Şeytanlar ve Dinler

Mecusi Şeytanı

Ehrimen’in Yezdan’dan nasıl doğduğu konusunda Yezdan kendi nefsinde mülküne sahiplik edenin çıkıp çıkmayacağıyla ilgili düşünceye dalınca o fikirden ‘rutubet’ çıktı. Bu rutubetten Ehrimen doğdu, denilmektedir.

 Mecusîlerin Meshiyye koluysa, Yezdan nurdur. Yezdan’ın bir kısmında değişiklik oluştu, ondan da ‘zulmet’ doğdu. Bu zulmet de Ehrimen’dir, derler.

 Mecusîlerden bir diğer kol da Zervaniyye koludur. Zervan, kadim nurdur. Zervan namaz duasında şüpheye düştü. Bu şüpheden Şeytan hâdis oldu. O da Ehrimen’dir. Zervan bir çocuk sahibi olmak için namaz kılıyordu. Zervan tam 7999 seneden beri bir çocuk sahibi olmak için namazdaydı. Artık Zervan tam ümidini kesmişti ki, İblis, yani Ehrimen oldu. Ehrimen Yezdan’la savaşa girişti. Aralarında bu savaş 2000 yıl kadar sürdü. Ardından sulh oldular. Şimdi bu sulh anlaşması gereği anlaşma süresine kadar barış içindedirler diye bir inanç mevcuttur.

Mu Şeytanı

Mu dininde, " Tanrı'nın yaratıcılığı'', Tanrı'ya sevgiyle ulaşılabileceği, dolayısıyla "sevginin yüceliği" ve "kardeşlik" duygusu esastı.

Mu uzmanlarına göre bir sevgi ve barış dini olan Mu dininde "şeytan" ve "cehennem" gibi "kötülük" simgesi kavramlar da yoktu. Mu'da "şeytan" kavramı diye bir şey bilinmediği için Mu dininin en önemli sembollerinden olan Mu Kozmik Diyagramı'nda "cehennem" diye bir şey de yoktu.

"Hindu, Babil, Asur, Kaide ve Mısır'daki en belirgin eklemelerden birisi cehennemdir. Çeşitli diyagramlarda bu cehennem ana figürünün altına, evreni simgeleyen dairenin dışına kondurulan küçük bir daire şeklinde gösteriliyordu ve böylece yeryüzünün uzağında yer aldığı belirtiliyordu. Mu'da şeytan diye bir şey bilinmediğinden kozmik diyagramda cehennem diye bir şey de yoktur. "

Yahudi Şeytanı

İsrael’in ilk zamanlarında. Şeytan, ve kötü ruhlar inancı yoktu. Bunların hepsi tek bir tanrıda birleşmişti; ister iyi, ister kötü, her şey, her olay ondan gelirdi. İşte bu yüzden böyle çelişmelere sık sık rastlamaktayız. Nabi İşaya şöyle der: «Işığa şekil veren ve karanlığı yırtan; barışıklık eden ve belâ yaratan; bütün bunları yapan Tanrı benim.» Ama daha sonra, bu çelişmeyi ortadan kaldırmak için bir de Şeytanın var olduğu inancı doğmuştur. Ademin cennetten kovulmasına sebep olan, hayır ve şerri bilme ağacından yemesini Havva’ya söyliyen, sadece yılanken, sonradan bunun yılan kılığına girmiş Şeytan olduğu tasarımı doğmuştur. Eyüb’ün denenmelerinde Tevrat’ın şöyle dediğini görüyoruz: «Ve günlerden bir gün, Tanrı oğullan Tanrı’nın huzurunda durmıya geldiklerinde Şeytan dahi aralarına geldi» Burada hem Tanrının huzuruna çıkabilen bir Şey tam, hem de gene tanrı oğullarını görüyoruz. Fakat Tevrat’ın baş taraflarında Şeytanın adı hiç geçmez.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar