Erenler

Bunlarada Bakarsınız

Ricâlû’lfeth

 

— Bir kısım mânevî kudret sahipleri olup, her bir saat için tâyin edilmiş 24 kişidir.

Esrarı İlâhiyye, ehlullah’ın kalplerine bunlar vasıtası ile ihsan buyurulur. Vazifelerini birer mahal ve mekânda yaptıklarından halk ile bir arada bulunup, konuşmazlar.

Ricâlü’lgayb

 

— «Gayb erenleri» yerine de kullanılır. Üçler, yediler, kırklar bu cümledendir. Cenâbı Hakk tarafından mânevî idâreye memurdurlar. Biribirinin emir ve iznine tâbi bulunanları, halktan gizli olanları, halk ile beraber bulundukları halde tanınmayan, bilinmiyenleri, derece cihetiyle biri birine nispetle aşağı ve yüksek derecede bulunanları vardır. Bu mânevî derecelerin yükseği «Kutbiyyet», onun da üstü «Kutbiyyeti kübra» dahi denilen «Gavsiyyet» tir.

Ricâlü’lkuvve

 

— Tasarruf sahibi olan meczuplar «cezbeliler, deliler» hakkında kullanılır bir tâbirdir. Bir yazma mecmuada her asırda sekiz meczuba bu ad verildiği yazıldıktan sonra şu bilgi verilir:

«Bunlara beynelhalk (halk arasında) sahibi tasarruf ıtlak olunur ki murad eyledikleri nesneyi vücude getirebilirler. Âkil (akıllı) olanlar için bunların hakkında hürmet göstermek ve kendilerine sokulmaktan tam bir ihtiraz (çekingenlik) üzere bulunmak lâzımdır.»

Ricalü’lMennân

 

— Evliyanın bir kısmı hakkında kullanılır bir tâbirdir. Bir yazma mecmuada «Havassı Ümmeti Muhammediyye içinde 15 nefer» olduğu yazılı bulunan bu kimseler için şu bilgi verilmiştir:

«Kendilerinden i‘raz (yüz çevirmek) edenlere ikbal etmek sıfatı galibesiyle meşhur olan recülül mennan (evliyanın bir kısmı) ’ın  adetleri artıp eksilmez. Gerek bunların ve gerek ricalülkuvve’nin ebdal silkine intikali ve yahut yekdiğeriyle istibdali gayri mümkündür.»

Ricalüttahtelesfel

 

— Evliyanın bir kısmı hakkında kullanılır bir tâbirdir. Bir yazma mecmuada bunlar için şu açıklama vardır:

«Her asırda levh, kalem, arş, kürsü, semavatı seb (yedi gök) ’a adedine sınırlı on bir recüli kâmil (olgun kişi) ’dir. Gıdaları, nefsi rahmanı yâni mânevi hayat sebebi olan Rabbani nefha (Tanrı’ya Yalvarış, Ağlayış)’tır.»

Kaynak: Cemal ANADOL, Anadoluyu Aydınlatanlar/ Peygamber Mûcîzeleri Evliyâ Menkıbeleri, 1984 İstanbul

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar