Allahtan Başka Anlayanım Yoktur
Kimse
yok mudur ki, ona her an ben, ezel deryasının dalgasından başka bir şey olmadığımı
söyleyeyim. Ben ney gibi vücûdumdan, varlığımdan boşaldım. Allahtan başka anlayanım
yoktur. Ben kendimden fânî oldum, Hak’la bâkî kaldım. Varlık elbisemi yırttım,
parçaladım. Ben, Hak’la bir olunca kendi maddî varlığımdan ürktüm. Hak’kın bana
vaktiyle üfürdüğünü dışarı vurdum. Kendi halimden anlayanla eş oldum, ancak onun
söylediklerini söylüyorum. İster Kur’ân de, ister İncil, ister Zebûr, benim
sesimde Hak’ın kelâmı zuhûr etmektedir. Göklerin dönmesi, yıldızların raksı
benim sazımın tesiriyledir. Feryâdımı duymuş kutsal kişiler hiç durmadan
Allah’ı tesbîh etmektedirler. Açıkça şunu söyleyeyim ki aslından ayrı düşen,
yaşamamaktadır.
Câmî,
Neynâme, Halıcı, s. 379.
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar