HADÎKA...Şükür ve Senâ Hakkında

Bunlarada Bakarsınız

 

 

Her ağızda söz söyleyen dil, Seni överken misk gibi kokar.

Kalp ve ruha uzaklığın ve yakınlığın kadardır, ikisi de senin emrinde ve iradendedir.

Ebedi devlet, kötü uğursuzluk, tükenmez mülk ve ebedi gurur.

Ve nöbette kulların gece ve gündüz, ve hepsi (emirinden) seni arıyorlar.

Serveti, imparatorluğu ve her iki dünyanın görkemini bilir, açık ve gizli şeyleri anlayan, ama onlara hasret duymayan; çünkü Sensiz her şey bir hiçtir, hiç.

 Ve her kim güzel konuşursa, övgünde ne kadar yetenekli olursa olsun, daha acizdir.

Bedenin sıkıntısını hissedersen, mihri iste, çünkü mihrin çeyizi bedeni boşamasıdır.

Kimde akıl, kendisine ayırt edici elçi olarak bulunursa, onun fitnesi bir takva yeridir.

Bir kişinin şunu ve bunu sorgulama cesareti yoktur, "Ol" dersin "olur" u bildiği  sürece, o da senin emrindedir.

Bu hayatta Mebde ve Meâd/ diriliş ve dönüş ve yolunda da kul için doğruluk ve yolsuzluk konusunda hiçbir yardımcı yoktur.

İşin sonunda halk bir gün sıkılacak ama çok geç kaldınız.

Ve önemsiz konularda uzman olduğunuz halde, doğru yol için bir metafor dahi değilsiniz.

İman adamı her zaman iş başındadır çünkü iman sizi korku namazına götürür

Ve başını bir kenara atma sırrına sahip olmadığın sürece, ruhla kumar oynamanın ne olduğu hakkında bilgin var mı?

Başını yere koy cömertliğin timsali ol,  Romalıların kapısında (hatta) secde bile et.

Kalbin Kâbe'si hakikatten görünür hale gelirken, köpeğin kaderi kemiklerle sınırlı kalır.

Onun şeriat önünde (durmak) şiir aramaktan, put gibi (şiir) evini kırmak daha iyidir.

Şeriat, şu anda tek bir evde olmasına rağmen şiire çok yabancılaşmıştır.

Bize caiz olan her şey şundan ve bundan uzak olana haramdır.

Ve haram ile caiz arasındaki farkı bilen de odur, çünkü cerahati dökmenin rahatlığını bilen de odur.

Kalbinizi ve himmetinizi halkın sohbetine katma ve boğazınız kesilmesin diye de halktan kaçın.

Düşmanınla da iyi olan akıl, sana iyilik ve kötülükte de hürmet eder.

**

فى الحمد والثناء

كل لسان يكون متحدثاً فى الأفواه، يفوح ( برائحة ) المسك من ثنائك.

والقلب والروح بقدر بعدك وقربك، كلاهما تحت أمرك وبمشيتتك.

والدولة السرمدية والنحس الردى،والملك الذى لا نفاد له والعزة الأبدية.

١٤٩٥- وعبيدك ساعون فى الليل والنهار، وكلهم ( من مشيثتك ) باحثون عنك.

ودولة الدارين وملكهما وعزهما، أمام العاقل فى السر والعلن.

فقد صار معلوما دون هوى وهوس، إن كل هذه الأشياء هباء إذا كانت بدونك.

وكل من كان ذا فصاحة مهما كان قادرا فى ثنائك فهو أكثر عجزا.

فإن كنت تحس بغم البدن أطلب الدين، ذلك أن مهر الدين هو طلاق الجسد.

١٥٠٠-ومن يكون العقل هو الرسول المميز له، يكون فساده جاها للصلاح.

وليس للإنسان الجرأة أن يتساءل عن هذا وذاك، ما دامت = كن فيكون= فى طوع أمرك.

وليس هناك للعبد فى طريق ا لمعاش والمعاد ناصر من الصلاح والفساد.

وسوف تمل الخلق يوما آخر الأمر، ولكنك حتى ا لآن بعيد ومتأخر.

ومتى تكون خبيرا بالأمور التافهة  ، فانك لست مجازا إلى الطريق المستقيم.

١٥٠٥-ورجل الإيمان دائما ما هو فى شغل، ذلك إن الإيمان يأتى بك إلى صلاة الخوف.

وما دمت لا تملك سر الالقاء برأسك، فأى علم لك بماهية المقامرة بالروح.

وحين تكون ملقيا برأسك تصير وصفا للجود، وتصير ساجدا ( حتى ) على باب الروم.

وقد صارت كعبة القلب منظورة من الحق، أما همة الكلب فهى مقصورة على العظام .

( والوقوف ) أمام شرعه أفضل من البحث عن الشعر، ومن الأفضل كسر بيت ( الشعر ) مثل الصنم.

١٥١٠-والشرع شديد الغربة عن الأشعار، بالرغم من أنه معه ا لآن فى منزل واحد .

وكل ما هو مباح لنا محظور عن ذلك الشخص الذى هو بعيد عن هذا وذاك .

وهو الذى يعلم الفرق بين الحظر والاباحة، ذلك لأنه هو الذى يعلم راحة الجراحة .

فلا تعط قلبك وهمتك إلى صحبة الخلق، وأهرب من الخلق حتى لا يقطع منك الحلق.

ومن العقل الخير مع عدوك، فالعقل شرفك فى الخير والشر

**

On Laud And Praise.

In every mouth the tongue that utters speech becomes fragrant as musk in praising Thee. In Thy decree and will, as Thou art far or near, lies for the heart and soul eternal happiness or ruinous disaster, an imperishable kingdom or everlasting beguilement; Thy servants wander to and fro by day and night, all seeking Thyself from Thee.. Fortune, and empire, and the glory of both worlds he knows who understands things manifest and hidden, yet longs not for them; for all is nothing without Thee,—nothing. Destruction and creation are alike easy to Thee ; all that Thou hast willed, takes place. The cunning man, though mightier he be, is yet the feebler in Thy praise; or in tais court Zil-i-zar, though full of fury, is powerless as an old woman ;  in face of Thy decree of ‘ Be, and it was,’ no one dares to question, ‘ What is this ? How comes that ?’

[missing text]

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar