Yahudi Bebekleri Öldürürken Rahatsız Olmuyor...Onun İnancı Bunu Gerektiriyor
Hannah Arendt'in, milyonlarca Yahudinin öldürülmesinde aktif rol oynayan
Nazi subayı Adolf Eichmann üzerine yazdığı kitabın altbaşlığıydı
"Kötülüğün Bayağılığı". 1960’ta Kudüs'te yargılanmış, iki yıl süren
davanın ardından ölüme mahkûm edilerek asılmıştı Eichmann. Arendt'in
"bayağılık" ya da "banallik" sözcüğüyle kastettiği şuydu:
Yargılanması sırasında herkes Eichmann'ı şeytani bir canavar, bir cani olarak
düşünmek istemişti. Ne var ki edebiyatta rastladığımız kötü kahramanlara pek
benzemiyordu Eichmann; ne bir lago'ydu ne bir Macbeth ne de bir IH. Richard. Ne
kötülere özgü bir kibri ne alaycı bir itaatsizliği ne de onu yargılayanlara
meydan okuyan, şeytani bir derinliği vardı. (Örneğin, bundan on yıl sonra Los
Angeles'ta yargılandığı sırada toplum karşıtı açıklamalarıyla bir medya
kahramanına dönüşen, olumsuz bir ibret hikâyesi kahramanı olarak efsaneleşen,
bu yüzden de çatışma, suçluluk duygusu ve azaptan yoksun, yani
"başarmış" Amerikalı bir Raskalnikov olan Charles Mason gibi
değildi.) Tersine, fazlasıyla normal, ortalama, hatta basmakalıptı; sıradan bir
devlet memuruydu. Dünyanın en sıradışı cinayetlerinden sorumlu bu adam, bunları
olabilecek en sıradan güdülerle, iyi bir vatandaş olma isteği, terfi etme
gayreti, görev duygusu ve nezih topluma duyduğu inançla işlemişti. Eichmann'da
kötülük bir ihlal, bir yasatanımaz- lık ya da bir kuraldışılık değil, tersine
daha baştan yasaya boyun eğmekti. Herkesi şaşırtan da buydu. Şeytani bir
zekâyla falan değil, inanılmaz bir bayağılıkla konuşuyordu Eichmann. İdam
edilmeden önceki son sözleri bile, yasaya uymanın verdiği kıvancı yansıtan
klişelerle doluydu. Arendt'e göre, Kudüs'teki davanın öğrettiği de buydu.
Eichmann tüm dünyaya kötülüğün ürkütücü, akılalmaz, dile getirilmesi zor
bayağılığını göstermişti ve kriminal ilkelerle örgütlenmiş bir toplumda bu
bayağılık, insanın doğasında var olan tüm kötücül güdülerin toplamından daha
büyük bir felaket getirmişti dünyaya. Eichmann in Jerusalem: A Report on the
Banality of Evil (Eichmann Kudüs'te: Kötülüğün Bayağılığı Üzerine Rapor),
Penguin Books, 1963, yeni basımı 1992.
ALINTI:Nurdan Gürbilek…Kötü Çocuk Türk
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar