HADİKA...Kur'ân-ı Kerim'in İ'caz-ı
Sen,
okyanusun köpüğünden başka avucuna giren ve senin mal varlığın bir dizi
görünümünde;
İncinin
gerçek özünü ele geçirmedin, çünkü sadece kabukla meşgulsün;
Elini
bu kara kabuklardan çek ve okyanusun derinliklerinden parlak saf inciyi al..
Kabuksuz
inci gönülde sevilir, incisiz kabuk atılacak kildir;
İncinin
değeri kabuğundan değil, okun değeri işarete isabet etmesinden gelir.
Deniz
dibinin çakıllarını kendi görüşünü bilen, koyun gübresini denizin incileri
sanmaz;
Teneke
deresinin kıyısında duran, onun parlayan incilerine sahip çıkamaz.
Kur'ân-ı
Kerim'in çizgileri iman kıyısı gibidir, çünkü kalbe ve ruha kolaylık verir;
Lütfu
ve kudreti, nefs dünyasını kuşatan deniz gibidir; derinlikleri inci ve
mücevherlerle dolu, kıyıları öd ağacı ve
amberle dolu;
Ruh
ve beden yararına ilk ve son bilgisi ondan saçılır.
Temiz
ol ki, harf penceresinden gizli mânâlar sana görünsün, çünkü bir insan kendi
pisliğinden çıkmadıkça, Kur'ân harflerinden nasıl çıkabilir?
Nefsin
içinde perdeli olduğun müddetçe, sana da, senin anlayışına da ne fark eder,
Kötü
ile iyi arasında var mıdır? Kur'ân-ı Kerim'in harflerinden nefsine şifa yoktur,
çobanın çağrısıyla keçi şişmanlamaz;
Su,
ister geç, ister acele gelsin, uyuduğumuzda/rüyamızda susuzluğumuzu gidermez
Kalemin
ve mürekkebin esareti altında olan sen, yüz ile peçeyi ayırt edemezsin;
En
azından Sözün dünyasında, sözcüğün dış karakterleri, onun ruhu/anlamı olarak
kabul edilmez.
O
ülkeye ayak bastığın zaman O sana samimiyetin alfabesini öğretecek ve imanın
alfabesini okuduğunda baban ve ataların için güneşi ve Ülker'i tanıyacaksın;
sadık müritlerin yolu böyledir, âşıkların alfabesi de böyledir.
Günün
yüzündeki perde karanlıktır; kibrinin ayeti çok incedir.
Canın
ve kalbin için bir hazinen varsa, ondan bir ayetini kalpten ve canınla oku;
Onda
gerçeğin mücevherini, inancınızın temel temelini bulabilmeniz için;
Eşsiz
incinin tabutunu bulabilmen ve gümüşten saf altını bilmen için;
O
güneş ve ay kadar görkemli, karanlık perdenin arkasından kendi güzel yüzünü
sana görünebilecek bir gelin gibi, tül peçesinden güzel ve neşeli çıkar.
**
في إعجاز القرآن
يا من
حصلت من البحر على الزيد، ويا من أصطفيت الصورة من الملك.
٢٠٦٠ -إنك لم تحصل على اللب والدر، لأنك أخذت
تحوم حول الصدف.
فارفع
يديك عن هذه الأصداف المظلمة، وأحصل على الدر الصافى من قعر البحر.
والجوهر
الذى لا صدف فيه هو باطن القلب، والصدف الذى لا جوهر فيه داخل الجسد.
وليست
قيمة الدر من الصدف، وقيمة القوس تكون من الهدف.
وذلك الذى
يعلم يرى الحجر من قعر ( البحر )،كما أنه يستطيع أن يعلم البعر من در البحر.
٢٠٦٥-وذلك الذى يقيم على شطر هذا البحر وشاطئه،
ليس جديراً باللؤلؤ النقى.
وسطر
القرآن مثل شطر الإيمان، تكون منه راحة القلب و الروح.
وصفة لطف
القران وعزته، هى بحر محيط بعالم الروح.
وقعر (
هذا البحر ) ملىء بالدر والجوهر، وساحله ملىء بالعود والعنبر.
ومن أجل
الباطن والظاهر، يتشعب منه علم الأول والآخر.
٢٠٧٠-فكن طاهراً حتى تخرج لك المعانى من نافذة
الحروف.
وما دام
الإنسان لا يخرج من دائرة الحدث، فمتى يخرج (له) القرآن من الحروف ؟
وما دمت
محجوباً عن نفسك، فإن الخير والشر سواءأمام عقلك.
-فا لماء لا يروى ظمآنا فى النوم، سواء أجاء
متأخراً أو جاء على عجل.
ولا يطيب
القلب من حروف القرآن، كما أن الماعز لا تزداد سمنة من نداء الراعى عليها.
٢٠٧٥ -ويا من أنت فى قيد القلم والمداد، كيف
تميز أذن الوجه من النقاب ؟
ولا يكون
لون الكلام ورائحته مثل روح الكلام خاصة فى عالم الكلام.
فإذا كنت
تريد لقلبك ولروحك كنزاً دائما، فكن فى بحر= فسروا القرآن=.
حتى تجد
در الدين وجوهره، ختى تجد فيه كيمياء الدين.
وحينما تضع قدمك فى هذا الإقليم، يعلمك حينذاك أبجدية الوفاء.
٢٠٨٠ -واعتبر الشمس والثريا أباك وجدك، حينما
تقراً أبجدية الدين.
وهكذا
تكون سيرة الصادقين، وهذه هى أبجدية العاشقين.
وحجاب وجه
النهار مظلم، ونظم هذه النكته دقيق جداً.
حتى تجد
درج الدر اليتيم، وحتى تعرف الذهب النضار من الفضة.
-فماهو السر الربانى فى الدنيا، وما هو الرمز
الروحانى الموجود فيها ؟
٨٥ ٠ ٢ وذلك حتى يبدى لك وجهه الجميل كالشمس
والقمر من النقاب الأسود.
كذلك كما
تجرج العروس من النقاب الرقيق لطيفة الروح والقوام.
**
In The Recital Of The Miracle Wrought By The Qur’an.
Thou, who hast got into thy palm but the ocean’s foam, and of thy
possessions hast made the semblance of an array ; thou hast not laid hold of
the pearl’s true substance, for that thou art occupied only concerning the
shell; withhold thy hand from these lack-lustre shells-, and bring up the
bright pearl from the ocean depths. The pearl without its shell is cherished
in the heart, the shell without its pearl is clay to be thrown aside ; the
pearl’s value comes not from the shell,—the
arrow’s value comes from its hitting the mark.
He who knows of his own sight the pebbles of the sea-bottom will not mistake sheep’s dung for
pearls of the sea ; while he who stands aside on tins stream’s
shore can lay no claim to its
shining pearls.
The lines of the Qur’an are like unto faith’s shore,6
for it gives ease to heart and soul; its bounty and its might are as the
encircling sea around the soul’s world ; its depths are full
of pearls and jewels, its shores abound
in aloes-wood and ambergris ; knowledge of first and last is scattered from it
for benefit of soul and body both.
Be pure, that the hidden meanings may appear to thee from out
the cage of the letters, for till a man come forth from his impurity how can
the Qur’an come forth from its letters ? As long as thou art veiled inside thy
Self, what difference, to
thee or to thy understanding,
is there between evil and good ? In the
letter of the Qur’an is no healing for thy soul,—the goat grows not fat on the
goatherd’s call ; nor soon nor late the water of his dream satisfies the
thirsty one in his helplessness. Thou, who art in thraldom to pen and ink,
canst not distinguish between face
and veil; in the world of the Word at least, the word’s outward characters are not esteemed to be its fife.
When thou
settest foot in that country He will
teach thee the alphabet of sincerity,
and when thou shalt recite the alphabet of the faith thou shalt know sun and
Pleiades for thy father and ancestors;
such is the way of the loyal followers, and such too is the
alphabet of the lovers.
Dark is the
veil on the face of day ; the verse of its conceits is very subtle. If thou
wouldst have a treasure for thy soul and heart, recite with heart and soul a
verse from it; that in it thou mayest find the jewel of the truth, the
essential basis of thy faith ; that thou mayest find the casket of the
incomparable pearl, and know the pure gold from the silver ; that glorious as
the sun and moon there may appear to thee from behind the dark screen its own
beauti- ful face, like a bride who
comes forth lovely and joyous from out her gauzy veil.
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar