Sen İse Yalnızsın, Yalnızdın, Ey Yalnız!

 

 

Mahmûd Dervîş (1941-2008)

 

جدارية

أَيُّها المَوت اِنتَظِرني عِند باب

البَحر في مَقهى الرُّومانسِيينَ. لَم

أَرجِع وَ قَد طاشَت سِهامُك مَرّة

إِلّا لِأُوَدعَ  داخِلي في خارِجي،

وأُوَزعَ القَمح الَّذي امتَلات به روحي

عَلَى الشَّحرور حَطَّ عَلَى يَدَيّ وَ كاهلي،

و أُوَدعَ الأَرض الَّتي تَمتَصُّني مِلحا وَ تَنشرُني

حَشيشا لِلحِصان وَ لِلغَزالة فانتَظِرني

رَيثَما أُنهي زِيارَتي القَصيّرة لِلمَكان وَ لِلزَّمان،

ولا تُصَدقني أَعودُ وَ لا أَعودُ

وأَقولُ: شُكرا لِلحَياة!

ولم أَكُن حَيّ ا وَ لا مَيتا

ووَحدَ ك كُنتَ وَ حدَك يا وَ حيد

Mural

Ey ölüm, bekle beni denizin kapısında

Romantiklerin kahvehanesinde

Sırf dışımdaki içime veda etmek için döndüm

Okların bir kez ıskalamışken

Ve dağıtmak için ruhumu dolduran buğdayı

Ellerime ve omzuma konan karatavuğa

Veda etmek için beni tuz şeklinde emen toprağa

Beni ata ve ceylana ot olarak dağıtan.

Bekle beni kısa ziyaretimi bitireyim mekâna ve zamana

Bana güvenme belki dönerim, belki dönmem

Ve diyorum ki teşekkürler hayat

Ne diriydim ben ne de ölü

Sen ise yalnızsın, yalnızdın, ey yalnız!

*Dervîş, Mahmûd, Cidâriyye, Riyad er-Rayyes li’l-Kutub ve’n-Neşr, Beyrut 2001, s. 30.; Şiirin tercümesinden faydalanılmıştır. Bkz. Dervîş, Mahmûd, Mural, çev. Mehmet Hakkı Suçin, Kırmızı Yay., İstanbul 2015, s. 70.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar