Gönlümde Senin Gülün Var, Senin Nar Çiçeğin Var

Dil-i men kâr-ı tu dared gol-o golnâr-ı tu dâred

Çi nekû beht derehtî ki ber-o bâr-ı tu dâred

Gönlüm senin işine gücüne koyulmuş; gönlümde senin gülün var, senin nar çiçeğin var. ne güzel bahtı vardır o ağacın ki onda senin meyven var.

O anlamlar göğündeki sana mensup Ay’a ulaşan, onun ışıklarını elde eden kişi, ne yapacak dönüp duran gökyüzünü, ne edecek şu zanlarla dolu dünyayı?

Tanrı’ya and olsun, kınanmış şeytan bile seni severse, seni ikrar ederse kıyamet günü kurtulur gider.

Tanrı’ya and olsun ki yüzlerce ışıkla yoğrulup yaratılan huriyle melek bile seni inkâr ederse canını kurtaramaz, kurtaramaz canını.

Kimsin sen? Bir avuç topraktan yapmış, düzmüşsün beni de sonra seni öyle bir yarattım ki diyorsun, sendeki sır kimseciklerde yok.

Senin darağacına çekilen Mansûr-i Hallâc’ın gönlü büyük büyük belâlardan gam yemez, gam yemez.

Melek davul çalmaya başladı mı ey akıl, kavuğunu giymeye kalkışma... sen sanma ki o Ay sarık derdine düşecek.

Varma, yorulma a tacir; hiçbir dükkân açma. sanma ki rızık hep senin pazarından gelir.

Sen doğduğun günden beri nimete, ihsana amaçsın; rızkın anahtarı senin düzenbaz elinde değil.

Her kök, her bitki Tanrı rızkını yer. fakat bütün işkil, bütün zan senin hasta gönlünde.

Can üzen, ömür kesen rızık ümidini bir de cennete doğru sürü çek; oranın her yaprağında, her bitkisinde sana hazırlanmış şeker ambarları var.

Herkesin kabağa benzeyen başında senin şarabın yok... şurayı burayı kaşıyan her elde senin dikensiz gülün yok.

Kabak tertemiz yıkandı mı içinden şarap coşar. çünkü tertemiz kişilerin gönüllerinde senin izlerinden, senin eserlerinden şaraplar vardır.

Sus a canların bülbülü; diller tozdur, dumandır. sözlerin canında, gönlündeyse senin sevgilinin bakışı var.

Gerçekler Şems’ini doğular Tebriz’inden göster; çünkü Ay da, Güneş de, Utarid de, senin gamına düşmüş, seni görme derdinde.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş