Görenlerin ve Bakanların Gözüyle

Eski zamanların birinde bir adam hayatın anlamının ne olduğunu kendi kendine sormaya başlar. Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmez ve başkalarına sormaya karar verir.

 Ama aldığı cevaplar da ona yetmez. Fakat mutlaka bir cevabı olmalı der.. Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar verir.

 Köy, kasaba, ülke dolaştığı bu arada zaman da durmaz tabi ki. Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona:

- “Şu karşıki dağları görüyor musun, orada yaşlı bir bilge yaşar istersen ona git, belki o sana aradığın cevabı verebilir. “ derler. Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yaşadığı eve ulaşır adam. Kapıdan içeri girer ve bilgeye “Hayatın anlamının ne olduğunu” sorar.

 Bilge; sana bunun cevabını söylerim ama önce bir bahçeyi gezmen gerekiyor, der.

 Adam kabul eder.

 Bilge bir kaşık verir adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytinyağı doldurur.

“Şimdi çık ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel. Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytinyağı eksilmesin, eğer bir damla eksilirse kaybedersin.” der. Adam gözü kaşıkta bahçeyi turlayıp gelir. Bilge bakar: “Evet der kaşıkta yağ eksilmemiş, peki bahçe nasıldı?” Adam şaşkındır.

 Ama der, ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki.

 “Şimdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun yağ dolu kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel,” der Bilge.

 Adam tekrar bahçeye çıkar, muhteşem bir bahçede gördüğü güzellikler karşısında hayran hayran etrafı seyreder. Geri geldiğinde bilge, adama “Bahçe nasıldı” diye sorar.

 Adam gördüğü güzellikler karşısında çok etkilendiğini anlatır. Bilge gülümser, ama kaşıkta hiç yağ kalmadığını görünce şunları söyler:

-Hayat senin bakışınla anlam kazanır. Ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider, sen farkına varmazsın.

 Ya da görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın, akıp giden zamanın anlam kazanır. Kaşıktaki yağı dökmeden etrafındaki güzellikleri fark edebilirsen en güzelidir.

 Kaşıktaki yağı dökmeyeyim diye etraftaki güzelliğe bakmamak ise körlüktür…

 “Hayatının anlamı senin bakışlarında gizli” Yani nasıl bakarsak, nasıl görürsek ya da nasıl görmek istersek hayat öyle anlam kazanıyor. Bakmak değil ama belki görmek istediğimizle. Sevgiyi, sevdayı, dostluğu, anlayışı ve daha çoğunu sayamadığımız belki de fark etmediğimiz güzellikleri gördüğümüzde anlam kazanıyor hayat. Oysa görmek istememek, ya da hayata at gözlükleriyle bakmak kaşıktaki zeytinyağını dökmemek gibi bir şey.     

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar