RASÛLULLÂH sallallâhü aleyhi ve sellemin PEŞİNDE

Ebu Yezid Bestami (875) kaddesellâhü sırrahu’l azîz anlattı.

Ruhumun semalara yükseldiğini gördüm.

Cennet ve Cehennem ona gös­terildiği halde o hiçbir şeye bakmıyor, hiçbir şeyle ilgilenmiyordu, çünkü o hadi­seler aleminden ve onu örten perdeden kurtulmuştu.

Sonra vücudu Birlik ve kanat­ları Ebediyet olan bir kuş oldum, ve Mutlak varlığın havasında Saffet küresine gelinceye kadar uçmağa devam ettim.

Ebediyet tarlasındaki Birlik ağacına baktım.

Bir de baktım ki bütün bunlar benim, o zaman haykırdım:

"Ey Turab bu hodbinlikle [kendini beğenen, enâniyetle, bencil, kibirle.]ben sana erişemem. Çünkü ben kendimden kurtulamıyorum"

O zaman Allah Teâlâ: 

"Ey Ebü Yezid sen benim sevgili resulümün arkasından giderek kendi nefsinden kurtulmalısın. Gözlerini onun ayaklarının tozuna sür ve hep onun arkasından git" diye cevap verdi.

Kaynak: Hucvuri, Keşful Mahcub (terc. Nicholson), s. 238

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar