NİETZSCHE’NİN ÖLDÜRDÜĞÜ TANRI

 

MÖ 930'da Yahudilerde Krallık İsrail ve Judah olarak ikiye ayrılmıştı. İsrail'in ilk Kralı Jeroboam'dı (1 Kgs. 14:20) ve Judah'nIN Kralı da Rehoboam'dı(lKgs.l4:21). MÖ 722'de Hosea'nın yönetimi döneminde Samaria'nın düşmesini, MÖ 586'da Zedekiah yönetimindeki Kudüs'ün düşüşü takip eder (2Kgs. 25:18-8).

Kuzey Krallığı, İsrail'de "Elohim'in Dini" olarak tanınırken, IX. yüzyılda Güney Krallığı'nda Judah'da "Jahweh'nin Tarikatı"na dönüştü. Eloist çizginin yerine geçen Jahweist gelenek, yavaş yavaş İbrani İnancı'nı ele geçirdi ve TANRI'yı (GOD) özelleştire­rek Elohim'i "aramızdaki Tanrı (God)", isim vermek gere­kirse "Yahudiler arasındaki Tanrı (God)" şeklinde ilan etti, Yaratılış'a göre her şeyi yoktan var eden TANRI (GOD), Elohim, artık sadece, onların Tanrı'sı (God) olabilmek için Yahudiler'i Mısır'dan çıkaran Tanrı (God [JHWH]) ha­line gelmişti.

"Adımı zikretmeyin. İsrailliler beni kutsal kabul etmeli. Ben TANRI'yım (LORD), sizi kutsallaştıran ve sizi Tanrı'nız (God) olmak için Mısır'dan çıkaran: Ben TANRI'yım (LORD)" (Lev.22:32). Arkasından Jahvveist ge­leneğin Tanrı'sı (God), çarpıcı bir şekilde, kıskançlık gibi "İnsanî" karakteristiklerle ortaya çıktı (Exo. 34:14) ve Jah­vveist rahiplik tarafından insanlaştırıldı. Elohist geleneğin unutulmuş Tanrı'sı (God) ise tam tersine İnsan'ı, nerede ve nasıl olursa olsun Tanrısallaştırıcı idi. İşte, Jahweist pey­gamberlerin (Amos, Isaiah, Micah) İnsanlaştırılmış, Kişisel­leştirilmiş Kıskanç Tanrı'sidir (God) JHWH.

Nietzsche'nin sürekli inişli çıkışlı bir aşk-nefret ilişkisi yaşadığı ve öldür­mek için acımasız cinayet planları yaptığı Tanrı'dır JHYWH.

Nietzsche'nin saplantılı davranışları, genellikle verim­li olan görüşlerini pusuya düşürüp ruhunu korkularıyla tutsak alıyordu. Kendi kişisel zindanının kalın duvarları arasında "irade gücünü", kendini tutsak edeni bulmaya adadı. Dipsiz parmaklıklar ardında, rahatsız kafasının kar­maşık labirentleri içinden geçerek, sonunda Kişiselleştiril­miş Tanrı (God) Jahweh'yi, Hıristiyan Tanrı'sı İsa Mesih kılığına girmiş olarak buldu. Ve uzun zamandır beklediği cinayet planını devreye sokarak Roy'u (Mesih'i) öldürdü! Tabii ki İsa, Zavallı Tanrı İsa Mesih, Nietzsche'yi tanımı­yordu! Kendi insanları tarafından o kadar çok kereler öl­dürüldü ki bir kişi eksik ya da fazla onun için fark etmezdi.

"Hıristiyan Tanrı kavramı" diye yazdı Nietzsche, "has­taların Tanrı'sı, örümcek kılığında Tanrı, ruh olarak Tanrı, yeryüzünde ilahi olanın atfedildiği en yozlaşmış haldir." [Walter Kaufmann, Nietzche, Viking, 1954, s. 585.] Ve kimin Tanrı'ya bu kadar zarar verdiğini de açıkladı: Jahweist Rahiplik. Böylece şunları yazdı:

"Tanrı kavramı asılsızdır, ahlak kavramı asılsızdır; Yahudi rahipliği orada da durmadı. İsrail'in tüm tarihi kullanılamaz halde: bıra­kın yok olsun. Bu rahipler bir asılsızlık mucizesi gerçek­leştirdiler, ve şimdi İncil'in büyük bir kısmı kanıt olarak karşımızda... onlar (rahipler) kendi insanlarının geçmişini dinî olarak tercüme ettiler, yani kurtuluş için bunu Jahweh karşısında aptalca bir suçluluk mekanizmasına, cezalan­dırmaya; Jahweh önünde ödül-ceza sistemine dönüştür­düler. "[ Deccal (Ant-Christ) için bknz. Kaufmann, op. cit., s. 595-6.]

Hıristiyanlar için YHVH ve İsa'nın bir olduğunu unut­mayın. İddialarını, l.Cor.8:6; John 8:24, 8:4-6; Isa.7:14; Titus 2:13; Mat.l2:8; Rev. 2:8; Gen. 1:1; Heb. 1:1, 1:3; Deut. 32:39; Col. 1:15-18 ve 27 gibi İncil metinlerine dayandırdı­lar. Diğer yanda, Mormon Kilisesi'nin kurucuları Joseph Smith ve Bingham Young'a göre, Elohim ve YHVH iki ayrı Tanrı'dır (God) ve ölümlü İsa ise, Tanrı'nın (God) düşmüş meleklerinden bir olan Lucifer'in erkek kardeşidir. [İsa ve JHWH'nin Tek olduğunu gösteren isimler, başlıklar ve atıflarla ilgili Kitab-ı Mukaddes Sözlüğü listesi için bknz. fesus A Biblical Defence of His Deity, Josh McDovvell ve Bart Larson, Campus Crusade for Christ, 1983, s. 62-64 ve Mormon Kilisesi için bknz. s. 118.]

Nietzsche tarafından acımasızca suçlanan rahiplik aslında kendi Tanrıları JHVH'den daha akıllıydı. Don Cupitt'in bahsettiği gibi,

"Abraham'dan beri Yahudiler kendi Tanrı'larından daha akıllıdır. Gerçek dinin ciddi an­lamda postmodern bir tarifi: seni kendi Tanrı'ndan daha akıllı hale getiren bir dindir, Musevilik". [Don Cupitt, After God/The Future ofReligion, Phoenix, 1997, s. 85. ]

Özetle, Jahweist rahiplik kendi insanlaştırılmış Tanrılarından daha akıllıydı. Sezgileriyle –Laban gibi- kendi insanlarını nasıl yönlendirebileceklerini öğrendiler, çünkü okuma yazma biliyorlardı, çünkü onlar elit Yahudileri temsil ediyorlardı. Diğerleri, sözde Öteki'ler, cahildi, eğitimsizdiler, ne oku­yabiliyorlardı ne de yazabiliyorlardı. Bu ayrıcalık sadece peygamberlere ve rahiplere aitti. Ebionit'ler gibi eğitimsiz Yahudilere ve yabancılara Talmud Rahipleri aşağılamak amacıyla minim veya minuth (küçük insancıklar) diyorlardı (Rosh Hashanah 17a-22b).Elohist'ler ve Jahvveist'ler arasındaki bu önemli fark, încil metinlerini anlamak ve yorumlamak açısmdan çok önemli olsa da, bir şekilde bilginler bu konunun üstünde çok durmadılar ve bu mesele kategorik olarak hem teolog­lar hem filozoflar tarafından atlandı.

Kaynak:

Tanrı Neden Fikir Değiştirdi? Yazar: Aytunç Altındal, Kitabın Orijinal Adı: Why Did God Change His Mind? İngilizce Aslından Çeviren: Güldehan Aysan POSTİGA YAYINLARI: 91 Din Felsefesi, Dördüncü Baskı Mart 2013, İstanbul, sh: 61-64

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar