Çeviri
Ten-Tenenem Diye Feryat Ediyorum.
— M —
Telhî nekoned şîrin-zekanem
Hâlî nekoned ez mey dehenem
Tatlı dudaklım acı sözler söylemez; ağzımdan şarabı eksik
etmez.
Her sabah çağı beni soyar, gel der, elbiseni soyan benim.
Eve atlar gelir, mühlet vermez; yaptıklarını yeter bulmaz;
peki, ne yapayım ben?
Sağrağıyla sersemim; onu gördüm de bedenim can kesildi.
Yedi kat göğe sığmak ârdır, ayıptır ona... o, zâti
gömleğimin için de dolaşıp duruyor.
Onun tatlı şerbetiyle arslan gibi bir yüreğim var; onunla
kavgaya giriştim mi, tatlı sözlüyüm ben.
Benim pençemdesin deyip durmada; seni ben yarattım; ne
diye kırmay ay ım seni diyor.
Senin çenginim; her damarıma sen mızrap vuruyorsun da ben
ten-tenenem diye feryat ediyorum.
Hasılı benden gönlünü koparamazsın diyor; gönül yok ki
bende; peki ne yapayım ben?
Kaynak: Cilt 7-2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar