Senin Aşkın, Benim

 

Gecelerimin kandili!

Sabahlarımda beni uyandıran kalp saatim…

İncitmeden titreten, yıpratmadan günüme aydınlık veren iç huzurum.

Bitkin ve kör kuyu gibi kalmış bedenimi…sıcak öpücüğünle ve baygın bakışlarınla yine uyandırdın…unutabilir miyim seni.

Gözlerimde seni hatırlatan rüya kalıntılarını hissedince…kızarmışlığın nedeni sorulmaz ama bir özlemin izleri var gizlice içime sızdı…acındım…yine üzüldüm.

Sessizliğimi yırttı yavaş yavaş konuşman ve sonra nefes dahi almadan uzun kesintisiz duruşunla… ayıktırdın beni.

Kıpkırmızı yanakların ve koynunda çıkan parlak harf kolyen, bir güneş ziyası gibi kalbime ulaştı. Birde alevli dudağından çıkan dumanlı nefesinle beni uzaktan öpüşünü unutabilir miyim? Fark ettim…Öptün gizlice…

Dudaklarım kavrulmaya başladı da, içimde bir şeyler mi ölüyor, yoksa ben mi? anlayamadım. Sarhoş ettin beni… bunun cevabı yine sende olmalı

Hasret çektiğim unutmadığımdan, hep sen öpermişsin de bende etkisinde kalmışım…dudaklarımı ısırıyorum. Mosmor dudaklarım titreyerek ağlarken sana tövbe ediyorum.

Nefes nefese içimi yakıyorum. Sensizliği düşünmeme neden olan şeylerden dolayı üzüldüğümde ölmek o an acı dahi vermiyor.

Sevgilim diz çöktüm, kapına yüz sürdüm…her zaman affet beni.

Belki tatlı aşk şarkılarını söyleyen ağzın, beni de söyler mi?

Bir tanem seni çok özledim.

Gelip bir daha öpsen olmaz mı beni?

Hatalarım çok boş verip sarılıp sevsen beni…ne çok özlüyorum bu halleri

Gerçek hayatım ve ölümüm…bir sensin.

Beni gerçekten sevdiğini ve seçilmiş biri olduğunu biliyorum.

Bende seni gerçekten seviyorum ve hep seveceğim.

Sen dost değil aşk tanrımsın.

Seni burada ya da şurada, her yerde unutmadan seviyorum… güvenini kazanmak istiyorum.

Ey benim aşk acım!

Beni bırakma.

Hatam olabilir ancak aşkınla aldığım bir nefes uğruna beni affet.

Benim hayatım sensin çünkü.

Önceler ve sonralar için sevgili olan umutlar ve sevinçler gitti… sadece seni anmak kaldı.

Ah…o güzel adın ve adına…

Kalsam da ölsem de… benim için hüzünlü ayrılık şarkıları söyleme…belki bunlar ölümdür sevdiğine kavuşmuş olana.

Söz verdim ya…her şeyi unutacağım, görmeyeceğim, aramıza giren gölgeleri de. Yazı, kışı, yağmuru hissetmeyeceğim. Ve alacakaranlıkta hayalini gerçeğindeki gibi göreceğim.

Ama…senin hayalinin biride ben olmak istiyorum…

Ah canım…ah benim canım!

Seni o kadar çok düşünüyorum ki…özellikle geceleri.

Aslında bir aradayız, ödünler vermeye gerek kalmadı…kimseler yok…sana karşı saf ve çırılçıplaksam sorun değil. Hep soyunuğum sana elbiseler bile engel olmasın…ayrılıklara sebepler kalmasın istiyorum…

Bilmelisin her zaman ayrılıkta, onu isteyen birisi ve onun ağlattığı bir diğeri vardır.

Ben ise varlığımı sende kaybettiğimden, şerbetin içindeki şeker gibi ayrılamam ki?

Sevgi çok güçlü olduğunda, tek bir varlık haline getirir. Aşkımız daimse biz bir varlığız demektir. O varlıkta muhakkak sensin.

Parçalanmazsak geride ağlayacak kimse olabilir mi? Sen ağlama…tamam mı?

…

Sonsuza dek birbirimizi sevelim …fazla, daha fazlaca

Birbirimizden uzaktayken neler yaptığımızı bilemesekte…güveniyorsak, hiçbir şey için sorun yoktur..

Yan yana olamıyoruz diye korkmamalıyız. Sonra zaten hayal gibi…. ortadan kayboluruz. Asla bulamayacaklar bizi. Çok şaşıracaklar. Bu birbirini sevenler kimdi?

Şarkıda ne diyordu…

”Aşkım her zaman

görmek istiyorum …

Benimle gelmeni…

Sadece beni sevmeni…”

 

Senin tek gerçek aşkın benim.

Sen de benimsin…bende senin

Gerçek aşk sonsuzdur.

Sonsuzum benim

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar