Print Friendly and PDF

İNCİR

Bunlarada Bakarsınız



Gül gülüp

 “Doğru sözden incinmeyiz ama 
hiç bir âşık da sevgiliye ağır söz söylememiştir” 
diye cevap verdi. [72]

 

-Ey şeyh! Pîr-i Mugânın müridiyim, incinme 

-Neden mi diyeceksin?

-Çünkü sen vadettin, fakat o yerine getirdi [126]

-Bana ayrılıkla da eziyet etsen, beni zorla da incitsen faydasız. Rintlikten tövbe etmeyeceğim! [255]

Pîri Mugân, tövbemizden incindiyse, de ki:

-Şarabını bulandırma, sâf tut., özür dilemek için huzurunuzdayız. [371]

Ben talihimden incinmekteyim... yoksa zaten senin civarından muradına erişen kişi yok! [66]

Huzurunda mum gibi eriyip can versem sabah gibi elemime güler; bu halinden alınıp incinsem nazik hatırı incinir. [389]

Zülfüne el atsam incinir, kızar. Uzlaşmak istesem darılır, azarlar. [156]

Boyuna selvi dedim de kızıp çekildi gitti.

-Dostlar, sevgilim doğru sözden inciniyor, ne yapayım, ne işleyeyim? [363]

Vara, yoğa gönül koyup incinme, yüreğini hoş tut. Dünyadaki her kemalin sonu, nihayet yoktur. [47]

Meyhane Pîrine “Kurtuluş yolu nedir?” diye sordum. Şarap kadehini istedi, “Sır örtmek” dedi. [392]

Kimseyi incitme de dilediğini yap. Şeriatımızda bundan başka günah yok. [24]

Bizim ümidini kesmeyen hatırımıza kötülük gelmez. [152]

Hâfız, dünya yeşilliğinde güz rüzgârından incinme... makul düşün, dikensiz gül nerde ki? [77]

Hâfız, incinme ve güzellerden pek o kadar vefa umma. Ot bitmediyse bağın ne suçu var? [51]

Hâfız, incinme, padişahların işi böyledir. [Kıta,13]

              - Ey seçilmiş sevgili

Elinden geldikçe nazar ehlini incitme sakın ., dünyanın vefası yoktur. O gönül aldatan gözünün azarını niceye bir çekeyim?

Ne olur ey iki gözümün nuru, bir gün de bir göz ucuyle, bir işveyle bakıver!

Eğer mübarek hatırın Hâfız’dan incindiyse lütfet, söylediklerimize, duyduklarımıza tövbe ettik, yine gel! [420]

Beni yolunun toprağı gibi cefa ayağının altına alan sevgilinin ayağını bastığı toprağı öpüyor, kademini incittiğinden dolayı özürler diliyorum. [340]

Hâfız, sevgilinin gönlünü ağlayıp inlemenle incitme... yeter artık. Ebedî kurtuluş,, kimseyi incitmemededir. [28]

 

Kaynak: HÂFIZ DİVÂNI ŞİRÂZÎ Çeviren: ABDÜLBÂKIY GÖLPINARLI, MEB, 1992, İstanbul

Not: Numaralar beyitlerin bulunduğu gazeli işaret eder.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar