Çeviri
HADÎKA...Âdem Ve İsa
Âdem Ve İsa Bin Meryem'in Yaratılışı…Aleyhisma's-Selâm
Hz.Âdem'in
bu dünyada doğuşu, Meryem oğlu İsa ile aynı ruhtandır.
Beden
et olunca Âdem'in rengindeydi ve ruhta ruh olunca o nefs kokusundandı.
Ne
zaman nefisten kimde varsa insandır, kimde yoksa bu dünyada bir surettir.
Ve
Âdem o anda kaderi anlayınca kalbe, ruha doğru acele et dedi.
(Söyleyerek):
Bunu nefse nasıl anlatabilirsin? Dedi ki: "Ben kadehten ve elbiseden
kurtuldum.
Elbisem
ve kadehim bu nefsten boş, çünkü (insanların) benim için değerli gördüğü şey
benim için çok ucuz.
Eğer
var olmak istiyorsan, o ol ve onun için inkârına karşı bir şey olma./onun için
kendine bir şey olma.
Bu
yüzden nâsut alemi/insanlık ağından ayrıl ve lâhuti alemine/ilahlık ağına düş.
İsa,
melekût âlemini lâhuti basiret/ anlayışıyla gördü.
Bu
dünyanın esaretine tutunan, ordusundan kaçmış olsaydın iyi olacaktı.
Bu
dünya karanlığın ve acının sebebidir ve bu aklı başında olan insanlar bu
dünyaya kaybolma evi adını almıştır.
Dünyada
akıl, ahirete rehberin iman olsun, bu askerlerin/melekeler ve ruhun hatırı
içindir.
Aklı
kendisine rehber olan kişiye ne mutlu, çünkü iki cihan onun kullarıdır.
Bir
kişinin suretini silmesi ne büyük bir zevk. Kimse onu ya da başka birini aramaması.
Ve
kendini isimsiz bir isim olarak görüyor, solup gidiyor. Bir (vahid) den başkası
yok, ve kendi "birini" onda heba/fenâ et…
Kendine
"bir" deme ve bunu yine kendinde bırak, çünkü sen birsin.(Gerçek)
olan bire gelince, ondan daha iyisi yok ki.
Ve
en birsin ama aynı zamanda sayının içindesin, bir ismin var ama hayal gücü gibi
fazlasın.
Bu
visal konuşmasına girmek…ve bu konu işaret ile konuşulduğundan size uygun
değil._
Her
ne kadar gün yüzüne çıksa haberleri/bilgileri gelse;
Hayır,
yalnızlık içinde, bu senin için ağır olur.
Akıl
ve düşünce açısından bakıldığında, zaman içinde aynı anda üç zafer var..
Yeter
ki, sen meraklı geveze olma, çünkü bu nehirde bir defne yaprağı üzerinde[seyahat
ediyorsun]
**
التمثيل فى خلقة آدم وعيسى
بن مريم عليهما السلام
إن ميلاد
آدم فى هذا العالم، كان من نفس ذلك النف الذى منه ابن مريم.
وحين صار
الجسد جسداً كان من لون آدم، وحينما صارت الروح روحاً كانت من رائحة ذلك النفس.
٢٢٠٥-وكل من كان له من ذلك النفس فهوآدمى،وكل من
لم يكن له منه فهو صورة فى هدا العالم.
وآدم فى تلك
اللحظة التى فهم فيها القدر، أخبرالقلب فأسرع نحو=الروح= .
( قائلاً
) : كيف تستطيع الأخبار عن هذه النفس ؟ ، فقال : أنا خال من الكاس والرداء .
فملابسى
وكأسى فارغة من هذه النفس، ذلك أن الشىء الذى ( يعتبره الناس ) ثميناً رخيص جداً
عندى.
وإذا كنت
تريد أن توجد فكن له، ولا تكن شيئاً تجاه نفسك بالنسبة له .
٢٢١٠- لذلك انفصل عن شبكة الناسوت، وسقط فى
شبكة اللاهوت,.
وقد رأى
عيسى خطة الملكوت ببصيرة اللاهوت.
وذلك الذى
تعلق بقيد هذه الدنيا، أحسن صنعا لو أنه هرب من عسكره .
فهذه
الدنيا هى باعثة الغم والألم، وقد سما ها العاقل دار الزوال.
فليكن
العقل دليلك لهذه الدنيا وليكن الإيمان دليلك للآخرة وهذا من أجل الجند والروح.
٢٢١٥- وما أسعد ذلك الشخص الذى يكون العقل مرشده،
فكلا العالمين يكونان غلامين له.
وما أسعد
ذلك الشخص الذى محا صورته، لم يبحث عنه شخص ولم يبحث عن شخص.
ويعتبر
نفسه إسماً بلا مسمى صائراً إلى زوال ، لا يكون إلا واحد.. وواحد هباء .
فلا تسم
نفسك واحدا وخل هذا عنك، فأنت واحد أما الواحد ( الحقيقى )فلا شىء خير منه .
أنت واحد
ولكنك ايضاً داخل العدد، لك إسم ولكنك زائد كالخيال.
٢٢٢٠- وحينما تدخل فى حديث الوصال، فإن حديثا لدلالة
لايجدى لك.
فبالرغم أن الدلالة تأتى بالاخبار،لا فى الخلوة
تكون ثقيلة عليك.
فمن ذلك
تكون هزيمتان- من وجهتى العقل والنظر-فى وقتها ثلاثة اتصارات .
فكفاك إذن
أيها الفضولى المهذار، فأنت فى هذا النهر على جسر وغار.
The Comparison Of The Creation Of Adam And Of Jesus Son Of
Mary (On Both Of Whom Be Peace !)?
Adam’s father
in this world was the same breath which begot the son of Mary ; that which became his body was of the nature
of humanity, and that which became his soul was of the fragrance of that
breath. Whoso has in him that breath, is an Adam ; and whoso has it not, is an
effigy belonging to this world only. When Adam received that breath from the
power of God his soul became conscious, and
hastening towards the Universal Soul he asked, ‘ ‘ What canst thou tell me of
this breath ?” Soul replied, “ My cup and robe are empty; my robe and cup hold
naught of it,—this precious gift has been given freely.”
Wheresoever
thou wilt incline, let it be in accordance with this 98 breath ; incline not
towards thyself in opposition to it; and soar above the snares of earth,
gaining the abode of Godhead, viewing the confines of the spirit-land, like
Jesus, with the eye of thy divinity.
Claim no distinction
for thyself in thy village, for thou art only distinguished in that to be
naught is better than such distinction. Like a dot on the die used as a tool of
the game, thou thinkest thyself to be something, but that something is naught;
thou art indeed a unit, but like the dots on the dice hast a name merely for
purposes of counting.
Fortunate is
he who has effaced himself from the world none seeks him, nor seeks he anyone.
Whoso is caught in the bonds of this world, is a gainer if he escape from its forces;
for this world is the source of pain and sorrow, and the wise man calls it ‘
the house of lodging.’ Since in the light of reason and clear sight two
flights at the proper time are as good as three victories, so thou,
full of excellencies, art a fool, if at this river thou stayest on the bridge or
in the cave.
Let the guide
of thy bodily and of thy spiritual life be for this world wisdom, for the other
thy faith ; fortunate is he whose guide is wisdom, for both worlds are his
submissive servants. When the fruition of desire is attained, the go-between’s
talk becomes a heaviness ; though she sets the business going, yet when the
closet is reached she is only a bore to thee.
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar