Sabrım Kalmadı

71

Vezin: Müstef’ilün Müstef’ilün Fâ’ilün

Oldu yüzün subh-i senin ey nigâr,
اِنْـفَجَـر  يَـنْفَجِرُ  اِنْـفِجَارٌ

Kalmadı bu dilde seni göreli,
اِصْطَـبَـرَ  يَصْـطَبِرُ  اِصْطـِبَارٌ

Lütfedüp etme beni bin cevr ile
اِخْـتَبـَرَ  يَخـْتَـبِرُ  اِخْتِـبَارٌ

Sana atâlar yaraşur bendene,
اِفْتَـخَرَ  يَفْـتَخِرُ  اِفْــتِـخَارٌ

Sende çü cem oldu hüsün şivesi,
اِقْـتَصَرَ  يَقْـتَصِرُ  اِقْتِـصَارٌ

Yetmişe vardı yaş eyledin,
اِخْتَـيَرَ  يَخْتَـيِرُ  اِخْتِـيـَارٌ

Yolunda nesi var ise olur Mısrî’nin
اِنْـتَشَرَ يَـنْتَـشِـرُ اِنْـتِشَـارٌ

İtme Niyâzî gedâyî meded,
اِنْـتَظَــرَ يَنْـتَظِـرُ  اِنْـتِـظَارٌ  

Oldu yüzün subh-i senin ey nigâr,
اِنْـفَجَـر  يَـنْفَجِرُ  اِنْـفِجَارٌ

Ey sevgili yüzün aydınlığı senin oldu,

Şafak attı, atıyor ve atacak        

Kalmadı bu dilde seni göreli,
اِصْطَـبَـرَ  يَصْـطَبِرُ  اِصْطـِبَارٌ

Seni göreli bu gönülde kalmadı,
Sabır etti, ediyor ve edecek

Lütfedüp etme beni bin cevr ile
اِخْـتَبـَرَ  يَخـْتَـبِرُ  اِخْتِـبَارٌ

Lutfunu artır etme bana bin cevr ile
Haber etti, eder ve edecek

Sana atâlar yaraşur bendene,
اِفْتَـخَرَ  يَفْـتَخِرُ  اِفْــتِـخَارٌ

Sana bendene ihsan etmek yakışır,
Sevindirdi, eder ve edecek

Sende çü cem oldu hüsün şivesi,
اِقْـتَصَرَ  يَقْـتَصِرُ  اِقْتِـصَارٌ

Sende toplandığı için güzelliğin edası,
Sakladı, saklıyor ve saklayacak

Yetmişe vardı yaş eyledin,
اِخْتَـيَرَ  يَخْتَـيِرُ  اِخْتِـيـَارٌ

Yetmişe varacak yaş verdin,
İhtiyarladı, ihtiyarlıyor ve ihtiyarlıyacak

Tuhfat al-asri, Niyâzî-i Mısrî'nin ikinci defa Limni'ye sürülüşün­de, cami minberinde, yüz günden fazla bir müddet bir şey yemeden halvet ettiğini, Kavala şeyhi Mustafa'dan naklen yazıyor ve gene ondan, Mısrî mahlasını kullanırken ömrünün ne kadar süreceğini keşfen anla­yıp, Niyâzî mahlasını kullanmaya başladığını ve Niyâzî sözünün tutan olan yetmiş sekiz yaşında vefat ettiğini, bunu da

Yetmişsekize erdi yaşım eyledik Ihtayara yahtayiru ihtiyar

beytiyle haber verdiğini yazıyor. -

İlk mısrada vezin bozuluyor. “Yetmişe çün erdi yaşım eyledik” gibi bir şey olsa gerek. Sonradan bu kerameti ispat için “yetmişsekize”   çevrilmiş olma ihtimali söylenilmektedir.

Şeyhül Ekber Muhyiddin ibn-ül Arabî kaddese’llâhü sırrahu’l-aziz hazretlerinin de Yetmişsekiz yaşlarında âlem-i dâr-ül bekâya intikâl ettiklerini bildirmektedir.  

Yolunda nesi var ise olur Mısrî’nin
اِنْـتَشَرَ يَـنْتَـشِـرُ اِنْـتِشَـارٌ

Mısrî’nin nesi var ise yolunda olur 
Açığa çıktı, çıkıyor ve çıkacak

İtme Niyâzî gedâyî meded,
اِنْـتَظَــرَ يَنْـتَظِـرُ  اِنْـتِـظَارٌ  

Dilenen Niyâzî atma meded kıl,
Kapını bekledi, bekliyor ve bekleyecek

Hadis-i kutside buyruldu ki;

“Kulumda benim zikrim ve taatımla meşgul olma hâli fazlalaştığı zaman; onun bütün gayret ve lezzetini zikrimde toplarım, bütün lezzet ve himmetini zikrimde toplayınca o bana âşık olur, ben de ona âşık olurum ve aramızdaki perdeyi kaldırırım. İnsanlar yanıldıkları zaman onlar yanılmazlar. Onlar, sözleri nebilerin sözleri gibi tesirli olan kimselerdir. Onlar Allah yolunda gerçek kahramanlardır. Yeryüzündekilere bir ceza ve azap vermek istedigim zaman, onları görürüm ve yeryüzündekilere azap etmekten vazgeçerim.” [1]

---

[1] Ali el-Muttakî, Kenzu’l-ummâl, I, 433 (h. no: 1872)

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar