A Canımın Sevgilisi, Beni Yapayalnız Bıraktın; Nerde Buluşma Zamanı?
XIV
Geceleyin gelip ç atan belânız uzadıkça uzadı; çoğaldı gitti. A
canımın sevgilisi, beni yapayalnız bıraktın; nerde buluşma zamanı?
Ne de hoşsun a yücelik güneşi, bizi aydınlattığın an. Merhaba a
bizi kendimizden geçiren, karanlıkları aydınlatan dolunay.
İstediğin kadar cevret; senden başkası gerekmez bize; istediğin
kadar gönlümüzü
yoklayadur; senden başka efendimiz yok bizim.
A seher yeli, bana muştuluk verdiğin
sevgilinin yanındayım; a kavuşma hayali, canım bizimle oynaştığın yerde,
buluştuğun anda.
A Tebriz’imizden ayrılan Şeyh Şemseddin,
niceye dek yüzümüzde, ayrılıkla tırmaladığın yaraların izlerini seyredeceksin?72
Kaynak:
Cilt 3
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Ne Bıraktın Ki
CXCIV
Ey perde
üstüne salınmış perde, ey gizliden gizli güzel; bir bak da gör, neler ettin,
neler; gönlü de aldın götürdün, canı da; burda ne bıraktın ki zaten?
Tutalım
cefa ettin, amma dünyanın güneşisin sen, padişahların padişahısın sen, canları
kendinden geçirensin sen.
Sonunda da ey
padişahım, hepsini de aldın götürdün, konuk ettin; lûtuflarda bulundun, bağışlarda
bulundun, dileklerini yerine getirdin.
Eline aldığın
her taşı lâ’l haline, mücevher haline getirdin, besleyip yetiştirdiğin sineğe
yüzlerce Zümrüdüanka gücü kuvveti verdin.
Bir topluma a
benim canım, yanlış yola gidiş buyruğunu sundun, amma tuttun, bir toplumu da
tertemiz arkadaşlar topluluğu yaptın, doğru yola sevk ettin.
Göklerin
tesiriyle yeryüzünü meydana getirdin, derken yeryüzü cüzlerine letafet verdin,
gök haline getirdin onları.
Zaten ben
yerleri göklerden nasıl ayırt edebilirim ki? Sen kuralları, yolları yordamları
da kırıp döktün, derdi derman haline getirdin.
Kaynak:
Cilt 2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar