Sevgilim, Kıyamete Dek Bu... İşim Gücüm De Yıkılmak, Sarhoş Olmak

XXVI

Merâ çûn tâ kıyâmet yâr înest

Herâb-o lest bâşem kâr înest

Sevgilim, kıyamete dek bu; işim gücüm de yıkılmak, sarhoş olmak.

Kârdan, kazançtan geçtim, kazancım bu; a beniz, altın bas, sarar sol, senin p aran pulun bu.

Ne akıl kaldı, ne fikir, ne gönül; ne çare, o yüzün yaptığı iş bu işte.

* Sadberk gülü, güzel yüzünü gördü de bülbül dedi, gül de bu, gül bahçesi de.

Güzeller gayb kuşlarını ararlar; sen de gayb âlemine gel, uçan kuş bu.

Tekrar tekrar o yüze bak, gözlerini ovuştur; canın medresesi de bu, tekrar tekrar okuduğu ders de.

Dudağını açtı; bütün canlar, her hastanın canına şifa budur dedi.

Aşkın elinden bir kadeh içtiler de iyiden iyiye anladılar ki meyhaneci budur ancak.

Sarığı da, cübbeyi de şaraba rehin verdiler; zaten sarığın, cübbenin lâyığı da bu.

Haber geldi ki Yusuf pazara düştü; hey gidi hey; pazar buysa nerde Yusuf?

Bir afsun okudu, kendini gizledi; o düzenbazın en âdi oyunu bu işte.

Âlemin malına mülküne çarem var; fakat dinim de bu benim, gönlüm de bu, çare bulamadığım da bu.

* Başkasının tapısında aşk kemerini kuşanırsam Hıristiyan olayım, zünnârım bu benim.

Havuzun kenarında dönmedeyim; düştüm havuza; o çeşit dönüp dolanmanın cezası bu.

* A gönül, mademki böyle bir havuza düştün, kıyamet gibi guslün bu senin.

* Şahın ruhu bile buna mat olup gitmede; mademki bunu çaldın; gönül, darağacın da bu işte.

Kendinle düşüp kalkma da kiminle istersen otur; nefsinden kesil, asıl yabancı budur.

Sus be hoca, bıldırki saçmaları az söyle; gönlüm bıldır, bıldırın lâfları da bunlar.

Sus da şu dalgınlık âlemine baş aşağı dal; sırları bırak, sırlar bunlar zaten.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş