Geceleyin Yol Alanlara Ay, Yüzünü Gösterir
XXV
Be herîfon
menişin hâb merov
Hemçü mâhî be
tek-i âb merov
Erlerle otur,
gidip uyuma... balık gibi tutup da denizin dibine dalıverme.
Deniz gibi
bütün gece coş, köpür; seller gibi dağılarak gitme.
Abıhayat
karanlıkta değil mi? Sen de onu geceleyin ara. acele etme, tezce gitme.
Gökyüzünün gece yolcuları ışıklar içindedir. sen de dostların
sohbetini bırakıp gitme.
Uyanık mum,
altın leğenin altında değil mi? Sen de yeraltına gir, cıva gibi yuvarlanıp
gitme.
Geceleyin yol
alanlara Ay, yüzünü gösterir. Ay ışığının bulunduğu geceyi bekle; gitme.
Tu çerâ comle nebât-o şekerî
Tu çerâ dilber-o şîrin-nezerî
Sen neden böyle tüm balsın, tüm şekersin? Sen neden böyle güzel
bakışlı bir dilbersin?
Neden gülen güle benziyorsun? Neden ağacın dalı gibi böyle
terütazesin?
Bir gülüşte ne diye böyle yol vurmadasın? Bir bakışta neden
akılları çelip gitmedesin?
Neden gökyüzü alanı gibi arı durusun? Ay değirmisi gibi neden tez
gidersin?
Neden deniz gibi dibin, ucun yok? Neden inci gibi aydınsın,
güzelsin?
A bütün hüneri fitnecilik olan düzenci, akıllıları ne diye deli
divane edersin?
İnsan olsun, melek olsun, dev olsun, peri olsun... ne diye oturup
duranları oyuna sokarsın?
Ne diye
insanlara tövbelerini bozdurursun... ne diye adamların perdelerini yırtarsın?
Bütün gönüller seni düşünmede. nerdesin, ne düşüncedesin sen?
Kaynak:
Cilt 7-2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar