Print Friendly and PDF

Sen Her Şeyi Telafi Ettin





Kutsal bahçem!

Yıllarca özlemini çeken beni, göğsündeki çiçeğin titreyişiyle, seninle konuşmak ve beraber olmanın vereceği sıcaklığın tatlı rehaveti ve doyumsuz iştaha ile sana sarıldığımı düşünür müsün? . Ben bunu hayal ettim gerçek oldu sanki…bir müddet öylece kalıp kendimi kaybetmişim. Sonra başımı kaldırıp yüzüne baktığım zaman, o pembemsi dudaklarının arasından mükemmel dişlerini gördüm ve onları bile oracıkta öpücüklere boğmak istedim.

Tatlım. Seni düşlerimde milyonlarca kez öpsemde…bu bir başka şey.

Kadim aşkım!

Sen başıma gelen en güzel şeysin. Aslında kendimi senden de tam saklamayı başarmıştım ama nedense açığa çıkmam gerekti. Taşan kaynak akmak için yol aramaz mı? Öylece…

Sana yazdığım her mektubumdan sonra ikincisini içime tekrar koyuyorum sakinleşeyim diye…yine de yanıyorum.

İnsanı kendi acıları öldürmez birinin yokluğudur bütün dertlerin başı. Düşünüyorum sensiz yaşamayı düşünmek çok zor…dünya seninle gelmiş gibi hissettiğimden beri…bu acım daha fazla.

Hayallerimin içime bakıp yüzünü tutardım, gözlerini öperdim saçlarına değdirirdim ellerimi. Rüyamda bile yalnız seninleyim. Senin varlığını da yokluğunu kalbime sorma…ezelimiz bize hissettirmesede, sende, ben yokken hayallerimiz sevişirdi. Şimdiki halimi ona göre kıyas et.

Durgun bahar melteminin şarkısı!

Sana seni sevdiğimi söylemeye başladığımdan beri, kokun yaşadığım yerin kokusunu bastırıyor olmalı. Ötekilere ihtiyaç hissettirmeyecek hale getirdin beni. Yalnızlığın en kötüsü, seni anlamayanların arasında kalmaktır ve insan kendisini anlayan birini bulduğunda yapacağı fedakârlığı ve samimiyeti olması sevgisini gösterir. Çok zamanlar biraz suçlu da olsak iyi oldu, her şey.

Kendini bulamıyorum ama hayaline aşık olmama mani olan kimseler artık yok. Fakat kimseye bunu söyleyemiyorum. Yansıtmasam da aşk yaşanılması hem zor acı bir duygu.. Ben bazen buna güçlü olmalıyım, dedim hep…. her şeyi saklıyordum içimde. Kendimi günahtan da korumam gerek ama seni düşününce günahlar aklıma gelmiyor ki?

Zamanla hayat beni bir çok konuda pişirdi. Ama simdi daha olgun düşünüyorum. Neyi nasıl yapmam gerektiğini biliyorum. Hiç bir sınırı zorlamıyorum kendimce daha etraflı düşünebiliyorum. Her neye karar verdiysem şu anda olması gereken ya da olabileceklerin en iyisi…

Bencil değilim hiçbir zamanda olmadım. Etrafımı düşündüğüm kadar kendimi de düşünüyorum. Çünkü senin varlığın ve seni sevmek. Bu benim kendim için yapabileceğim en güzel şey. Kimsenin seni bilemiyor olması ve iç dünyamı da gereksiz… Rabbim bilsin.

Kıymetine paha biçilemez…

Belki, önceden iç dünyamız ve acıma duygularımız bizi sürekli yanlışa sevketmiş olsa da…aşk acımadan korunmalı. Sevgide acıma olmamalı.

Senin varlığın bana hayatta verilmiş en büyük nimet

Bunun kıymetini bilmeyip elimin tersiyle itmek en büyük hatam olurdu.

Yani bunu içimde ilk başlarda hiç bir yere koyamadım, hep bir şekilde yanlış dedim durdum…ama içimdeki savaşı, sanırım yendim. Aklım ve kalbim uzun süre bunun muhasebesini yaptı…fakat şimdi daha dingin ruhum ve seninle huzur bulunca dolaylı olarak hayatımda düzeldi.

Kendim içinde olan bana ait ve kimsenin erişemeyeceği tek güzel şeyim! Kimseyi kırıp incitmeden…olabilecek en iyi hali bu sevdamın.

Herkesin bir o kadar yükü olsa da sevenler bu dünyada biri birininkine talip olmalı taşımalı. Yine de kimseye yük olmak istemiyorum Hele ki sana asla…asla…

Benim için en önemli şey konunun özünü anlamam. Üstü kapalı olan her şey beni daha geriyor. Ve sevme şekli. Samimiyet, verilen değer, hassasiyet…benim için önemli.

Sevgimizden şüphe duyabiliriz. Bence sonuçta o beni gerçekte seviyor mu dediğinde bulduğun cevap seni ikna etmeli… o etti mi herşey bitmiştir.

Benim cevabım…ve baştan beri farkettim…sen beni güzel sevdin…bende sevdim aynı şekilde. Aslında insan sevgi hususunda değişme, göstermez.. neyse odur. Ancak karşısı onu anlamayınca yıkılıyor. Kendi açımdan bununda çözümü hep kaybederek yaşamak, sürekli vermek olunca, neyi kaybetmeliyi mi sürekli sordum.

Sonuçta bu tavır benim için huzur oldu. Hala hep veriyorum, bu beni rahatsız etmiyor. Ama senin için bir şey kaybetmem gerekmedi. Çünkü sen fazlaca verdin...bana fırsat bırakmadan.

Aşk ve umut olmadan mutluluk olmuyor. Her şeyin sahibi olamadığımızı bilince daha iyi olur insan. Ancak en güzel şey umut. En kötüsü de onun kırıldığı an.

Geçmişim baş belası çok zaman. Anılar keskin bir bıçak gibi canımı acıtabiliyor. Fakat senden önce ve sonra beni senin kadar sevenim asla olmadığı için geçmiş kendiliğinden silindi.

Biliyor musun dünya da zor olan şey ayrılmak kanunu. Bu dünyada yaşamam ve yapamam dediğin hiç bir şey kalmıyor. İllaki oluyor. Sonra birçok insan beklenti içinde ve kendilerine göre ve yalnız yaşıyorlar.

Ben korkularımla her şeyi çok düşündüğümden sana açılmakta çok geç kaldım…korkuyordum, yanlış anlamalar olur diye. Ancak pişmanım geç kaldığım için… defalarca özür dilerim. senin gönlünde yer etmek daha önemli imiş.

Sevgilim…

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar