Şeytanlar ve Dinler
Mecusi Şeytanı
Ehrimen’in Yezdan’dan nasıl doğduğu konusunda Yezdan kendi nefsinde mülküne
sahiplik edenin çıkıp çıkmayacağıyla ilgili düşünceye dalınca o fikirden
‘rutubet’ çıktı. Bu rutubetten Ehrimen doğdu, denilmektedir.
Mecusîlerin Meshiyye koluysa, Yezdan nurdur. Yezdan’ın bir kısmında
değişiklik oluştu, ondan da ‘zulmet’ doğdu. Bu zulmet de Ehrimen’dir, derler.
Mecusîlerden bir diğer kol da Zervaniyye koludur. Zervan, kadim
nurdur. Zervan namaz duasında şüpheye düştü. Bu şüpheden Şeytan hâdis
oldu. O da Ehrimen’dir. Zervan bir çocuk sahibi olmak için namaz kılıyordu.
Zervan tam 7999 seneden beri bir çocuk sahibi olmak için namazdaydı. Artık
Zervan tam ümidini kesmişti ki, İblis, yani Ehrimen oldu. Ehrimen Yezdan’la
savaşa girişti. Aralarında bu savaş 2000 yıl kadar sürdü. Ardından
sulh oldular. Şimdi bu sulh anlaşması gereği anlaşma süresine kadar barış
içindedirler diye bir inanç mevcuttur.
Mu Şeytanı
Mu dininde, " Tanrı'nın yaratıcılığı'', Tanrı'ya sevgiyle
ulaşılabileceği, dolayısıyla "sevginin yüceliği" ve
"kardeşlik" duygusu esastı.
Mu uzmanlarına göre bir sevgi ve barış dini olan Mu dininde
"şeytan" ve "cehennem" gibi "kötülük" simgesi
kavramlar da yoktu. Mu'da "şeytan" kavramı diye bir şey bilinmediği
için Mu dininin en önemli sembollerinden olan Mu Kozmik Diyagramı'nda
"cehennem" diye bir şey de yoktu.
"Hindu, Babil, Asur, Kaide ve Mısır'daki en belirgin eklemelerden
birisi cehennemdir. Çeşitli diyagramlarda bu cehennem ana figürünün altına,
evreni simgeleyen dairenin dışına kondurulan küçük bir daire şeklinde
gösteriliyordu ve böylece yeryüzünün uzağında yer aldığı belirtiliyordu. Mu'da
şeytan diye bir şey bilinmediğinden kozmik diyagramda cehennem diye bir şey de
yoktur. "
İsrael’in ilk zamanlarında. Şeytan, ve kötü ruhlar inancı yoktu. Bunların
hepsi tek bir tanrıda birleşmişti; ister iyi, ister kötü, her şey, her olay
ondan gelirdi. İşte bu yüzden böyle çelişmelere sık sık rastlamaktayız. Nabi
İşaya şöyle der: «Işığa şekil veren ve karanlığı yırtan; barışıklık
eden ve belâ yaratan; bütün bunları yapan Tanrı benim.» Ama daha
sonra, bu çelişmeyi ortadan kaldırmak için bir de Şeytanın var olduğu inancı
doğmuştur. Ademin cennetten kovulmasına sebep olan, hayır ve şerri bilme
ağacından yemesini Havva’ya söyliyen, sadece yılanken, sonradan bunun yılan
kılığına girmiş Şeytan olduğu tasarımı doğmuştur. Eyüb’ün denenmelerinde
Tevrat’ın şöyle dediğini görüyoruz: «Ve günlerden bir gün, Tanrı oğullan
Tanrı’nın huzurunda durmıya geldiklerinde Şeytan dahi aralarına geldi» Burada
hem Tanrının huzuruna çıkabilen bir Şey tam, hem de gene tanrı oğullarını
görüyoruz. Fakat Tevrat’ın baş taraflarında Şeytanın adı hiç geçmez.
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar