İsmail Hakkı Altuntaş

Soluksuz seversen… Sevdim mi Âşıklar anlatır da… sevdam başka gibi Gerekir mi böyle bir hayat Sensiz günleri tüketmek Sevaptan ötesi bu…günah mı demek Yüreğim delik deşik Küçücük bir şüpheye yer veremez ki   Sözüm var yalnızca Sade ve renksiz…sana taptım Kimseye benzemez aşkım Kuldan ötesin ve ziyade Sonsuz dileksiz kaldı Görmesem de akibetim   Bedenim işgal altında Ruhum firar eylemede Seni çok seviyorum… Demek ne zaman günah oldu İçim gizli gizli her an inlemede Sancılı kabusum Çökmekteyken yüreğime Çaresizliği Bir doğdu bir bitti… Alamaz benden seni günler Umudum buza kesse de Çıplak hayalinle ısıt Hayat ver baygın gölgeli bakışlarınla Yak beni Kerem misali Ellerini göğsüme sok avuçla Kar… Külümden uyandır can ver cılız ateşe Kifayetsizliğine aldanma Gir kanıma…kopar kalbimi Zaman erisin…huzur ver Seni senle sevebildim Aşk bile boşuna konuşur Dolduramaz ki yerini   Kırılmış köhneliğine aldanma Kalbi

Sayfa 1 Yıldızların yerlerine yemin ederim ki, -eğer bilirseniz, gerçekten bu, büyük bir yemindir- Kuran 56: 75-76   318. Kara kirpiklerinle dilime binlerce rahne vurdun; gel de hasta gözlerinden de binlerce dert devşireyim. Ey gönlümle düşüp halkan sevgili, dostlarını hatırlamıyor musun? Ben de dilerim seni hatırlamadan yaşadığım günü görmeyeyim! Âlem ihtiyardır, temelsizdir. Ferhad’ı bile öldüren bu zalimden feryat! Beni de hileleriyle şirin canımdan usandırdı! Ayrılık ateşinin hararetiyle gül gibi terlere battım, ey geceleri uyumayıp esen rüzgâr, bana sevgilimin bir kokusunu getir! Fâni olan bu dünya da sevgiliyle sâkiye feda olsun, bâki olan öteki dünya da! Âlem sultanlığını bile aşka feda olmuş görmekteyim. Benim yerime başka birisini seçer mi, seçer.. hüküm onun.. Fakat eğer ben, sevgili yerine canımı ihtiyar eder, hayatımı ondan üstün görürsem can ve hayat haram olsun bana! Bülbül sabahı kutlamakta, sâki, şenlesin? Kalk., dün geceki rüyan