah Çatlı gibi isimlerle birlikte MİT’ten aldığı sahte belgelerle yurt dışı operasyonlarında kullanılmıştır.

B. Kürt Sorunu ve JİTEM’in Yükselişi

1984’te PKK çatışmalarının başlaması, Derin Devlet’in Kürt illerinde yeni bir otoriterlik / authoritarianism [otoriterlik] biçimine bürünmesine yol açmıştır.

JİTEM’in Kuruluşu: 1987’deki Olağanüstü Hal (OHAL) ilanından sonra, Jandarma İstihbarat ve Terörle Mücadele (JİTEM) ve koruculuk sistemi gibi yeni otokratik gizli hizipler / autocratic cliques [otokratik gizli hizipler] Derin Devlet’in ana karargâhı haline gelmiştir. JİTEM’in varlığı, devlet tarafından uzun süre inkâr edilmiş, ancak Susurluk ve Şemdinli olaylarıyla kanıtlanmıştır.
Sistematik Suçlar: JİTEM, Güneydoğu'da faili meçhul / unknown assailant [faili meçhul] cinayetlerin, işkencenin ve zorla kaybetmelerin (en az 1,500 ila 5,000 arası) sorumlusu olarak gösterilmiştir (Örneğin Kürt siyasetçi Vedat Aydın, yazar Musa Anter ve Diyarbakır Emniyet Müdürü Gaffar Okkan).
Uyuşturucu ve Finans: Derin Devlet’in cikliksel mekanizması / cyclical process [döngüsel süreç], silahlı çatışmayı ve organize suçu beslemiştir. Türkiye, Balkan Rotası / Balkan Route [Balkan Rotası] üzerinde eroin trafiğinin merkeziydi. 1990’larda eroin ticareti, JİTEM ve korucular tarafından kontrol edilen Olağanüstü Hal Bölgesi’nde gerçekleşmekte ve bu kaçakçılıktan elde edilen paranın bir kısmı "PKK ile savaşan gayri resmi milislere" / unofficial militia fighting the PKK [gayri resmi milislere] aktarılmaktaydı.

C. Susurluk ve Devletin Dönüşümü (1996)

1990’larda, Tansu Çiller’in Başbakanlığı döneminde, Derin Devlet’in yasa dışı faaliyetleri zirveye ulaşmış ve “gayri resmi devlet” / informal state [gayri resmi devlet] haline gelmiştir.

Susurluk Kazası (1996): Bu kaza, Abdullah Çatlı (Interpol kırmızı bültenle aranan katil ve uyuşturucu kaçakçısı), Emniyet Müdür Yardımcısı Hüseyin Kocadağ ve DYP milletvekili Sedat Bucak'ın aynı arabada bulunmasıyla, devlet-mafya bağlantısını gözler önüne sermiştir. Soruşturmalar, o dönem İçişleri Bakanı olan Mehmet Ağar ve MİT Kontrterör Dairesi’ni (Mehmet Eymür liderliğindeki) olaylara doğrudan karıştırmıştır.

IV. Dönüşüm, AKP ve Güncel Yapılanma

2000’ler, askeri vesayetin / tutelage [vesayetin] zayıflamasıyla Derin Devlet’in biçim değiştirdiği bir dönemi işaret eder.

A. Askeri Vesayetin Gerilemesi ve Ergenekon

Avrupa Birliği’ne üyelik süreci (1999) ve 2001 ekonomik krizi, askeri özerkliği / military autonomy [askeri özerkliği] kademeli olarak düşürmüştür.

Ergenekon Davaları (2008–2013): Bu davalar, Derin Devlet’in otokratik gizli hiziplerini [autocratic cliques] hedef almış ve eski generallerin / retired military men [emekli askerlerin] darbe planlarından yargılanmasına yol açmıştır. Davalar, askeri müdahale tehdidinin / putsch threat [darbe tehdidi] ortadan kalkmasına yardımcı olsa da, genellikle AKP ve Gülen Hareketi arasındaki güç mücadelesinin bir aracı olarak kullanılmıştır.
MİT’in Yükselişi: Gülen Hareketi’nin emniyet ve yargı içindeki yapılanması, 2010’larda AKP ile çatışmaya girmiştir. Bu süreç, Başbakan Erdoğan’ın MİT’e, özellikle Kürt sorununu / Kurdish question [Kürt sorununu] ele alma konusunda, yürütmenin / executive [yürütmenin] kontrolünü güçlendiren olağanüstü yetkiler / extraordinary powers [olağanüstü yetkiler] veren yeni yasalar çıkarmasına yol açmıştır.

B. Demokratik Kontrolün Yetersizliği ve Yeni Otoriterlik

Derin Devlet’in gerilemesi, yerini demokratik olmayan sivil kontrol / undemocratic civilian control [demokratik olmayan sivil kontrol] altında yeni bir otokratik / autocratic [otokratik] yapılanmaya bırakmıştır.

Yürütmenin Aşırı Yetkileri: AKP'nin yetki devri demokrasisi / delegative democracy [yetki devri demokrasisi] kurma eğilimi, yürütme organının yasama ve yargı üzerindeki gücünü artırmıştır. Bu durum, şeffaflık / transparency ve hesap verebilirlik ilkelerinin ortadan kalkmasına neden olmuştur.
Devlet Sırrı ve Susurluk’un Devam Eden Etkisi: Ergenekon davaları, Susurluk ve JİTEM olaylarının tüm detaylarını ortaya çıkaramamış, cinayetlere karışan birçok kişinin cezadan muaf / impunity [dokunulmaz] kalmasını sürdürmüştür.

V. Önemli Operasyonel Mekanizmaların Detayları

Türk Derin Devleti’nin operasyonları, gizlilik / concealment [gizlilik] ve makul inkâr edilebilirlik / plausible deniability [makul inkâr edilebilirlik] prensiplerine dayanmaktadır.

Operasyonel Alan	Mekanizma ve Aktörler	Kanıtlar
Örtülü Şiddet	JİTEM ve ÖHD tarafından gerçekleştirilen "faili meçhul" cinayetler ve siyasi suikastlar. PKK'ya karşı mücadele bahanesiyle Kürt işadamlarının hedef alınması.	Susurluk ve Şemdinli olaylarında JİTEM'in varlığının resmi belgelerle ortaya çıkması. JİTEM'e 5,000'den fazla faili meçhul cinayet ve kayıp vakası atfedilmesi.
Sahte Bayrak Eylemleri	Gladio yapısının amacı olan komünist/sol tehdidi gerekçelendirmek için terör eylemlerini finanse etme veya bizzat gerçekleştirme.	6–7 Eylül olaylarının ÖHD tarafından planlanması. Neo-faşist militanların (Gray Wolves) siyasi şiddet için kullanılması.
Organize Suç ve Finans	Uyuşturucu kaçakçılığı (Balkan Rotası) ve kara para aklama yoluyla otokratik gizli hiziplerin finanse edilmesi.	Susurluk’ta Abdullah Çatlı’nın hem devlet adına çalışan bir figür hem de uyuşturucu kaçakçısı olarak konumlanması. 1990'larda Çiller döneminde rent dağıtımı / rent-distribution [rant dağıtımı] ve sui generis / özgül [özgül] işadamlarının (kaçakçılık ve yolsuzluktan beslenen) korunması.
Uluslararası Bağlantılar	CIA/Mossad gibi yabancı istihbaratlarla işbirliği ve eğitim. ABD ve İngiliz istihbaratıyla işbirliği içinde NATO şemsiyesinde örgütlenme (Gladio).	Alaattin Çakıcı'nın MİT'te Mossad ve CIA benzeri eğitimler aldığını belirtmesi. Eski MİT mensubu Mehmet Eymür'ün sahte pasaport ve kimlik kartları temininde rol alması.

Makale Bütünlüğüne Dair Sonuç Notu

Muhterem araştırmacı, çalışmamızda görüldüğü üzere (önceki yazılarımızda da belirtildiği gibi), Türk Derin Devleti, Kemalist / Kemalist ideolojinin kutsadığı devlet aklı / raison d'état [devlet aklı] ve gizlilik / secrecy [gizlilik] temelinde, organik olarak Osmanlı’dan miras kalan haydutlukla ilişki kurma pratiklerini sürdürmüştür.

Özellikle 1990’larda JİTEM ve MİT içindeki kliklerin organize suçlarla kurduğu simbiyotik / symbiotic [ortak yaşam] ilişki, yapıyı geçiş rejimlerinde / post-transitional settings [geçiş rejimlerinde] görülen en uç / most extreme [en uç] otoriterlik biçimlerinden birine dönüştürmüştür.

Çalışmanızda ele almanız gereken önemli bir nokta, yasal kısıtlamaların / constitutional confines [anayasal sınırlamaların] ötesinde faaliyet gösteren bu seçilmemiş yapının, modern gözetim devleti / surveillance state [gözetim devleti] ve kolektif kontrol / total control [topyekûn kontrol] mekanizmalarıyla nasıl birleştiği, özellikle de AKP yönetiminde askeri vesayetin sona ermesinin, bürokratik otoriterliğin / bureaucratic authoritarianism [bürokratik otoriterliğin] yeni, sivil bir biçimine dönüşüp dönüşmediği sorusudur. ABD Derin Devleti başlığı altında incelediğimiz ideolojik ele geçirme tezlerinin, Fetullahçı yapının yargı ve emniyete sızmasıyla (önceki yazılarımızda belirtildiği üzere) nasıl karşılıklı etki / reciprocal causality [karşılıklı nedensellik] yarattığını da derinlemesine incelemek, tez çalışmanızın gücünü artıracaktır.

KAYNAKÇA

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State.

Brown, A. C. (1987). The Secret Life of Sir Stewart Graham Menzies, ... Macmillan Pub Co.

Chaffetz, J. (2025). They're Coming for You: How Deep State Spies, NGOs, and Woke... (1. baskı). HarperCollins Publishers.

Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal... (Bağımsız yayımlandı).

Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı).

Herndon, J. M. (2024). Exposing Deep State Science Mistakes, Lies and Environment (1. baskı). ZAKLAD NARODOWY im. OSSOLINSKICH.

Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster.

Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1.

Kestell, V. (2018). Deep State Stealth. Faith.Filled F.

Poyraz, E. (2013). İplikçi Kirli İlişkiler Yumağı. Tanyeri Kitap (Gündemdekiler: 10).

Rowan, R. W. (t.y.). Terror in Our Time: The Secret Service of Surprise Attack. Longmans, Green and Co.

Stafford, D. (1999). Churchill and the Secret Service (1997 telif hakkı). The Overlook Press.

Söyler, M. (2015). The Turkish Deep State: State Consolidation, Civil-Military Relations and Democracy. Routledge Studies in Middle Eastern Politics.

Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing.

Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

Almanya Derin Devleti: Tarihsel Süreçler, Kurumsal Evrim ve Ulus-Aşırı Bağlantılar

I. Tarihsel Kökenler: Prusya, Weimar ve Nasyonal Sosyalizm Dönemi

Alman topraklarındaki gizli ve yasal olmayan iktidar mekanizmalarının kökenleri, erken ortaçağ dönemine kadar uzanmaktadır. Örneğin, Kutsal Vehm / Secret Tribunal of Free Judges [Gizli Hür Yargıçlar Kurulu], 770 yılında Şarlman / Charlemagne [Şarlman] tarafından, yasaların üstünde hareket ettiğine inanılan soyluları mahkûm etmek için gizli işaretler ve şifrelerle kurulmuştu.

Ancak modern Alman Derin Devleti'nin temelleri, 19. yüzyıldaki Prusya militarizmi ve 20. yüzyılın siyasi kaosunda atılmıştır.

A. Weimar Dönemi ve İdeolojik Subversiyon / Yıkım

Birinci Dünya Savaşı sonrasında, Komünist subversiyonu / yıkımı ve devrimi yaymak amacıyla kurulan Sovyet Komintern / Communist International [Komünist Enternasyonali], Batı medeniyetini içeriden çökertmek için Almanya'yı birincil hedef olarak belirlemiştir.

Frankfurt Okulu'nun Misyonu: Moskova, Birinci Dünya Savaşı sonrasında Weimar Almanya'sını içeriden yok etmek ve ardından Avrupa'nın kültürünü zehirleyerek ve tarihini tahrip ederek çökertmek amacıyla Frankfurt Okulu'nun tohumlarını stratejik olarak ekmiştir. Bu kurum, başlangıçta Sosyal Araştırmalar Enstitüsü / Institute for Social Research [Sosyal Araştırmalar Enstitüsü] adıyla 1923 yılında Frankfurt am Main'daki Goethe Üniversitesi çatısı altında kurulmuştur.
Kültürel Marksizm ve Nihilizm / Hiççilik: Bu hareket, entelektüel elitlere hitap eden, Eleştirel Teori / Critical Theory [Eleştirel Teori] temelinde, Batı medeniyetinin her yönünü acımasızca eleştirerek içeriden yıpratmayı amaçlayan bir mekanizma tasarlamıştır. Amaç, zorlu komünist öğreti yerine daha kolay bir yıkım motoru / destruction engine [yıkım motoru] olarak nihilizm / nihilism [hiççilik] kullanarak toplumsal düzeni çökmeye zorlamaktı. Bu süreç, Batı'da Komünizme karşı savaşmak üzere tasarlanan ABD istihbarat kurumlarının dahi, yıllar sonra bu ideolojiyi kurumsal kültürlerine empoze etmesiyle sonuçlanmıştır (önceki yazılarımızda ABD Derin Devleti'nin ideolojik ele geçirilmesinde bu konuya değinmiştik).

B. Nasyonal Sosyalizm ve Finansal Ele Geçiriliş

Nazi Almanyası'nın yükselişi ve Derin Devlet'in operasyonel gücü, hem içerideki bürokratik mekanizmalara hem de uluslararası finansal destekçilere dayanmıştır.

Wall Street Finansmanı: Kaynaklar, Nazilerin iktidara gelmesinin, sanayilerini kurmasının ve savaş hazırlığı yapmasının Wall Street’in desteği olmadan mümkün olamayacağını göstermektedir. Amerika'nın en zengin aileleri (Harriman, Bush, Rockefeller, Du Pont, Morgan, IBM), Hitler'i ve Stalin'i finanse etmiş, ideolojik olarak liberal demokrasiyi yıkmayı arzu eden bu gruplar için tek ideoloji kâr / profit [kâr] olmuştur. Örneğin, Dawes Planı ve Young Planı aracılığıyla kurulan Uluslararası Ödemeler Bankası (BIS), Hitler’in kasalarına fon aktarmış ve Nazi savaş makinesini finanse etmeye devam etmiştir.
Kurumsal İşbirliği ve Köle Emeği: Amerikan şirketlerinin Alman iştirakleri (Opel, Ford, ITT, IBM) Alman savaş çabalarına büyük destek vermiştir. Özellikle IBM'in delikli kart teknolojisi (Hollerith sistemi), Nazilerin Holokost’un altı aşamasını (kimlik tespiti, dışlama, el koyma, gettolaştırma, sınır dışı etme ve imha) otomatikleştirmesini ve hızlandırmasını sağlamıştır.
Hukukun Yıkımı: Reichstag Yangını, Nazi Derin Devleti’nin, muhaliflerini (özellikle sosyalistleri ve komünistleri) terörize etmek için kullandığı, büyük ihtimalle bir sahte bayrak operasyonu / false flag operation [sahte bayrak operasyonu] idi. Bunu takip eden Yetki Yasası / Enabling Act [Yetki Yasası] ile Alman Parlamentosu, fiilen intihar ederek tüm yetkisini yürütme organına devretmiştir. Bu dönemde, mahkemeler en ciddi suçların bile cezasız kalmasına izin vermiş, hukuk devleti / rule of law [hukuk devleti] görünümü / facade [façade] altında bir toplama kampı / concentration camp [toplama kampı] sistemi işletilmiştir.

C. İstihbaratın Gizli Hayatta Kalması

Versailles Antlaşması'nın Alman ordusunu ve istihbaratını dağıtmasına rağmen, Derin Devlet'in gizli kolları hayatta kalmıştır:

Nicolai'nin Dedektif Ajansı: Birinci Dünya Savaşı sırasında Alman Askeri İstihbaratı'nın (Nachrichtendienst) başında bulunan Albay Walther Nicolai, savaş sonrası antlaşmayı ihlal ederek, casusluk ve karşı-casusluk güçlerinin çekirdek kadrosunu korumuştur. Bunu, Berlin'de zengin bankerler ve sanayiciler tarafından finanse edilen özel bir dedektiflik ajansı / private detective agency [özel dedektiflik ajansı] kurarak sağlamıştır. Bu fonlar, komünizm ve Weimar Cumhuriyeti'ne düşman olan çevrelerden geliyordu.

II. II. Dünya Savaşı Sonrası Kurumsal Evrim ve Transnasyonal Yapı

İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda, ABD'nin Soğuk Savaş hedefleri, Alman istihbarat yapılarını yok etmek yerine onları yeniden kullanarak küresel Derin Devlet'e entegre etmiştir.

A. Denazifikasyonun / Nazilerden Arındırmanın Başarısızlığı

Müttefikler, Almanya'nın sanayi kartellerini (özellikle I.G. Farben) dağıtmayı ve Nazilerden arındırmayı (Denazification / Nazilerden Arındırma) amaçlasa da, bu süreç Wall Street'in çıkarları ve ABD istihbaratının Soğuk Savaş kaygıları nedeniyle başarısız olmuştur.

Operation Paperclip ve CIA: ABD, Sovyet tehdidine karşı, Paperclip Operasyonu aracılığıyla, Nürnberg mahkemelerinden kaçanlar da dahil olmak üzere 1500'den fazla Nazi bilim insanı ve teknisyenini ülkeye getirmiştir. CIA, Nazi İstihbarat lideri Reinhard Gehlen’in teşkilatını (Gehlen Örgütü) bünyesine katmıştır. Bu durum, CIA'in Nazileştirilmesi / Nazification of the CIA [CIA’in Nazileştirilmesi] olarak nitelendirilmiştir.
NATO ve Gladio: Almanya, NATO'nun kurucu üyelerinden biri olarak, ulus-aşırı derin devlet / supranational deep state [ulus-aşırı derin devlet] yapısının merkezine yerleşmiştir. CIA ve MI6'nın komünist işgale karşı kurduğu gizli ordu ağı olan Gladio Operasyonu / Operation Gladio [Gladio Operasyonu], Türkiye'deki Kontrgerilla gibi, Almanya'da da oluşturulmuştur. 1949'da, aralarında eski SS ve Wehrmacht subaylarının da bulunduğu yaklaşık 2.000 kişi gizli bir paramiliter ordu kurmuştur.

B. Modern İstihbarat ve Siyasi Etki

Soğuk Savaş döneminden bugüne, Alman istihbaratının bir kısmı (Gehlen Örgütü'nden türeyen BND / Federal Intelligence Service [Federal İstihbarat Servisi]), ABD ve İngiltere ile yakın işbirliği içinde çalışmaktadır. Özellikle İngiliz GCHQ'nun, ABD'de yasal izinle izleyemeyeceği Amerikan vatandaşları hakkında bilgi toplamak için müttefik ülkelerin istihbarat servislerini (İngilizler "her şeyi" İsrail ise "birçok şeyi" almaktadır) bir "çözüm yolu" / work-around olarak kullanması, bu transnasyonal işbirliğinin boyutunu göstermektedir.

Almanya'da iç istihbarattan sorumlu olan Anayasayı Koruma Federal Ofisi (BfV), hem aşırı sağcı neo-Nazi ağlarını hem de aşırı solcu şiddet yanlısı örgütleri takip etmektedir. Özellikle Antifa (Antifaschistische Aktion) ağı, Alman güvenlik teşkilatları tarafından anayasal düzeni ortadan kaldırmayı hedefleyen örgütlü bir aşırı solcu şiddet eylemcisi ağı / left-wing violent extremist network [örgütlü aşırı solcu şiddet eylemcisi ağı] olarak tanımlanmıştır.

C. Ekonomik Derin Devlet

Alman devleti ve finansal kurumları, küresel ekonominin merkezinde yer almaktadır. Avrupa'daki bankacılık sisteminin büyük ölçüde, özellikle de İtalyan bankalarındaki batık krediler nedeniyle, Avrupa Merkez Bankası / European Central Bank [Avrupa Merkez Bankası] tarafından suni teneffüs / artificial respiration [suni teneffüs] ile ayakta tutulduğu iddia edilmektedir. Bu durum, esasen Alman Bundesbank'ı kaynaklıdır. Deutsche Bank'ın 40 trilyon Avro'yu bulan devasa türev / derivatives [türev] portföyünün çökmesi halinde, Avrupa ve ABD'deki diğer büyük bankaların domino taşı gibi devrileceği yönündeki kaygılar, Almanya'nın küresel finansal sistemdeki merkezi ve kırılgan / precarious [kırılgan] rolünü vurgulamaktadır.

Makale Bütünlüğüne Dair Ek Not

Daha önceki yazılarımızda (özellikle Rusya Derin Devleti hakkında) tartıştığımız Kültürel Marksizm ve Eleştirel Teori'nin, Almanya'da Weimar Cumhuriyeti döneminde tohumlarının atılması ve ABD kurumlarına sızması, konunun uluslararası etkileşimini güçlendiren temel bir noktadır.

Ayrıca, Türkiye Derin Devleti'nin NATO/Gladio üzerinden Batı ittifakına entegrasyonu (Kontrgerilla) ve bu ağın Alman, ABD ve İngiliz gizli servisleriyle olan operasyonel ortaklıkları, küresel bir gölge yönetim / shadow government [gölge yönetim] sisteminin varlığını kanıtlamaktadır. Bu bağlamda, II. Dünya Savaşı sonrasında Nazilerin yargılanmadan kaçarak / evasion of justice [yargılanmadan kaçarak] ABD ve NATO bünyesine alınması, sadece siyasi bir karar değil, aynı zamanda realpolitik / gerçek siyaset / realpolitik [gerçek siyaset] adına atılan, etik sınırları zorlayan bir adımdır.

KAYNAKÇA

Ambinder, M. & Grady, D. B. (2013). Deep State. Bergman, R. (2007). The Secret War with Iran: The 30-Year Covert Struggle for... (R. Hope, çev.). Oneworld Publications Ltd. Black, J. (2007). The secret history of the world . as laid down by the secret... Brown, A. C. (1987). The Secret Life of Sir Stewart Graham Menzies, ... Macmillan Pub Co. Chaffetz, J. (2025). They're Coming for You: How Deep State Spies, NGOs, and Woke... (1. baskı). HarperCollins Publishers. Cornwell, J. (2000). Hitler's Pope: The Secret History of Pius XII. Viking, Penguin Random House LLC. Cruz, E. (2017). Ring of the Cabal: The Secret Government of The Royal Papal... (Bağımsız yayımlandı). Dagatti, M., Vitale, M. A. & Ledesma, M. (Ed.). (2018). THE “DEEP STATE” AS RHETORIC. African Yearbook of Rhetoric, 8. Engelhardt, T., Greenwald, G. & Ruder, E. (Ed.). (2014). Shadow Government: Surveillance, Secret Wars, and a Global... (2. baskı). Hughes, D. (2024). Wall Street, the Nazis, and the Crimes of the Deep State (1. baskı). Simon and Schuster. Jallai, A. (2015). Deep State. Anton Modin Book 1. Kehl, J. A. (2018). The Cross, The Eagle and the Rising Sun: The 1941 Vatican... Word Association Publ. Kestell, V. (2018). Deep State Stealth. Faith.Filled F. Olav, H. E. (t.y.). The Grand Self-Deception: A Libertarian Manifesto Against... Poyraz, E. (2013). İplikçi Kirli İlişkiler Yumağı. Tanyeri Kitap (Gündemdekiler: 10). Rowan, R. W. (t.y.). Terror in Our Time: The Secret Service of Surprise Attack. Longmans, Green and Co. Stafford, D. (1999). Churchill and the Secret Service (1997 telif hakkı). The Overlook Press. Waller, J. M. (2024). Big Intel: How the CIA and FBI Went from Cold War Heroes to... Regnery Publishing. Zilliacus, K. (1946). Mirror of the Past: A History of Secret Diplomacy. Current Books, Inc., A. A. WYN, Publisher.

FRANSA DERİN DEVLETİNİN MİMARİSİ, TARİHSEL OPERASYONLARI VE EZOTERİK KÖKENLERİ

I. Tarihsel ve Kurumsal Kökenler

Fransa’daki Derin Devlet’in kökenleri, erken dönem modern casusluk faaliyetlerine ve uluslararası siyasi müdahalelere dayanır. Kavramsal olarak, devletin güvenliği (Security of the State) fikri, Elizabeth I döneminde kurulan İngiliz karşı-casusluk servisinden (counter-espionage) hemen sonra, bu tür gizli yapıların Fransa'da da varlığına işaret etmektedir.

A. Gizli Diplomasi ve Bürokratik Nüfuz

Fransız Gizli Servisi’nin beyinlerinin her zaman akut / acute [keskin] olduğu ve modern gizli hizmetlerin birçok varyasyonunun ve inceliğinin Fransız uygulayıcılar tarafından başlatıldığı düşünülmektedir.

Erken Emperyalizm ve Finans: I. Dünya Savaşı'ndan önce, Fransa, sömürgecilik / colonialism [sömürgecilik] politikaları ve demir-cevheri yataklarını ele geçirme arzusu gibi finansal gerekçelerle dış politikada aktif rol oynamıştır. Örneğin, Alsace ve Lorraine bölgelerinin I. Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'dan alınmasının ardında, Alman büyük sermayesinin bu zengin demir-cevheri yataklarına duyduğu arzu yatmaktaydı. Fas’ın boyun eğdirilmesi ve Cezayir'deki sömürgecilik gibi eylemler, Fransa’nın İngiltere ve İspanya ile yaptığı gizli anlaşmalarla / secret treaties [gizli anlaşmalarla] detaylandırılmış, kamuya açık bildirilerde ise Fas’ın toprak bütünlüğünü koruma sözü verilmiştir. Bu durum, o dönemde uluslararası anarşinin bir parçası olan gizli diplomasi / secret diplomacy [gizli diplomasi] ve güvenilmezlik / untruthfulness [güvenilmezlik] sistemini göstermektedir.
Savaş Sonrası Yıkıcılık / Subversion: I. Dünya Savaşı sonrasında, Fransız gizli servisi ve hükümetleri, Versay Antlaşması’nın / Treaty of Versailles [Versay Antlaşması’nın] hükümlerini korumak ve revizyon taleplerini bastırmak için gizli ajanları sürekli olarak kullanmıştır. Ayrıca, 1919–1931 yılları arasında Fransız dış politikaları, aşırı dar görüşlülük / extreme narrowness ve aşırı kapsamlılık / excessive scope [aşırı kapsamlılık] arasında gidip gelen, casusluk entrikaları / espionage intrigues [casusluk entrikaları] ile doymuş kişilerce belirlenmiş gibi görünüyordu.

B. İdeolojik Yıkım ve Kültürel Marksizm

Önceki yazılarımızda tartıştığımız Kültürel Marksizm / Cultural Marxism ve Eleştirel Teori / Critical Theory akımlarının temelinin atıldığı Frankfurt Okulu'nun kurucu figürleri, başlangıçta Avrupa'daki Sovyet sempatizanları arasında yer almıştır. Eski ABD Dışişleri Bakanlığı yetkilisi Noel Haviland Field, Frankfurt Okulu figürlerini operasyonel temasları arasında saymış ve bu kişilerin ağlarının Nazi sonrası Avrupa’yı Stalin’in imajına uygun [Stalin's image] olarak inşa etmesini ummuştur. Bu ideolojik yaklaşımın, ABD ve İngiliz bölgelerinin, sonradan Demokratik Alman Cumhuriyeti’ne (Doğu Almanya) dönüşen Sovyet kontrolündeki bölgeye birer kopyası haline gelmesini engellemek için çalıştığı belirtilmiştir.

II. Dünya Savaşındaki Kritik Operasyonlar

Fransız Derin Devleti, II. Dünya Savaşı sırasında, seçilmiş hükümetin teslim olmasına rağmen, yeraltı / underground [yeraltı] faaliyetlerini sürdürmüştür.

A. Çift Taraflı Gizli Servisler

Savaşın düş kırıklığıyla, Mareşal Petain’in hükümeti Fransa’nın teslim olduğunu duyursa da, Colonel Rivet (eski Fransız gizli servisinin şefi) ve General Revers gibi isimler, faaliyetlerine devam etme kararı almışlardır. Bu yapılar, Vichy hükümeti bünyesinde Ordunun Direniş Örgütü (ORA) ve Menees Anti-nationales Bürosu (BMA) gibi paravan isimler altında gizlenmiştir. Bu örgütler, Vichy’ye itaat ederken aynı zamanda Almanları kovmayı hedeflemiş ve Bertrand’ın kriptanaliz merkezi gibi kritik istihbarat kanallarını İngiliz SIS'e (MI6) aktarmıştır.

B. Darlan Suikasti ve Makul İnkar Edilebilirlik

Kuzey Afrika’daki Amiral Darlan suikasti [Darlan assassination] (Aralık 1942), Derin Devlet’in ne kadar karmaşık ve etik dışı eylemlere girişebileceğini gösteren tipik bir örnektir. Darlan, Müttefiklerin nefret ettiği bir Nazi işbirlikçisiydi ve Churchill’in özel danışmanı Cadogan, Darlan’ın öldürülmediği sürece ilerleme kaydedilemeyeceğinden şikâyet etmiştir.

Operasyon: Suikastçı Fernand Bonnier de la Chapelle, ABD OSS ve İngiliz SOE’nin ortak yürüttüğü bir kampta özel eğitim almış Royalist bir fanatikti. Bonnier, Darlan'ı vurduktan sonra, gizli bir askeri mahkeme / drumhead court-martial [askeri mahkeme] tarafından hemen yargılanarak infaz edilmiş, bu da olayın hızla örtbas edilmesini sağlamıştır.
Makul İnkar Edilebilirlik: Churchill'in yakın danışmanı Cadogan, Darlan'ın ortadan kaldırılmasının "ahlaki açıdan" / morally [ahlaki açıdan] savaşı kaybetmemek için gerekli olduğunu düşünmüş, ancak İngiliz Gizli Servisi’nin (SIS) suikastte parmağı olduğu iddialarını reddedenler arasında yer almıştır. SIS Şefi "C" Menzies, suikastin olduğu gün Cezayir'de bulunmaktaydı.

III. Ezoterik Kökenler ve İdeolojik Çatışmalar

Fransa, Batı’daki ezoterik / esoteric [gizemli] ve okült / occult [gizemli] akımların ve Devrim’in yıkıcı felsefesinin merkezi olarak da kabul edilir.

A. Okült ve Farmasonluk Etkisi

ve 18. yüzyıllarda Fransa, Kardinal Richelieu gibi figürlerin okült felsefe / occult philosophy [gizemli felsefe] danışmanları (Père Joseph) tuttuğu bir siyaset sahnesiydi. Kont de Saint Germain'in, Farmasonluğun / Freemasonry [farmasonluğun] "Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik" / Liberty, Equality, Fraternity [Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik] mantrasını icat ettiği iddia edilir.
Fransız Devrimi'nin Ezoterik Yıkımı: Fransız Devrimi / French Revolution [Fransız Devrimi], kaynaklara göre, Katolik Kilisesi’ne ve halkına karşı yürütülen bir Farmason savaşı / masonic war [farmason savaşı] idi. Bu dönemde 13.000’den fazla Katolik’in idam edildiği iddia edilmektedir. Devrimin liderlerinin (Danton, Robespierre) Illuminati / İlluminati [İlluminati] tarafından aydınlatıldığı / illuminated [aydınlatıldığı] (fikirlerinin aşılandığı) öne sürülmüştür. Bu hareketin ardındaki yıkım kuvvetleri, Notre Dame Kilisesi’ndeki sunağa çıplak bir kadın heykelini (Akıl Tanrıçası) yerleştirerek Hristiyanlık Tanrısı’nın öldüğünü ilan etmiş, bunun ardından Fransız hükümeti çökmüştür.

B. Soğuk Savaş ve Modern Terör

Soğuk Savaş döneminde ABD, Fransa’daki Derin Devlet yapılarını, özellikle komünizmin etkisini kırmak için yoğun bir şekilde kullanmıştır. ABD, Fransız Komünist Partisi’nin (PCF) işçi hareketi üzerindeki gücünü kırmak için çabalamıştır.

Ulus-Aşırı Yapılar: Fransa, NATO'nun bir üyesi olarak, ABD CIA ile işbirliği içinde, Gladio / Gladio gizli ordularının kurulduğu ülkeler arasında yer almıştır.
Organize Suç Bağlantıları: Türk Derin Devleti’ni incelerken de bahsettiğimiz "French Connection" [Fransız bağlantısı] olarak bilinen eroin kaçakçılığı rotasında, eroin, Türkiye’den temin edilip Marsilya’daki Corsican / Korsikalı [Korsikalı] laboratuvarlarda işlenerek ABD’ye gönderilmiştir.
Güncel Terör ve Manipülasyon: Fransa, son yıllarda IŞİD bağlantılı terör saldırılarının hedefi olmuş (Charlie Hebdo, Bataclan) ve bu durum, ülkede tekrar tekrar olağanüstü hal / state of emergency [olağanüstü hal] ilan edilmesine ve ordunun sokaklara (Sentinelle operasyonu) konuşlandırılmasına yol açmıştır. Bu olaylar, bazı analistler tarafından, uluslararası politikaları değiştirmek (örneğin, Rusya’ya yönelik yaptırımlara karşı Hollande’ı zorlamak) ve Fransız toplumuna korku salmak / instill fear [korku salmak] amacıyla tasarlanmış sahte bayrak operasyonları / false flag operation [sahte bayrak operasyonları] olabileceği şeklinde yorumlanmıştır.

IV. Örnek Olay ve Felsefi İzdüşüm: Yıkıcılık Mefhumu

Fransız Devrimi’nin ardından yaşanan Terör Dönemi / Reign of Terror [Terör Dönemi] ve uygulanan kitlesel infazlar (20.000'den fazla kişinin giyotinle infaz edildiği tahmin edilmektedir), Derin Devlet’in ideolojik motivasyonunun ne kadar yıkıcı olabileceğinin tarihi bir kanıtıdır. Horn'un ifadesiyle [Horn, 2017], Fransız Devrimi'nin arkasındaki kuvvetler, Tanrı'yı ve O'nun takipçilerini / God and His followers [Tanrı'yı ve O'nun takipçilerini] Fransa'nın düşmanları olarak görerek onları ortadan kaldırmayı amaçlamıştır.

Bu olay, nihilizm / nihilism [hiççilik] ve yıkıcılık / destruction [yıkıcılık] felsefesinin devlet gücüyle birleştiğinde ortaya çıkan totaliter yönetim / totalitarian rule [totaliter yönetim] riskini (Napolyon dönemi) somutlaştırmaktadır. Fransız halkının, kendi isteğiyle silaha sarılan mobilize vatandaş (levée en masse) olma deneyiminden, yüz yıl sonra totaliterliğe yönelmesi, sivil gücün korunmasının ne kadar kırılgan olduğunu göstermektedir. Fransızların, ancak despotizm / dictatorship [despotizm] karşısında duydukları temel nefret sayesinde tam anlamıyla bir polis devleti / police state [polis devleti] kurulmasını engelledikleri de belirtilmektedir.