Efendimin işi ihsandır
79
Vezin: Mefâ’îlün Mefâ’îlün Fe’ûlün
Gelen kuldan eğerki kim hatâdır [1]
Efendimin velî işi atâdur
Ciğerden dil n’ola çekerse âhı
Anınçün kim bilür yüzü karadır
Çıkar âh eylediğince semâya
Başumın menzili mihnet-serâdır
Ne denlü eylesem pend ü nasîhat
Bükülmez neyleyüm gönlüm balâdır
Niyâzî kesme rahmetden ümîdin
Şefaatçi Muhammed Mustafâdır
Gelen kuldan eğerki kim hatâdır
Efendimin velî işi atâdur
Eğer kuldan gelen ki hatâdır
Sahibim Efendimin işi ihsandır
“Sana ne iyilik gelirse Allah Teâlâ'dandır, sana ne kötülük dokunursa kendindendir.” [2]
Ciğerden dil n’ola çekerse âhı
Anınçün kim bilür yüzü karadır
Ciğerden dil n’ola çekerse âhı
Onun için bilir ki yüzü karadır
Çıkar âh eylediğince semâya
Başumın menzili mihnet-serâdır
Âh eylediğince çıkar semâya
Başımın menzili sıkıntı-yeri olan yerdir.
Her insanın afiyeti aynı makamda değildir. Niyâzî-i Mısrî’nin ise bütün hayatı bela afiyetinde istikrar olmuştur. Bu onun kötü olmasından değil, diğer insanlara Allah Teâlâ’nın verdiği nimetlerin kadrini ölçmede kullanacakları miyar [3] olması içindir.
Ne denlü eylesem pend ü nasîhat
Bükülmez neyleyüm gönlüm balâdır
Ne denli eylesem vaaz ve nasîhat
Neyleyim gönlüm bükülmez, yüksekleri arzu etmektedir.
Allah Teâlâ’nın sevdiği bir kulu olupta dünya zahmetinden âzade birini bulmak mümkün değildir. Onun yanında rütbelerin yükseğine kavuşmak isteyen belaya razı olması gerekir.
“En çok belalara düşenler nebilerdir. Sonra onlara en fazla benzeyenler, sonra onlara benzeyenlere benzeyenlerdir”[4]
Niyâzî kesme rahmetden ümîdin
Şefaatçi Muhammed Mustafâdır
Niyâzî kesme rahmetten ümîdin
Şefaatçi Muhammed Mustafâdır
Ve dahi hatm merâtib üzerinedür. Cümleden a’lâ ve evlâ Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellemdir ki cemi’ kemâlât-ı insâniyye onda hatm olmışdur. [5]
Allah Teâlâ katında şefaat edebilmek akrabiyyetin îmasıdır. Niyâzî-i Mısrî kaddese’llâhü sırrahu’l azîz şefaat makamına layık olanın ancak Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem olduğunu bildirir.
[1] (ERDOĞAN, 1998) s.86
[2] Nisa,79
[3] Miyar: 1 . Değerli madenlerde yasanın istediği ağırlık, saflık ve değer derecesini gösteren ölçü. 2 . mecaz Ölçüt, ölçü:
[4] Tirmizi Hasen Sahih kabul etmiştir. İbn. Mâce. ibn. Hibban ve Hâkim Sa’d b. Ebi Vakkas’lan rivayet etmişlerdir. Nesaî. Darimî. îbn. Mâce. Malik vd. sahih kabul etmişlerdir. Değişik varyanttan için bkz. Aclûnî. I/130:
[5] (MISRÎ, 1223), v. 32b
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar