Minare

 “Allah Teâlâ dostu, yeryüzünde kimsesizdir.
Onun dostu Rabbi olup, ona kâfidir.
O da terk eder mi…”

sahipsiz mi yorgun seyyah

gam köşesinde en kimsesiz

dudağı kurumuş kalbi perişan

derdin hani

hastaydı yüzün gülmezdi

ötmüş müydü bülbüller boşu boşuna 

bitmeyen siyah gecelerde

sevmişti…yalnız başına

o güzel kokulu güllerin gülüydü

sarmıştı hiçliğini kimsesizliğine

yalnızlığına yenilmiş

duyulmaz mı…kimin sensizliği

günden geceden kararmış gönlünü

herkes değil o sahiplenirken

kaldı mı…tek şimdi

İsmail Hakkı Altuntaş 

Not: Kırgız Türkçesinde munara (minare); serap;  havanın kararmaya yüz tuttuğu sırada aldığı hafif beyazımsı görüntü ve destanlarda geçen kocaman bir ağaç derleme sözlüğünde ise; pınar, çeşme, yalnız,  kimsesiz olan

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar