Print Friendly and PDF

Tatlı Dudaklarını Bulmadım mı Elimi Dişlerim

 


XCIV

Men çü der gûr-ı deron hofte hemîfersâyem

Çün beyayî be ziyâret sere bîron âyem

îçimin mezarlığına gömülmüşüm de boyuna çürüyorum sanki... Fakat sen ziyaretime geldin mi, başımı çıkarır, mezardan çıkarım.

Sûr’un üfürülmesi de sensin bana, mahşerim de sensin benim. Ne yapayım? îster ölü olayım, ister diri, nerdeysen ordayım ben.

Cansız bir kamış gibiyim, dudakların olmadı mı susarım; fakat neyime bir üfürdün mü, o solukta ne sesler çıkarırım, ne nağmeler veririm.

Senin yoksul kamışın, şeker gibi dudaklara alışmıştır; bu yoksulu an da seni ölümsüz bir hale getireyim.

Ay yüzünü görmedim mi başımı bağlarım. Tatlı dudaklarını bulmadım mı elimi dişlerim.

 

Kaynak: Cilt 7-1

Mevlânâ Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI

 

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar