Dostumuz ve Düşmanımız
“Bir kimse, Allahu teâlânın düşmanlarını
düşman bilmezse, hakîkî îman etmiş olmaz. Müminleri Allah için sever ve
kâfirleri düşman bilirse, Allahu teâlânın sevgisine kavuşur” buyuruldu.
Bir hadîs-i şerifte:
“Bir
kimse, Allah’ın dostlarını sever, düşmanlarını düşman bilirse ve Allah için
verir ve Allah için vermezse, îmanı kâmil olur” ve:
“İsyân edenlere düşmanlık ederek, Allah’a
yaklaşınız!” buyuruldu. Bir hadîs-i şerîfte:
“Allahu teâlâ bir Peygambere vahy etti ki,
falan âbide söyle, dünyada zühd ederek, nefsini rahata kavuşturdun ve kendini
kıymetlendirdin, benim için ne yaptın? Âbid sordu: Yâ Rabbi! Senin için ne
yapılır? Allahu teâlâ buyurdu: Düşmanıma, benim için düşmanlık ettin mi ve
sevdiğimi benim için sevdin mi?”
buyuruldu. Sevenin, sevgilinin sevdiklerini sevmesi ve sevmediklerini sevmemesi
lâzımdır. Bu sevgi ve düşmanlık, insanın elinde değildir. Sevginin îcâbıdır.
Burada, diğer işlerde lâzım olan irâdeye ve kesbe ihtiyaç çoktur. Kendiliğinden
hâsıl olur,
Dostun dostları, insana sevimli görünür. Düşmanları, çok çirkin
görünür. Bir kimse, birisini seviyorum derse, onun düşmanlarından
uzaklaşmadıkça, sözüne inanılmaz. Ona münâfık denir.
Şeyh-ul-islâm Abdullah-ı Ensârî diyor ki, ben Ebul-Hasan Sem’ûnu
sevmiyorum. Çünkü, üstâdım Hıdrî’yi j üzmüştü. Bir kimse, hocanı üzer, sen de
ondan üzülmezsen, köpekten aşağı olursun. Allahu teâlâ, Mümtehine sûresinin
dördüncü âyetinde: “İbrâhim aleyhisselâmın ve Onunla berâber olan müminlerin
sözlerinden ibret alınız! Onlar, kâfirlere dediler ki, biz sizden ve
putlarınızdan uzağız. Dininizi beğenmiyoruz. Allahu teâlâya inanıncaya kadar,
aramızda düşmanlık vardır” buyurdu. Bundan sonraki âyet-i kerîmede:
“Bu sözlerinde sizin için ve Allahu teâlânın
rızâsını ve âhıret gününün ni’metlerini isteyenler için ibret vardır” buyurdu. Buradan anlaşılıyor ki, Allahu
teâlânın rızâsını kazanmak isteyenlere bu teberrî [uzaklaşmak] lâzımdır. Allahu
teâlâ buyuruyor ki: “Kâfirleri sevmek, Allahu teâlâyı sevmemektir. İki zıt
şey, birlikte sevilemez.”
İki düşman birlikte sevilemez.
Bir kimse, seviyorum dese, fakat onun düşmanlarından
teberrî etmese, bu sözüne inanılmaz.
Kaynak:Mektûbât-ı Ma’sumiyye, trc: Süleyman
Kuku, 2017, İstanbul, Cilt III, sh.342, 55. Mektup
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar