İnsan-ı Kâmil 51. Bölüm (Ruh Adlı Melek) Abdûlkerîm Ceylî/Nuran Çelik

Bunlarada Bakarsınız

Bilesin..

Bu, o MELEK’tir ki; sofiye dilinde ona:

- Hakkın onunla mahluk göründüğü ve Hakikat-ı Muhammediye..

Adı verilmiştir..

Allah-ü Taâlâ’nın bu MELEK’e olan nazarı, kendi nefisine nazarı gibidir..

Onu, kendi nurundan yarattı; âlemi de ondan yarattı..

Ve onu.. Âlemde nazarına bir mahal kıldı..

- Allah’ın emri..

Şeklinde gelen isim tamlaması, bu MELEK’in isimleri meyanında sayılır..

Mevcudatın en şereflisi odur..

Makam, mekân itibarı ile; mevcudatın en ulusu, derece itibarı ile de en yücesidir..

Bundan üstün bir melek yoktur..

Ve o: Yakınlık ihsanına nail olan mukarrabin zümresinin efendisi;

ikrama nail olan mükerremin camiasının en faziletlisidir..

Allah-ü Taâlâ, mevcudat çarkını, onun üzerinde döndürür..

Mahlukat semasının kutup noktası odur..

Allah-ü Taâlâ her şeyle beraber, ona özel bir yüz yaratmıştır;

o yüzle kendi zatına katılır..

Allah-ü Taâlâ onu yarattığı mertebede; sekiz suretle korur..

İş bu sekiz suret: Arşın hamilleridir..

Memleketin tümünü, ondan yarattı.. Hem de, ona göre ve onun maddesinden..

Memleketin ona bağlantısı; denizden sıçrayan damlaların denize bağlantısı gibidir..

Arşı taşıyan sekiz meleğin ona bağlantısı: İnsan ruhundan gelip

insanın varlığını ayakta tutan şu sekiz şey gibidir: Akıl, vehim, fikir, hayal, musavvire, hafıza, müdrike ve nefis..

·

Sonra..

Bu MELEK’in: Ufkî âlemde, ceberutî âlemde, illî âlemde, melekûtî âlemde,

mülkî âlemde ilâhî bir saltanatı vardır ki; Allah-ü Taâlâ onu, sırf bu melek için yaratmıştır..

İş bu MELEK: HAKİKAT-I MUHAMMEDİYE’ de tam kemâli ile zuhur etmiştir..

İşbu mana icabıdır ki: Resulullah A.S. efendimiz, en faziletli beşer olmuştur..

Bu vesile ile, Allah-u Taâlâ, ona ihsanlarını yağdırmıştır..

En güzel nimetlerini vererek ona yardım etmiştir..

İşte anlatılan mana icabıdır ki, Allah-u Taâlâ, Resulullah S.A. efendimize

şöyle buyurdu:

- “Biz, sana emrimizden ruhu vahyettik.. Sen, kitap nedir,

iman nedir bilmezken; biz onu bir nur eyledik?.

Kullarımızdan dilediğimizi ona hidayet eyleriz..

Sen dahi, istediğini doğru yola hidayet eylersin..” ( 42/52 )

Bu âyet-i kerime ile, şöyle bir mana anlatılmak istenir:

Biz senin ruhuna, bu MELEK’in yüzlerinden kâmil bir yüz açtık..

O MELEK bizim emrimizdir..

Kaldı ki, bu MELEK’in ismi: Emrullah’tır..

Yani: Allah’ın emri..

Yine bu MELEK’e işaret olarak:

- “RUH Rabbımın emrindendir..” ( 17/85 )

Yani: Onun yüzlerinden bir yüzdür..

Ancak, bu ikinci âyet-i kerimede bir nükte vardır.. Şöyleki:

- “Sana RUH’tan sorarlarsa.. de ki:

- “RUH Rabbımın emrindendir..” ( 17/85 )

Buyrulduğu ve soruya karşılık; RUH, mutlak olarak bir kayda bağlanmadan anlatıldı..

Yani: Emir yüzlerinden bir yüzdür..

İş bu mana, Muhammed S.A. RUH’unun hilafınadır.. Zira ona:

- “Biz, sana emrimizden RUH’u vahyettik..” ( 42/52 )

Buyurdu..

Burada açık anlatması, ona ihtimam gösterdiğini belirtir..

Öbür yerde, kapalı geçmesi ise.. Resulullah S.A. efendimizin kadir kıymet yönüyle büyüklüğünü anlatmak içindir..

Nitekim böyle bir büyüklük anlatılması için:

- “Öyle bir gün ki, insanlar onun için toplanmıştır..” ( 11/103 )

Burada, günün nekre yolu ile anlatılması; o günün büyüklüğüne, azametine işarettir..

İşte.. bütün bu manalar anlatır ki: bu makamda:

- “Emrimizden RUH’u..” ( 42/52 )

Buyurması yakışıyordu; öyle buyurdu.. Ve:

- Emrimizden sana vahyettik..

Buyurmadı.. çünkü: Varlıktan kasd olunan yine RUH’tur..

Sonra.. izafet nuru kullanılarak:

- “Emrimizden..” ( 42/52 )

Buyuruldu.. Bütün bu ifade şekilleri, Resulullah S.A. efendimizin

kadrinin yüceliğini anlatır..

·

Sonra.. şunu bil ki..

Allah-ü Taâlâ, bu MELEK’i zatına bir ayna olarak yarattığı için;

zatını, ancak bu MELEK’te zuhura getirmektedir..

Cenab-ı Hakkın zuhuru diğer mahlukatın tümündeyse..

ancak sıfatları iledir..

Durum anlatıldığı gibi olunca; O MELEK:

Dünya ve ahirete bağlı âlemin kutbudur..Cennet ve Cehennem ehlinin,

ehl-i kesib’in, ehl-i arafın dahi kutbudur..

Allah’ın ilminde, ilâhî hakikat onu iktiza etmiştir ki: Yarattığı her şeyde,

bu MELEK’ten bir yüz buluna ve o yaratılan şeyin küresi, bu yüz üzerine

devresini döndüre..

Çünkü, o şeyin kutbu odur..

·

Bu MELEK: İnsan-ı kâmilden başka; Allah’ın yarattıklarından hiç birine tanıtılmaz..

Bu veli zat, onu tanıdıktan sonra; bazı şeylerde bilir..

O bildiği şeylerle tahakkuk ettiği takdirde, bir kutup olur; varlık çarkı,

tümden onun üzerinde dönmeye başlar ve o: MELEK için bir vekil hükmündedir..

O, bir vekildir; çünkü, asaleten bu varlıktaki kutupluk, bu MELEK’e hastır..

Bu türden diğerlerine verilen, vekâlet ve niyabet üzeredir..

Bu MELEK’i tanımaya çalış..

Anlatılan bu: RUH ADLI MELEK, Allah’ın kitabında şöyle anlatılır:

- “O gün RUH kaim olur..

Melekler, saf halindedir.. Rahman’ın izin verdiği hariç; konuşamazlar..

O da, isabetli konuşur: Bu Hakkın günüdür..” ( 78/38-39 )

O gün, bu MELEK, ilâhî saltanatla kaimdir..

Melekler, onun önünde saf halinde durup, hizmetine bakarlar..

Bu MELEK ise.. Hakkın kulluğunda bulunur..

Allah’ın kendisine emri üzerine; ilâhî huzurunda tasarruf eder..

Âyet-i kerimede geçen:

- “Konuşamazlar..” ( 78/38 )

Kelâmı, melekler içindir; RUH için değil..

Çünkü, ilâhî huzurda o: Mutlak bir şekilde konuşma izni almıştır..

Zira o: Oranın ekmel zuhur yeri ve en faziletli tecelligâhıdır..

Diğer meleklere gelince: Her ne kadar ilâhî huzurda izin verilirse de;

o izni alan her melek, bir kelimeden fazla konuşamaz..

Daha fazla konuşmaya gücü yetmez.. Elbette ve elbette.. geniş konuşmak, onun için mümkün değildir..

NETİCE: Bir melek, ilâhî huzurda, ancak bir kelime konuşabilir..

·

Yüce Hak’tan emri ilk alan bu MELEK’tir..

Sonra, bunun dışında kalan meleklere tevcih edilir.. Onlar askerdir..

Bu âlemde, bir işin yerine gelmesi emri çıkınca; Allah-ü Taâlâ o işe uygun

bir melek yaratır; RUH’a gönderir..

O melek de RUH’un emrettiğini yapar..

·

· Mukarrebin..

Adı ile anlatılan meleklerin hepsi, bu RUH’tan yaratılmıştır..

Bunlar, sırası ile: İsrafil, Cebrail, Mikâil ve Azrail’dir..

Bunların üstünde bulunan:

- N u n..

Adlı melek.. ki bu: Levh-ü mahfuzun altındadır.. Ayrıca:

· Kalem..

Adlı melek.. ki bu da, ileride anlatılacaktır..

- Müdebbir..

Adlı melek.. Bu da, kürsî’nin altındadır..

- Mufassil..

Adlı melek .. Bu da İmam-ı mübinin altındadır..

Bütün bu meleklerin hepsi, RUH’tan yaratılmıştır.. Hepsi de:

- Alûn.. – Yüceler -

Tabir edilen meleklerdir; İlâhî hikmet icabı, Âdem’e secde emri almamışlardır..

Eğer onlar: Âdem’e a.s. secde için emrolunmuş olsaydı; zürriyetinden her biri, onları bilirdi; tanırdı..

Görmez misin: Âdem’e a.s. secde ile emrolunan melekler, âdemoğullarından

her birine nasıl zâhir olur?..

Uykuda ilâhî bir misalle onlara nasıl suretlenir gelir?.. Hak onu, uyuyana çıkarır..

Uykuda görünen o suretlerin tümü: Allah’ın melekleridir..

Emrolunduğu işi yapmak hükmü ile, misal yollu tenezzül eder; gelir..

Uykudakilere, çeşitli suretlerde görünür..

Bu mana icabıdır ki: Uykudaki, taş cinsi cemad şeylerin konuştuğunu görür..

Eğer, o cemad sureti ile, surete bürünen bir ruh olmasaydı; konuşmazdı..

İşte.. Resulullah S.A. efendimizin şu hadis-i şerifi, bu manadadır:

- “Doğru rüya Allah’tan bir vahiydir..”

Bu, o demektir ki: Melek o şekilde nüzul eder..

Bir başka hadis-i şerifte ise, şöyle buyurdu:

- “Doğru rüya, peygamberliğin kırk altı parçasından bir parçadır..”

Lanetli iblis de, Âdem’e a.s. secde emrini alanlar arasındaydı;

ama secde etmedi..

Şeytanlara da emretti.. Ki bunlar da, onun neticesi ve zürriyetidir..

Verdiği emir şuydu: Melekler nasıl surete bürünüyorsa.. onlar da uykudakilere surete bürünüp giderler..

Bunların suretinden ise.. yalancı rüya zâhir olmaktadır..

Bu anlatılandan hâsıl olan odur ki:

- Alûn.. - Yüceler -

Adı ile anılan melekler, Âdem’e salla’llâhü aleyhi ve sellem secde için emir almadılar..

Dolayısı ile, onları, ancak; âdemoğullarından:

- İlahiyun..

Vasfını alan zatlar tanıdı..

Bu ise.. âdemiyet ahkâmından temize çıktıktan sonra, onlara ilâhî bir ihsandır..

- Âdemiyet ahkâmı..

Demek:

- Beşeriyet icabı olan manalar..

Demektir..

Bu manada, şu âyet-i kerimeyi anlatmak icab eder:

- “Elimle yarattığıma secde etmeme ne engel oldu?..

Yoksa ALÛN’dan mısın?..” ( 38/75 )

Demek oluyor ki, ALÛN için secde emri yoktur..

Nitekim, Muhiddin b. Arabî  r.a. Fütuhat-ı Mekkiye adlı eserinde bu manayı anlatmıştır..

Ancak:

· A L Û N..

Adlı meleklerin hangileri olduğu üzerinde açık bir şekilde durmamıştır..

Sonra.. anlattığımız âyet-i kerimeyi delil eylemiştir..

*

Üstte geçen âyet-i kerime üzerinde biraz duralım.. Özellikle âyette geçen istifham üzerinde duracağız.

Bilesin ki..

Hak tarafından gelen suali, bilinen manadaki istifham saymak doğru olmaz..

Durum anlatıldığı gibi olunca; Hak’tan vaki sual, gelişine göre,

şu dört manadan birine gelir: Menfi, müsbet, ünsiyet, tehdid, yani korkutmak..

Allah-u Taâlâ’nın iblise:

- “Secde etmene ne engel oldu?..” ( 38/75 )

Şeklindeki sorusu, başlıca tehdid ve korkutmak içindir..

- “Kibre mi düştün?..” ( 38/75 )

Manasını olduran elif ise.. yine soru değil, isbattır..

Yani:

- Kibre düştün..

Demektir.. Ki bu durum:

- “Ben, ondan hayırlıyım..” ( 7/12 )

Sözüyle bellidir..

- “Yoksa ALÛN’dan mısın?..” ( 38/75 )

Kelâmındaki:

- “Y o k s a..” ( 38/75 )

Manasını çıkaran:

- “E m..” ( 38/75 )

Edatı da, burada menfi manadadır..Yani:

- Sen, ALÛN’dan değilsin..

Demeğe gelir..

Ünsiyet ve sözü açmak için kullanılan istifhama gelince; onu da

Musa a.s. ile yapılan şu konuşmada görebiliriz:

- “Sağ elindeki nedir ya Musa?..” ( 20/17 )

Böyle bir soru, Musa a.s. için ünsiyet oldu; şu cevabı ile açıldı:

- “O asamdır.. Ona dayanırım. Onunla, koyunlarıma yaprak çırparım..

Onunla, bence görülen daha başka işler de vardır..” ( 20/18 )

Musa a.s. kendisine, istifham yollu sorulan sualden böyle geniş bir cevab beklediğini biliyordu; onun için böyle konuştu..

Bizim için belli manâda bir soru olsaydı; verilecek cevap:

- “O asamdır..” ( 20/18 )

Cümlesi olurdu..

Ki, ilâhî hazretin huzurunda, ehlullaha düşen edeb de budur..

İşbu mânaları, Allah-u Teâlâ, bu İNSAN-I KÂMİL’de açığa çıkardı..

Ta ki okuyasın; gereği ile amel edesin..

Saidler zümresinden yazılasın..

O halde, bu mânalar içinde edebini bulmaya bak..

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar