Sen Benim Başkamsın

Güneş parlıyor, kuşlar şarkı söylüyor ve çiçekler açıyorsa, bugün harika bir gün olmalı.

Yalvarıyorum.

Çılgınca bir şey mi az buçuk bir mutluluğu istemek.

Aşk, insana verilmiş bir hediye değil miydi?

Yıllarca karşılığını beklemedim ama aşk, acısını çektirdi. Ve hayatım, aşkımı bekleyerek geçti.

Kızmıyorum da diyemem.

Suçluyum geç kaldım, ama sende geç kaldın demeye başladığımda…bana ‘seni seviyorum’ dedin.

Susturdun beni, sonsuza kadar.

Ezelden beri sakladığım ve kaybettiğimi sandığım gerçek aşkımı tekrar uyandırdın. Sonunda cesaretimi topladım. Seni görmek için dilekte bulundum. Yeter, kurtar beni bu ayrılıktan. Seni gördüm. Sende Rabbimi gördüm ve seni O diye seviyorum.

Sen hep var ol ve beni benden al.

Sana layık değilim ve sevgim yetersizse kulluğumdandır. Yine de sen sürekli bana sevgini göster…dua ettiğimde kalbimi teselli et. Ellerimi açıp yüzümü yerlere sürüp dua edebildiğim bir sensin.

Kızma n’olur?

Sensiz ben nereye gideyim?

Başka kimsem var mı?

Soruyorum.

 Sen ruh eşim mi yoksa ruh ikizim misin?

Hayatıma girdiğinden beri aklım bir karış havada.

Çok bir şey deme, ama yine de söylesen.

Günlerce kaç tane gerçekmiş gibi rüya görüyorum… bilemiyorum. Korkularım bürüdüğünde seni içimde saklıyorum. Kaybederim diye.

Senin göğsüne dayanıp saçlarının gölgesinde sesinden şarkı dinlemekle sakinleşsem bir nefes alsam. Özlüyorum.

Bazen nefesimi tutuyorum bir daha alamam seni içime diye…çünkü soluduğum hava sadece sensin.

Eğer kaderi değiştirebilsem ve ölüme meydan okuyabilseydim seni bir daha bırakmamacasına önceki ve sonraki hayatları değiştirirdim… Dünyamda ki güneşim, eğer gün ışığı teninin sıcaklığını hissettirseydi, onu da yok ederdim.

Kimselere kötü demeye hakkım yok… ama sevişmek güzel bir duygu. Fakat sakin iki ayrı ırmak gibi karışmadan yan yana akıyoruz. Sen beni çok seviyorsun, biliyorum ama istemiyorum…sen rüyalarımın sahibi iken beni uzak tutmasan kendinden olmaz mı?

Ah bir tanem!

Seni ulaşılmaz yapan bu kaderimin neresi düzeltmeli ve baştan sona tekrar yazmalı…

Allah’ım her şey senin elinde değil mi kırk parçaya bölünsem kırk alemde olsam, sorun bitmez mi…diyorum. Biz birbirimizi buluruz, her gün yeniden yeniden.

Aşk, rabbimin bir hediyesidir. Neden acıyla beraber veriyor ki? Anlamıyorum.

Dersen ki, aşk varsa, karşılığını bekleyerek aşık olmamalıdır. Ama ben aşkımın acısını çekiyorum. Sensizlikle hayatım anlamı olmayan viraneye döner.

Hayatım, rüyalarımın sahibi!

 Yanımda sessizce yattığını ve hayalimde seni izleyerek sayısız geceler geçiyorum. Uyuyup kendimden geçiyorum. Bir umudum bu sabah belki demelerim varken beni sensizlikle uyandırıyor. Açınca gözlerimi ve düşerken yaşlar, acı su gibi kurutuyor bu bedenimi. Çaresizim tek aşkım, yine de umut ediyorum.

Gerçekten vaktinden önce ölmüş biri gibi yaşıyorum. sen geldin ve sevginle hayat bulduğumu inkâr edemem. Bir zamanlar bitmişti dediklerimi de hep hatırlıyorum. Bu düşümle acımı içime çekip, sabrediyorum.

Varlığınla gülüyorum bana huzur da veriyorsun. Fakat dayanacak halim kalmadı. Ne olacak bu demekten… Yine bilemedim benim başkam… sana nasıl teşekkür etmeli… bilemedim.Aldığım her nefes senin olunca…

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar