Her Şey Aşk İledir
Aşk gençlik günlerinin süsü, iki cihanda mutluluk sermayesidir. Feleğe hareket isteğini, meleğe tecrid zevkini aşk verdi. Can gülü aşk kokusunu alınca, beden çamuru bağlılık rengine büründü.
Can
ve bedenimizin bağı aşkladır. Ölmemiz, yaşamamız ondandır.
Saygın
kişi de sıradan kişi de aşkın esiridir. Yüce değeri karşısında değersizdirler.
Gece ışık veren ay, üzerine muhabbet ışığı düştüğü için parlar. Toprak muhabbet
cemresi düşmedikce felekten dolayı parıldamaz. Kalb bedende muhabbetten uzak
kalsa kara balçıkta sadece siyah bir taş olur. Aşk ateşinde boğulmayan ile
çam kozalığı arasında ne fark vardır?
Kozalığın işi nedir?
Aşk derdinden gafil olmak.
O
kim gönül sahipliği kim?
Kalbin yaşaması âşıklık derdiyledir. Aşk gönül
ile örtülmedikce kalbin sıcaklığı, perişanlıktan başka bir şey olmaz. Ey işi
güzeller yüzünden kötüye gitmiş kaşları takı yüzünden yüz derde düşmüş âşık!
Halin kara benliler yüzünden kötü, günün ayva
tüyleri yeni bitmiş dilberler yüzünden kara. Mahmur gözler uykularını kaçırmış,
tövben onlara yenilmiş. Yanağına kim siyah nokta koyduysa deli gönlüne senin dert
dağını yükledi.
Câmi, Tuhfetü’l-Ahrâr, s. 139 – 140.
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar