Bu Aşk Bize Miras Kalmadı

 

Sevgilim

İkimiz birbirimize söz vermiştik, kimsenin tatmadığını, bilmediğini yaşayacağız diye…

Sabırla ve metanetle…benim olan ellerini başka ellerde olacağını bilerek…sadâketle ve minnetle…

Vefamızın üzerine ayak basmadan ilk gün ki tazeliğinde hiç bir şey kaybetmiş, tomurcuk güller kadar tatlı zerafetiyle…

Bizim için zaman kaybolmuş olmalı, çünkü yıllar geçtiği halde kendimizi bozmayarak korunmasızlığımız içinde kalsak bile…

Kimselerin varlığını hissetmesi mümkün olmayacak kadar gizliden gizli tuttuğumuz mabedimiz ve yollarında en çetin günler ve huzurlu anlarda bile, sarsılma olmadan beraber olduğumuz, seviştiğimiz o güzelim yerde hala anılarımız taptaze…

Aşkın yarası eksik olmaz ama bizdekinin derinliğine başkaları ulaşmadığından, ne anlamını, ne içeriğini ve ne de derinliği bilemediklerinden, ötekiler inkâr edebilmekte ve hayır yok diyebilmekte…

İçimizdeki yanardağlar ve çöller o kadar küçücük kalırlar ki, başkaları için bunlar devasa büyüklükte...

Onların gerçekleri hayallerimizin uçsuz bucaksızlığında, düşük, batmış gemilere dönerde … onlar hala bizden daha büyük yaşanmış var mı demekteler…

Onlar  sonsuz cesaretimizi hayal bile edemezler…

Tatlı su içtik diye övünenler senin elinden bir su içselerdi, bu nasıl bir şey derlerdi… hangi acı su senin tatlılığına eline değse leziz olmaz ki…içmek nasip olan başka bir su arzu eder mi…

Hangi yürek o senin avuçlarında erimez…hangi yoldaş seninle bu aşkı yaşayınca nelerinden vazgeçmez ki…

Bilinen ve bilinmeyen güzelliklerin seninle olduğunu düşününce…

Büyüsü bozulan sihirli gibi, ayıkınca, n'oldu demeye mahkum olur da, sorular yağmur olur, cevabını bulmak için, aramaya çıkar. İnanamadığından bir daha yaşanmış mı bu aşkın bir benzeri ve güzel gelmiş mi diye…

Sevgilim

Her şey baştan beri böyleydi ve bunu bilmek için bize bile tattırılan bu ayrılık acılara sanmam ki başkaları sabreder. Çünkü gördüğünü terk etmek, sabırla beklemek, yine bizden bize miras kalır.

Başkaları yanına dahi yanaşmaya cesaret edemedikleri gibi akıllarını mezatta yok pahasına satarlar, kendilerinden vazgeçerler.

Fakat ikimiz ne çok değişik olduğumuzu her an yine anlamaktayım. Biz aşkımızı bundan dolayı, kimseden miras almadık, bize özel oldu.

Bu olsa olsa sonsuz sadakatle ve çektiğimiz acıların bir mükafatı…

Tatlım benim…niceler bize nedenler ise bizde erimekte ve biz hala aynı ilk gün ki beraberiz.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar