İblisin Veliye Hizmet Etmesi
(Allah Teâlâ’ya teveccüh ederek dünyevî emelleri
bırakırken Canın Kopmasında ve sökülmesindeki Sıkıntıda Şeytanın Veliye Yardımı
Bahsinden)
Muhyiddin İbn Arabî kaddesellâhü
sırrahu’l azîz, Futuhât-ı Mekkiyye’sinde buyurdu ki;
Bilmelisin ki sûfilerde, Allah Teâlâ’ya teveccüh
ederken dünyevî emelleri bırakırken, canın
kopması, sökülmesinde bir inziac
(sıkılma) olur. Bu kalbin gaflet uykusundan uyanarak vecd ve ünsiyet için
hareket etmesini sağlamak içindir. Bu inziac, belirli bir konudaki illetin
sonucudur. Başka bir ifadeyle illetler onu meydana getirir. Bu, nefsin kendisi
için uygun olan bir halden çıkmış olarak aslına doğru hareket etmesidir. Bu
sıkılmanın çeşidi nedenleri vardır. Bir kısmı canı arzu ile sıkarken bir
kısmını korku sıkar. Bir kısmı tazim sıkar. Sâlikin
ünsiyet ve vecd için sıkılması ise, bazen anlama, bazen kavuşma, bazen aktarma,
bazen algılama şeklinde olabilir. Bunların bir kısmı ilahi düşünceden meydana
gelirken bir kısmı melek kaynaklı düşünceden, bir kısmı şeytan kaynaklı
düşünceden, nefs kaynaklı düşünceden meydana gelir.
Ancak bazen veli adına şeytan ve nefisten Allah’ın bir
ihsanı olarak ilâhî bir anlayış meydana gelebilir.
Bu durumu, velîde şeytanın bir otoritesi vardır
anlamınadır diye düşünmeyiz. Aksine şeytan, farkında değil iken, velinin
hizmetindedir ve şeytan farkında değil iken sırrında kendisine ilham edilen
bilgiye göre bu velinin derecesinin yükseltilmesi için çalışır. Yani:
“Velileri hata ve muhâlefetlere düşürmek için İblis’i uğraştırması
Allah Teâlâ’nın gizli bir mekrindendir (Allah Teâlâ’nın İblis’e dönük gizli
aldatmalarından birisidir.) Çünkü
İblis, kendilerini düşürdüğünü zannederken, ariflerin derecelerini yükseltmek
üzere çalışır.
Hâlbuki velileri bu
hususta şeytana uymaktan (onun hile ve vesveselerine aldanmaktan) Allah Teâlâ muhafaza
buyurmuştur. Böyle iken şeytan durmadan dâima boşuna çalışıp durmaktadır.
Her ne zaman ki şeytan bir velîye bir şey
hakkında bir vesvese verirse o velî şeytana (vesvesesine) muhâlefet eder. Bu muhâlefeti ile o velî
şeytanın bilmediği bir yönden terakkî eder.
Sonuç olarak İblis
ârifleri derecelerinden düşürmek için gece ve gündüz çalışmaktadır. Onun bu
gayreti âriflerin derecelerini yükselmektedir.
Şeytan bu durumu bilse de, olurda bir gün veli kulu aldatırım diye, bu
halinden bir türlü vaz geçemez, Anla!”
Kaynak:
·
Muhyiddin
İbn Arabî-Futuhât-ı Mekkiyye [17.Sifir. 208. Bölüm [İNZİAC]. hzl:Ekrem Demirli,
2011,İstanbul
·
El-İmâm
El-Ârif Er-Rabbânî Abbülvehhâb Eş-Şa’rânî Kibrît-i Ahmer Fütûhât-ı Mekkiyye’den
Seçmeler, Şubat 2006, Hatay/İZMİR, sh: 153
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar